خانواده های خوزستانی بعد از دو هفته رزم و تلاش خستگی ناپذیر در جنگ با دیو تنوره کش رجوی با روحیه مضاعف ومصمم تراز قبل برای نجات فرزندانشان به سلامت به کشور بازگشتند. برخی ازاین خانواده ها که برای چندمین بار بود برای رهایی عزیزانشون به این سفر رفته بودند اظهار داشتند هر بار که می رویم بیشتر به عمق جنایات سازمان مجاهدین پی می بریم که این امر ما را مصمم تردرخصوص آزادی و نجات فرزندانمان می کند. و از طرف دیگه نکات بیشتری از تاثیرات مثبت حضور و فعالیتهای افشاگرایانه خانواده ها روی تغییر دادن فکر افراد کمپ اشرف که بعنوان اسیر نگه داشته شده اند مشاهده می کردیم که نمونه مثبت تاثیر حضور خانواده ها این بود که قبلا برخی از افراد نگهبان درون سیاج سازمان صورت خودشون رو می پوشاندند تا شناسایی نشوند ولی این بار اکثرا صورت خود را در غیاب فرمانده هان باز می کردند و به صحبت های ما گوش می دادند.
برخی دیگر از این خانواده ها که برای اولین بار بود به تحصن خانواده ها در پشت درب کمپ اشرف پیوسته بودند اظهار داشتند تا قبل از این سفر تصور درستی از اوضاع کمپ اشرف نداشتیم.مثلا وقتی همین خانواده هایی که قبل از این به پشت درب این اردوگاه رفته بودند و یا حتی نفرات جدا شده از این فرقه از فضای خفقان آور و یا از رفتار زشت و زننده سران مجاهدین می گفتند خیلی برامون ملموس نبود چون در تصور ما نمی گنجید و یا قابل قبول نبود که تشکیلات مجاهدین با این همه تبلیغات مبنی بر آزادی وطن با خانواده و بستگان نیروهای خود که بعد از سالها دوری و با مشقت فراوان خود را به عراق رسانده اند اجازه حتی یک ساعت ملاقات با فرزندان خود را ندهند و نسبت به آنها فحش و توهین روا دارند.همین خانواده ها که قبلا رفته بودند بیان می داشتند که افراد نگهبان سیاج این بار برخورد بهتری نسبت به قبل داشتند. درصورتی که قبلا درحضور و یا عدم فرمانده هان اقدام به فحش دادن و سنگ اندازی می کردند که این تغییرات نشانگر تاثیرات مثبت حضور خانواده هاست و بهرحال ما با دیدن صحنه هایی از اسارت فرزندانمان بدست سران مجاهدین و ضمن ابراز تاسف از این وضعیت افسوس می خوریم که چرا تا کنون برای رهایی آنها اقدام نکردیم وای کاش زودتر از اینها دست به کار می شدیم و امیدواریم که هر چه زودترمجددا به صفوف خانواده های متحصن در مقابل درب اشرف بپیوندیم.
نظرات و خاطرات مابقی خانواده درروزهای آتی گذاشته خواهد شد.