براستی خانواده آقای عتیقی چه کرده اند جز تحمل رنج ومشقت؟ چه خواسته و می خواهند جز اینکه ازطعمه بالفعل خارجه دوست یعنی مریم عضدانلو که اینگونه با شیادی تمامی نمایندگان کشورهای اروپایی ومجامع بین المللی را به همه قوانین حقوق بشری قسم می دهد که به آنها حق تشییع جنازه قربانیان را بدهند،خواسته اند که پیکر قربانیانشان راتحویل دهند تا خودشان تشییع کنند، تا آنهایی را که درحیاتشان از ملاقات با آنها محروم بوده اند،حداقل پیکرسرد و بی جانشان را درآغوش بگیرند و برلبان سرد آنها بوسه زنند.
براستی این خیره سری و کینه توزی رجوی درحق خانواده ها تا به کجا ادامه خواهد داشت؟ یک چیز را نباید فراموش کرد و آن اینکه خداوند برهمه کس قادروتواناست، قانونمند یهای حاکم برهستی خلل ناپذیرند، بی شک آه ونفرین پدران ومادران جگر سوخته،ازجمله خانواده آقای عتیقی بزودی گریبان رجوی خواهد گرفت وسرنوشتی مشابه صدام جنایتکار را برایش دامن خواهد زد…