نامه سرگشاده علی اکبر راستگو به باراک اوباما رئیس جمهورآمریکا

پرزیدنت باراک اوباما رئیس جمهور محترم آمریکا سازمان "مجاهدین خلق ایران" در حال حاضر تلاش فشرده ای دارد تا از فهرست سازمان های تروریستی وزارت امور خارجه آمریکا حذف شود. ماشین تبلیغاتی آنها سعی بسیاردارد حامیان شناخته شده و معروف برای اهداف خود پیدا کند. اخیرا نیز این سازمان توانسته شهردار سابق نیویورک، رودلف جولیانی و دیگر جمهوری خواهان وهمچنین بعضی از کارمندان عالی رتبه اسبق دولت بوش را با تطمیع به پاریس بکشاند تا از آنها برای حذف شدن از لیست تروریستی و حمایت از سازمان مجاهدین خلق کمک بگیرد. سازمان مجاهدین ولی تنها از طریق سیاسی تلاش برای رسیدن به اهداف خود نمی کند بلکه همانطور که در بریتانیا و اتحادیه اروپا نیز مشاهده شد، آنها در تلاش هستند تا از طریق حقوقی هم اقدام علیه این لیست گذاری بنمایند در این راه از هیچ هزینه و یا تلاش چشم پوشی نخواهد کرد. ولی جالب اینجاست که بیرون آمدن نام سازمان مجاهدین از لیست سازمان های تروریستی انگلستان در 23 ژوئن 2008 و نیز اتحادیه اروپا در 26 ژانویه 2009، منجر به تغییرات چندانی در فعالیت های سازمان مجاهدین خلق نشده است. این سازمان همچنان در افکار عمومی به خاطر شیوه های خلافکارانه جمع آوری اعانه، نبرد برای ماندن در کمپ اشرف و تلاش برای زیبا کردن تصویر خود مورد سوء ظن است. آنها سالانه مبالغ سرمایه گذاری بزرگی برای بزرگنمایی خود در فرانسه خرج می کنند. نه تنها سخنرانان حرفه ای بلکه شنوندگان و سیاهی لشگر نیز از سراسر جهان خریداری می شوند. خواسته های اصلی سازمان مجاهدین خلق، حذف از لیست سازمان های تروریستی آمریکا، باقی ماندن اعضای سازمان در قرارگاه اشرف تحت حفاظت نیروهای نظامی آمریکا برعلیه اراده دولت عراق و قانون عراق، تلاش علیه اراده خانواده های پریشان اعضای سازمان که در مقابل قرارگاه اشرف در چادر زندگی می کنند و در انتظار دیدار عزیزانشان هستند و همچنین علیه خواسته اراده آزاد بسیاری از اعضای سازمان مجاهدین خلق که تمایل به به ترک اردوگاه اشرف داشته باشند. سازمان تابحال نتوانسته از طریق سوارشدن روی موج موارد نقض حقوق بشر در ایران خودش را مطرح کند. همکاری با گروه های مخالف دیگر وجود ندارد چرا که مجاهدین خودشان را در نهایت به عنوان تنها الترناتیو دموکراتیک رژیم تهران می نامند و جایی برای دیگر گروه ها باقی نمی گذارند. سازمان مجاهدین خلق در بزرگنمایی های همیشگی این موضوع را عمدا کتمان می کند که در نزد مردم ایران نه تنها از حمایت برخوردارنیست بلکه مورد نفرت نیز قراردارد و یک گروه مخالف جدی نیز محسوب نمی شود.
حتی شوهای جنجال برانگیز و رسانه پسندی که هرچند یکبار تحت عنوان «افشاء برنامه هسته ای ایران» توسط سازمان مجاهدین انجام می گیرد واز طرف آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) و مقامات ایالات متحده به طور مداوم مورد بررسی قرار می گیرد، تا کنون همیشه با جواب های «بی اساس»، «اغراق آمیز» و یا «نادرست» روبرو شده است.
اگر سازمان مجاهدین خلق به همان میزانی که تلاش و پول جهت نبرد برای دموکراسی و حقوق بشر درایران خرج می کند به همان میزان نیز برای بزک کردن خود بعنوان آلترناتیو حکومت در ایران تلاش می نمود، آنوقت می شد به انها بعنوان یک «گروه اپوزیسیون» باور داشت. جناب پرزیدنت من از شما تقاضا می کنم: – صرف نظر از این که آیا سازمان مجاهدین خلق همچنان در لیست تروریستی ایالات متحده، باقی می ماند و یا حذف می گردد، درک کنید که هدف اول مجاهدین منافع شخصی خودشان هست و نه اجرای دموکراسی و حقوق بشر در ایران. – ساختار فرقه ای سازمان را می توانید از طریق کیش شخصیت حول مریم رجوی و تلقین های ویژه روی اعضای مجاهدین تشخیص بدهید. – بزرگنمایی صوری مجاهدین را متوقف کنید چرا که آنها یک سازمان سیاسی نیستند! – با همکاری با حکومت عراق، خانواده ها و سازمان مجاهدین خلق، راه حل عادلانه ای برای معضل کمپ اشرف بیابید که منافع همگان را تامین کند نه اینکه کورکورانه دنبال منافع مجاهدین باشید! با احترام
مهندس علی اکبر راستگو