مریم قجر رییس جمهور قلابی رجوی در خارجه و با امکانات کامل رفاهی! طبل آزادی و دفاع از حقوق زنان را می کوبد جالب این جاست که در هر کنفرانس یا سخنرانی!! زنان اشرفی!! را علم می کند. این در حالی است که بیشترین ظلم و ستم و بهره کشی بر زنان اشرفی اعمال می شود. بیشتر به سیستم برده داری مدرن شباهت دارد، در رابطه با زنان در درون فرقه چند مدار بالاتر از مناسبات استثماری، سرمایه داری، قرون وسطایی، بردگی و استبداد کشیده می شوند. در دستگاه رجوی ظلم کردن به زن یکی از انگیزه های سنتی اوست. فی المثل! در تمدن مصر قدیم دختران چشم درشت را هدیه می دادند بایستی می پذیرفتند زنان حق دفاع از خود را نداشتند. در فرقه رجوی همان سنت تا قبل از انقلاب ایدئولوژیک حاکم بود. از ما بین زنها دختران 17 الی 18 ساله انتخاب می شدند و به اجبار به مردان سن بالا 45 الی 50 سال هدیه داده می شدند رجوی در آن زمان نام این دختران را!! هُلو!! گذاشته بود. من با چندین صحنه در پادگان اشرف مواجه شدم و می دیدم که دخترانی را که می خواستند هدیه دهند چه حال و روزی داشتند. قدرت تصمیم گیری را نداشتند به درونشان مراجعه می کردید لعنت و نفرین خدا را بر رجوی و زن مکارش می فرستادند. تاریخ ثابت کرده که روی واقعیت ها نمی شود خاک پوشاند. اگر بازرسی و یا ناظری بطور واقعی و نه فرمالیستی از نزدیک زندگی زنان در فرقه را مشاهده کند کاملا برای او روشن می شود که رهبران فرقه بیشترین ظلم را به زنها کرده اند. یادم می آید شخص رجوی در نشستی مطرح کرد. زن تحریک کننده است نبایستی دست آن را باز گذاشت در غیر این صورت انقلاب شما معنی و مفهومی ندارد. جلوی آن را بایستی خاکریز کشید. من با این فرقه زندگی کردم و فاکتهای عینی در رابطه با زندگی زنان در فرقه را دیده ام. در فرقه رجوی قانون یا رو سری یا تو سری در رابطه با زنان حاکم است. در محلی که زنان زندگی می کنند دور تا دور محل را سیم خاردار و خاک ریز کشیده اند. این اواخر دیوارهای بلند کشیده بودند. هر کاری دارند بایستی در همان محل مشخصی که برای آنها مشخص کرده اند انجام دهند. در فرقه آرایش کردن برای زن ممنوع است، خندیدن زن جلوی مردها ممنوع است اگر موردی از آنها دیده شود برخورد تندی با آنها می شود، روسری را بایستی طوری به سر کنند که یک تار موی آنها بیرون نزند. من یک بار موردی را دیدم. کنار آشپزخانه ایستاده بودم که متوجه شدم دو تا از زنها با خودرو برای تحویل گیری نان روزانه به نانوایی مراجعه کردند یکی از زنها خم شد که بسته های نان را در سطل جا دهد. یکی از زنها که عضو شورای رهبری زنان بود آن را دید و رفت سراغش چنان با او برخورد کرد که آن زن به گریه افتاد. موارد آن زیاد است که هر مورد آن جای بحث دارد. آن غربی های احمقی که به حرفهای مفت و بی ارزش مریم قجر گوش می دهند چرا پرده را کنار نمی زنند که با واقعیت ها مواجه شوند که زن در فرقه رجوی حکم اسباب بازی را دارد. زنان در پادگان اشرف از کمترین آزادی اجتماعی بهره مند نیستند. زیر پوش زن انقلابی بدترین سوء استفاده را رهبری فرقه از زنان می کند مانند یک کالا در ایدئولوژی قرون وسطایی رجوی استثمار می شوند. دشمنان مردم ایران هیچ وقت و هیچ زمانی دلشان برای زنان ایرانی نسوخته و نخواهد سوخت. دلشان به حال خودشان می سوزد که دلار بیشتری نصیبشان شود. مریم قجر چه نوع آزادی می خواهد به زنان ایران بدهد. به اندازه یک سر سوزن به زنان اشرفی تحت ستم خودش و شوهر دومش آزادی دهد.