تروریست، تروریست است خانم کلینتون

26 آگوست سال 2010 میلادی در تقویم کاری وزارت امور خارجه ایالات متحده روزی ثبت شد که طرفداران ایرانی و امریکایی خارج کردن نام سازمان مجاهدین خلق از لیست تروریستی مقابل دفتر این وزارتخانه در نیویورک تظاهرات کردند. برخی رسانه‌ها امار معترضان را دو هزار نفر اعلام کردند که البته سایتی مانند thinkprogress آن را زیر سوال برده و اغراق آمیز می‌خواند. گروه تروریستی مجاهدین در چند ماه اخیر و به دنبال افزایش فشارها بر کمپ اشرف در عراق و اصرار دولتمردان عراقی برای خارج کردن قریب به 3 هزار نیروی این گروه از خاک عراق، بر حجم تلاش‌های خود برای حذف نام خود از لیست تروریستی افزوده است.این تلاش‌ها هم موافقان و هم مخالفانی داشته است. مخالفانی که اعتقاد دارند دشمن دشمن من الزاما دوست من نیست و موافقانی که تاکید دارند می‌توان با خارج کردن نام این گروه از لیست به دولت در حال تحریم ایران فشارهای مضاعفی وارد کرد. چندی پیش روزنامه نیویورک تایمز در نگاهی به این داستان تاکید کرد که بر مبنای عقل سلیم سیاسی باید از خارج کردن نام این گروه از لیست تروریستی حذر کرد چرا که ماهیت این گروه بر مبنای مبارزه مسلحانه و عملیات‌های تروریستی پایه گذاری شده و فارغ از بحث مخالفت با حاکمیت فعلی ایران،آمریکا باید مرام نامه خود در قبال تروریست‌ها را رعایت کند. پس از برگزاری این راهپیمایی در مقابل وزارت امور خارجه امریکا سایت نشنال اینترست در مقاله ای به شیوه شکل گیری این راهپیمایی اعتراض می‌کند و تاکید دارد که خانم هیلاری کلینتون که سکاندار وزارت امور خارجه امریکا است باید پرده‌های پنجره دفتر کار خود را بکشد و فارغ از فریادهایی که می‌شنود و البته استدلالی محکم پشت سر آن نیست به قانون فکر کند و اجتناب از برخورد دوگانه با گروه‌های تروریستی را توشه راه کند. این سایت در این خصوص می‌نویسد: سازمان مجاهدین گاه عقاید مارکسیستی داشت و گاه ریشه‌های اسلامی‌و البته حالا هم یک نهاد تروریستی است. این سازمان با عنوان مجاهدین خلق در چند ماه اخیر گرد و خاک‌های فراوانی را به راه انداخته و البته لابی قابل توجهی را هم برای خود دست و پا کرده است. هدف اصلی تمام این تحرکات یک چیز است: خارج کردن نام این نهاد از لیست تروریستی ایالات متحده. فارغ از این بحث که تامین کننده مالی این گروه کیست خبرهای رسیده حاکی از آن است که رهبران مجاهدین چک‌های سنگین قیمت برای خریداری لابی سیاسی در حمایت از خود تقدیم می‌کنند. یکی از این افراد اخیرا به صراحت اعتراف کرد که اطلاعات چندانی در خصوص دیروز و امروز این سازمان در اختیار ندارد! افرادی که در راهپیمایی روز جمعه مقابل وزارت امور خارجه امریکا شرکت داشتند به سختی حتی نام اصلی ترین رهبران این گروه را می‌دانستند و البته از اقصی نقاط مانند مرکز نیویورک با اتوبوس به محل تجمع اورده شدند. نه تنها وسیله ایاب و ذهاب در اختیار بسیاری از این افراد قرار گرفت بلکه چند وعده غذای گرم و سرد هم دریافت کردند. یکی از جوانان حاضر در این راهپیمایی بی خانمانی 23 ساله بود که از ساندیگو به این تجمع پیوسته بود. وی ادعا می‌کند که آگهی این راهپیمایی را در کلیسایی دیده است که به افراد بی خانمان و گرسنه غذا می‌دهد! انها که وکالت خود را در قبال دلار دلار می‌فروشند باید از خود خجالت بکشند اما دل آدمی‌ برای آنها می‌سوزد که این کار را برای یک یا دو وعده غذا انجام می‌دهند. آنها که اعتقاد دارند دشمن دشمن من، دوست من است احتمالا تجربه‌های تلخ ناشی از اعتقاد به این باور را نمی‌دانند. آنها هم که گمان می‌کنند مجاهدین خلق در دنیای امروز سیاست داخلی ایران مهره ای است و حرفی برای گفتن دارد و البته گوش شنوایی برای شنیده شدن احتمالا این گروه را نمی‌شناسند. حتی منتقدان به آخرین نتیجه رای گیری انتخابات ریاست جمهوری در ایران نیز بارها و بارها بر عدم مقبولیت و مشروعیت این گروه در ایران تاکید کرده اند. از منظر قانونی نیز خارج کردن نام مجاهدین خلق از لیست تروریستی درست مانند اضافه کردن ان به لیست مقدمات فراوانی داشته و راهی نیست که یک شبه سیر شود. بر اساس قانون چه اضافه و چه حذف کردن نام یک نهاد از این لیست به اجازه سازمان اطلاعاتی امریکا و البته وزارت دادگستری این کشور علاوه بر مهر تایید وزارت امور خارجه نیاز دارد. خانم هیلاری کلینتون باید دست‌ها را بر گوش بگذارد و به شعارهایی گوش ندهد که تعدادی بی خانمان در مقابل دفتر وی فریاد می‌زنند. او باید پنجره‌ها را بسته و به قانون مراجعه کند. وی باید اسناد و مدارک مستدل در خصوص فعالیت این گروه را از نهادهای اطلاعاتی مطالبه کند و البته به رای و نظر سیستم قضایی هم گوشه چشمی‌داشته باشد. دیپلماسی ایرانی