اینهمه خرج، آخرسر هیچ!!!

چندین ماه است که دارودسته رجوی داد و فریاد راه انداخته اند و میلیونها دلار خرج میکنند که از لیست وزارت خارجه آمریکا خارج شوند و بقول رجوی «بچه خوبی باشند». اما وقتی لیست وزارت خارجه آمریکا منتشر شد، رجوی با بهت و حیرت دید که نامش همچنان در لیست تروریستهای عالم قید شده و همه اسامی و القاب پرطمطراقش از جمله «شورای ملی مقاومت»، «ارتش آزادیبخش ملی ایران»، «انجمن ایرانیان آمریکا» و غیره همه در لیست آمده که محکم کاری شده باشد و از هیچ اسم و لقب پوشالی نتوانند استفاده کنند. اما در سایتهای مجاهدین که نگاه میکنی اصلا اسمی از انتشار لیست تروریستی وزارت خارجه آمریکا نیامده که مبادا خبر جایی درز کرده و به گوش «اشرفیان» برسد. آخه بیچاره اشرفیها چشم امید دوخته بودند به لیست وزارت خارجه آمریکا که شاید فرجی حاصل شده و از این ورطه خطرناکی که در آن گیر افتاده اند جوری نجات پیدا کنند. راستی جا دارد که به رجوی گفت دیدی که بازهم بور شدی؟ دیدی که اینهمه تلاش و تقلا راه به جایی نبرد؟ دیدی که هرچه سعی کردی صورت جنایتکار و کثیف خود را با رنگ لعاب سیاسی و ضد تروریستی بپوشانی ولی نشد؟ تظاهرات با رنگهای روشن و کفتر به هوا پر دادن و بادکنکهای مختلف هم راه به جایی نبرد. چون همه عالم و از جمله آمریکاییهای تصمیم گیرنده بخوبی می دانند که سود و زیانشان چیست؟ سودشان هرچه باشد کارت سوخته و از دور خارج شده ای مثل فرقه رجوی نیست، کارت سوخته ای که اکنون در گوشه ای از عراق گیر افتاده و نه راه پیش دارد و نه راه پس. راستی «راه حل سوم» چه شد؟ مریم قجر به مصداق پیرمردی که باروت را زیر دماغ او منفجر کردند و باز حاضر نشد قبول کند بارش باروت است و همچنان می گفت من سیاهدانه حمل میکنم، همچنان اصرار دارد که «تنها راه دمکراتیک» آنها هستند. عجب دمکراتیکی!! اگر راست میگویی اول دمکراتیک را برای 3400 عضو خود در عراق اجرا کن. بگذار به تلفن دست رسی داشته باشند، بگذار به اینترنت وصل شوند، بگذار با خانواده شان تماس بگیرند، بگذار بعد از اینهمه سال یک روزنامه یا یک تلویزیون به اختیار خودشان ببینند و مطالعه کنند…… بگذریم، بالاخره جاروجنجال فرقه رجوی باز به جایی نرسید، اینهمه سناتور و وزیر و وکیل بازنشسته و پیر و فرتوت هم نتوانستند کاری کنند و برای یک سال دیگر در ته لیست قرار گرفتند. محمد بازیارپور