تونی کارون، روزنامه نگاری که در نشریه تایم می نویسد و کارشناس مسائل خاورمیانه و جنگ و تروریسم است در شماره مورخ چهارم مارس، نوشت: « تروریسم واژه ای نیست که تنها برای کسانی که دوست نمی داریم به کار ببریم، اگر این کلمه اصلاً معنایی داشته باشد… و به ویژه در زمینه های بین المللی این مفهوم در برگیرنده کاربرد سیستماتیک خشونت علیه غیرنظامیان، در جهت اهداف سیاسی، می باشد.» بدین ترتیب وی سیاستمداران آمریکایی را مورد انتقاد قرار می دهد که چرا از یک گروه تروریستی که در فهرست وزارت خارجه است پشتیبانی می کنند.
چنانچه کارون توصیف می کند، خیالات تازه آمریکایی ها درباره مجاهدین خلق مشابه همان رؤیاهایی است که سال ها قبل درباره احمد چلبی می دیدند و گمان می بردند که اگر آمریکا به عراق حمله کند، مردم عراق از آن ها با گل و شیرینی استقبال خواهند کرد. نویسنده به این سیاستمداران یادآور می شود که « به یک نکته بدیهی توجه کنند: درست مثل زمانی که سیا از چلبی که هیچ نفوذی در عراق نداشت لطیفه ای ساخت، اکنون هم می خواهد بگوید که مردم ایران همه به سوی مجاهدین خلق گرویده اند.»
بسیاری از کارشناسانی که مطالعات خاورمیانه دارند معتقد هستند که مجاهدین خلق مطمئناً یک فرقه تروریستی است. جیسون رضائیان که در نشریات معتبر دنیا همچون دیلی بیست و نیویورک تایمز می نویسد درباره سازمان می گوید: « مجاهدین خلق یک سازمان غیردولتی است که در برهه های مختلف زمانی، خود را مفتخر به انجام حملاتی کرده است که منجر به مرگ شهروندان بی گناه شده است، در فرهنگ واژگان عصر ما این به معنای تروریسم است. رضائیان به عنوان روزنامه نگاری که در ایران مستقر است وضعیت کنونی مجاهدین را در میان مردم ایران چنین شرح می دهد:
« در این ده سال که من به ایران سفر کرده ام و درباره آن به ویژه برای مخاطبان آمریکایی نوشته ام یک بار هم ایرانی ای ندیده ام که نظر مساعدی درباره سازمان داشته باشد.» وی در ادامه می گوید: « برای بسیاری از مردم ایران، به ویژه کسانی که سال های اول انقلاب را به خاطر دارند، مجاهدین شیطان هایی هستند بسیار خطرناک تر از آنچه آمریکایی درباره طالبان و القاعده فکر می کنند.»
واقعیت مستند دیگری که سیاستمداران آمریکایی تحت تأثیر تبلیغات مجاهدیـــن آن را انکار می کنند، سوابق کثیف مجاهدین و موضع خشن آن ها در قبال غرب و به ویژه آمریکاست. آن ها نمی دانند یا نمی خواهند که بدانند که مجاهدین خلق اساساً به عنوان سازمانی ضد غرب و ضد امپریالیسم پایه گزاری شد. شیدا واسقی، نویسنده ای در سایت World Tribune درباره موضع شدیداً مخالف و معاند مجاهدین علیه آمریکا به سندی از خود سازمان اشاره می کند که از نشریه رسمی سازمان برگرفته است که طی آن سازمان علناً به ترور مستشاران آمریکایی اعتراف و مباهات می کند:
« از زمان پایه گزاری ] سازمان [ رویکرد مبارزاتی علیه مستشاران آمریکایی برای مجاهدین خلق محرز بود. آن ها برای اولین بار به جان شماری از آن ها سوء قصد کردند و مسئولیت آن را به عهده گرفتند و این بمب های مجاهدین خلق بود که در مؤسسات صهیونیستی و امپریالیستی کار گذاشته شد تا برای مزدوران محلی آن ها زنگ خطری باشد.» واسقی به مخاطبان یادآور می شود که موضع افراطی ضد غربی مجاهدین در سال های نخستین پس از انقلاب اسلامی به آنجا رسید که در نامه ای که سران سازمان به آیت ا… خمینی نوشتند آمده است: « در دوران تاریک زمامداری شاه، مجاهدین سلاح ها را برگرفتند و هرگز فرصت را از دست ندادند و مستشاران امپریالیست آمریکایی را از پا درآوردند.»
هر چند که منابع و شواهد گوناگونی ماهیت ریاکار و فرصت طلب سازمان مجاهدین خلق را ثابت می کنند، سیاستمداران آمریکایی ممکن است فقط به دلیل دشمنی این گروه با ایران از آن حمایت کنند. برای نمونه براد شرمن، نماینده جمهوری خواه کنگره آمریکا بنا به مقاله ای در سایت نایاک (کمیته ملی ایرانی ـ آمریکایی)، گفته است: « مجاهدین از حمایت بسیار کمی در میان ایرانی ها برخوردار هستند چرا که حملات خشونت آمیزی علیه شهروندان مرتکـب شده اند و با صدام حسین همکاری کرده اند اما نباید تروریست شناخته شوند چرا که آن ها دشمن دشمنان ایالات متحده هستند.»
برندون استون از « ائتلاف همیلتون برای توقف جنگ » توجه مخاطبان را به واقعیتی مهم جلب می کند: « مجاهدین خلق فرقه کوچکی است که فقط با ظرفیت خشونت خود هماهنگ است و به هیچ کشوری وفادار نیستند.»
نویسنده World Tribune برای حامیان آمریکایی مجاهدین سئوالی مطرح می کنـــد: « چگونه است که شهردار سابق نیویورک که اطلاعات و آگاهی و تجربه خوبی از تأثیرات و خطرات تروریسم دارد و دو مأمور سابق سازمان سیا اکنون از یک فرقه با چهل و پنج سال سابقه تروریستی به عنوان جایگزین رژیم کشوری در منطقه ای بحرانی، حمایت می کنند؟»
در حقیقت، کار کردن با مجاهدین به معنای قطع مذاکره و گفتگو با ایران است. جیسون رضائیان معتقد است که فقط فکر کردن به این که مجاهدین خلق یکی از رابط های مشروع در مذاکره با ایران باشند خنده دار است.
مردم ایران بیشتر از هر چیز دیگری در دنیا به وطن خود وفادار هستند و هرگز سرزمین عزیز خود را به عده ای خیانتکار فرقه گرا که همواره حاضر به دست کشیدن از همه چیزشان حتی وطن و خانواده شان برای جاه طلبی رهبرانشان هستند، وانمی گذارند.
مزدا پارسی