وقتی دخالت های فرصت طلبانه باند تروریستی رجوی در عراق نتیجه نداد تا دولت مالکی زمین بخورد،جبهه فعالیت آنان در مجامع بین المللی شدت گرفت.از فرانسه و سوئیس تا واشنگتن به استخدام لابی مشغول شدند تا با توزیع دلارهای بادآورده به مطرح کردن دارودسته خود بپردازند.و به این شکل فرصتی بیشتر برای باقی ماندن در عراق خریداری کنند.از طرف دیگر همزمان به ارعاب و تهدید پرداختند که اگر "راه حل مقاومت در باره اشرف" پذیرفته نشود آنجا حمام خون راه می افتد و فلان و فلان… اما این رویکرد نتیجه ای جز بی آبرویی بیشتر نداشت.چون این موضوع زمانی می توانست اهمیت داشته باشد که سربازان رجوی به استخدام تمام عیار پنتاگون در آمده وغرب در پی رویارویی نظامی با ایران باشد.بر خلاف نظرات برخی تئوریسین ها،جمع شدن گربه همیشه برای پرش و تهاجم نیست. خروج نیروهای آمریکایی از عراق نشانه ای از عقب نشینی وحداقل تا دوره ای قابل ملاحظه جمع کردن میز جنگ با ایران است. متهم کردن ایران در توطئه برای ترور سفیر عربستان نیز زمینه چینی برای هشدار و شیپوری است که مابه ازاء زمین خالی شده عراق از واشنگتن نواخته می شود.تا حریف مقداری خودش را جمع و جور کرده و با ترس و لرز پا به فرار بگذارد.یعنی یک شگرد و بازی کودکانه برای پیشگیری وعدم نفوذ بیشتر به عراق وکشورهای میزبان «بهار عربی»! در این میان سر رجوی برای هزارمین بار بی کلاه ماند.نه غرب به آنها توجه کرد و نه به راه حل آنان اهمیتی داده شد.لابی های آنان نیز کاری از پیش نبردند.به گفته خبرگزاری های بین المللی "جان بولتون" که فقط برای شرکت در یک برنامه حدود 100.000 دلار پول دریافت کرده بود،کنار گوش مریم رجوی در پاریس گفت ؛ "از دست ما کاری ساخته نیست.اشرف را خواهند بست و شما باید به آن تن بدهید." با اینحال رجوی در پی یافتن فرصت ها ی دیگر،بازگشایی امکانات و چانه زنی بیشتر برای باقی نگه داشتن اعضای محصور خود در پادگان اشرف است.چرا که بخوبی می داند فروریختن حصارهای تشکیلاتی چه معنایی می تواند داشته باشد.از این رو هر روز در پی تولید هشدار،پیام و جلب حمایت در اروپا و آمریکا است.تا حداقل به شکلی آبرومندانه تر و با کمترین تلفات از عراق خارج شود. در جدیدترین رویداد که به التماس رجوی با واسطه 120 مزدور اروپایی مشهوراست،از اشتون در خواست فشار آوردن به دولت مالکی وخواستار تاخیر در اخراج "ارتش خصوصی صدام" از عراق شده اند.آنها از"کاترین اشتون، اعضای جامعه اروپا، سازمان ملل متحد و آمریکا درخواست کرده اند که روی دولت عراق فشار بگذارند، تا از بستن اردوگاه اشرف تا پایان امسال خودداری کند. به اعتقاد امضا کنندگان تعطیلی این اردوگاه می تواند به یک حمام خون مبدل گردد." یعنی تهدید، ارعاب و پرداخت هزینه از جان کسانیکه کوچکترین ارزشی برای دستگاه رجوی ندارند.و برای غربی ها نیز از اهمیت افتاده اند. با در نظر گرفتن رویکرد جدید آمریکا در منطقه، عراق و پانزدهمین سال ابقای باند رجوی در لیست تروریسم بین الملل،می توان پیش بینی کرد که این نامه نیز همانند هزاران نامه ای که تا کنون نگاشته شده بی تاثیر بوده، دولت های اروپایی و مجامع بین المللی را در حفاظت از تروریست ها به وجد نخواهد آورد.این مسئله نشان می دهد که حتی با میلیون ها دلاری که مجاهدین برای خرید لابی هزینه می کنند، جهان اهمیتی به تبلیغات سوء مشتی یاغی و تروریست نمی دهد!رویکرد جامعه جهانی با مردم ایران فارغ از غوغا سازی باند تروریستی رجوی بوده و به گفته خود آنان اگر نیاز به قربانی نمودن شان باشد دریغ نخواهند کرد! محمد علوی