بعد از مماشات دادگاه های فرانسه با سران فرقه برای استفاده های سیاسی در مقابل حکومت ایران مریم قجر فرصت را مغتنم شمرده تا با فریب کاری اعلام کند که پیروزی بزرگی به دست آورده است و اکنون به مرحله آخر یعنی در آمدن از لیست سیاه آمریکا رسیده است.
مریم قجر برای فریب افکار عمومی و اعضای در بندش در اشرف مدعی می شود اگر از لیست سیاه آمریکا خارج شوند می تواند به سرنگونی جمهوری اسلامی ایران دسترسی پیدا کند.
بایستی از این فریبکار پرسید وقتی از لیست تروریستی کشورها و اتحادیه اروپا خارج شدید چه اتفاق خاصی افتاده و شما چقدر به سرنگونی نزدیک شدید؟
اگر کشورهای اروپایی که شما را از لیست خارج و به عنوان آلترناتیو پذیرفته اند پس چرا برای گرفتن یک حمایت بی مقدار اینگونه جلوی سناتورهای از دور خارج شده غربی میمون وار به جست و خیز می پردازید؟
در رابطه با در آمدن احتمالی از لیست سیاه آمریکا باید گفت در این صورت هم اتفاق خاصی نخواهد افتاد در صورت خارج شدن از لیست سیاه هم همه نفرات باید از عراق خارج شوند که در آن صورت دو گزینه مفروض است. گزینه اول: دول غربی بپذیرند که به کشورهای خودشان اعزام کنند که در این حال همه نفرات بایستی خارج از کادر تشکیلات و انفرادی به این کشورها منتقل شوند که در آن صورت برای همه روشن است که اعضای بریده پی کار خود خواهند رفت.
گزینه دوم: این که دولت عراق در بهترین شقه همه اعضای فرقه را به صورت شهروند عراقی به مکان های خارج از اشرف و یا در اردوگاه دیگر و خارج از کادر تشکیلات فرقه ای بپذیرد در آن صورت هم وضعیت برای همه روشن است پس به همین دلیل ادعا می کنیم که از لیست خارج شدن فرقه تروریستی رجوی هیچ تاثیری بر وضعیت از هم پاشیده فرقه ندارد بلکه باعث تلاشی کامل آن می شود.
اکنون سران باند رجوی در موقعیتی قرار گرفتند که هر گونه موضع گیری به ضرر آنان تمام خواهد شد دادن پزهای دمکراسی مآبانه مریم در مورد دادن پول بلیط هواپیما برای اعضای اسیر خود در اشرف دردی را دوا نخواهد کرد و ما از این عمل مبنی بر این که دولت های غربی آنان را از اشرف خارج کنند و به کشورشان ببرند استقبال می کنیم چرا که نمونه آنرا در سال 72 در سازمان مشاهده کردیم که چگونه بعد از رفتن مریم به فرانسه تعدادی از اعضای فرقه به کشورهای اروپایی فرستاده شدند و آنها از سر فشار مناسبات فرقه ای فرار را بر قرار در تشکیلات حتی در اروپا ترجیح دادند.
البته پر واضع است که فشارهای روحی و تشکیلاتی بر نفرات اسیر در طول سال های اخیر در اشرف نیز باعث شده که دیگر کسی تمایلی به ماندن در اشرف را نداشته باشد و به همین دلیل رجوی ها حاضر نیستند عملا اقدامی برای خارج کردن نفرات از عراق نمایند.
بهتر است مریم به فکر اعضای خود در اور باشد چون به تجربه آنچه که در دو سال اخیر در اشرف مشاهده گردیده است همه اعضا بریده و منتظر فرصت مناسب برای فرار می باشند که از جمله می توان به فرار دو تن از اعضای شورای رهبری و تعداد زیادی از کادرهای قدیمی سازمان اشاره کرد.
با توجه به بن بست سیاسی – ایدئولوژیک سازمان باید هشدار داد که رجوی جنایت کار برای بقای ننگین خودش راهی جز به کشتن دادن اعضای خود در اشرف نمی بیند و در تلاش است تا این افکار پلیدش را عملی کند.