وضعیت اسارتگاه اشرف و اعضای اسیر در چنگال مسعود و مریم رجوی به جایی رسیده که بعد از 30 سال جنایت و خیانت و دوری از وطن، به شکلی ذلیلانه و خجالت آور باید به کشوری دیگر پناهنده شوند. زیرا در هیچ کشوری به یک گروه تروریستی امکان اقامت و فعالیت نمی دهند مگر آن که به صورت یک شهروند عادی و با فروپاشی فرقه و تشکیلات رجوی زندگی کنند. اقدامات نظامی و سیاسی فرقه رجوی در خاک عراق علیه مردم این کشور و مردم ایران به حدی گسترده و متنوع بوده که قابل چشم پوشی نیست و تقریبا اقشار مختلف مردم ایران و عراق در جریان خیانت های مختلف و اقدامات زشت مسعود و مریم رجوی بوده اند به همین خاطر دولت عراق حاضر به کنار آمدن با فرقه رجوی نیست و بر خروج هر چه سریعتر فرقه رجوی از کمپ اشرف تاکید دارد ومردم عراق به خصوص کشاورزان و اهالی مناطق نزدیک به اسارتگاه اشرف نیز خواستار ترک فرقه رجوی از این منطقه هستند اعضا و نیروهای فرقه رجوی در سال 1986 میلادی یعنی 1365 به عراق گریختند و تحت حمایت صدام حسین برادر خونی مسعود رجوی اسارتگاه اشرف را در نزدیکی مرز ایران برپا کردند و حالا بعد از 26 سال، با خفت و ذلالت باید عراق را ترک کنند زیرا سرنوشت خود را به زندگی فردی مانند صدام حسین گره زدند که علاوه بر حمله به کشورهای کویت و ایران، به مردم عراق به خصوص کردها و شیعیان نیز ظلم کردند و نام خود را در لیست بزرگترین متجاوزان تاریخ ثبت کرد و برگی سیاه برای خود رقم زدند مسعود رجوی نیز با همکاری خود با صدام حسین برادر خونیش عملا هم به ملت ایران و هم به ملت عراق به خصوص شیعیان و کردها ظلم کردند و صدام حسین با سرنوشت شوم و سقوط خود عملا مسعود رجوی و فرقه اش را نیز باخود به داخل جهنمی کشاند که تاریخ در مورد آنها قضاوت بدی خواهد داشت اگر چه جوسازی های مختلف مسعود و مریم رجوی و مقابله با پلیس و نیروهای عراق با هدف وقت خریدن باعث شد که آمریکا خواستار شش ماه زمان بیشتر برای ترک اسارتگاه اشرف شود تا گروه فرقه رجوی با ترک اسارتگاه اشرف در یک اسارتگاه دیگر متعلق به آمریکا در عراق ساکن شوند، اما دولت عراق با این درخواست ها مخالفت کرده و عده ای از دولتمردان و اعضای پارلمان عراق نیز اعلام کرده اند که زیر بار فشارهای آمریکا نمی رویم و به اندازه کافی به فرقه رجوی و مسعود و مریم رجوی وقت داده شده و بیش از این لازم نیست که وقت بیشتر بدهیم براین اساس باید اعلام کرد که انزوای فرقه رجوی نه تنها از سوی آخوندهای دجال و ملت ایران، بلکه از سوی مردم و دولت عراق و همچنین از سوی دولت های اروپا و آمریکا نیز کلید خورده است زیرا اعمال مسعود و مریم رجوی و فرقه رجوی تنها به یک اشتباه در محاسبات سیاسی مربوط نمی شود بلکه محورهای مختلفی را نیز شامل می شود همکاری مسعود و مریم رجوی با صدام در داخل عراق و کمک به صدام در کشتار شیعیان و انتقال کردها و همکاری با صدام در اقداماتی که بر علیه مردم عراق انجام داده اند حمله به ایران از طریق خاک عراق در عملیات مرصاد و عملیات های سال 1380 برخی اقدامات پراکنده دیگر در نقاط مرزی و داخل خاک ایران و جنایات علیه ایران از طریق اعمال خرابکارانه، بمب گذاری، ترور مسوولان و شهروندان ایرانی فعالیت اعضای فرقه رجوی در حوادث بعد از انتخابات و جریان فتنه، کشتار هموطنان تعدادی از مردم بی گناه عادی و… در نقاط مختلف کشور و جنایت هایی که در داخل خاک ایران انجام داده اند و…. بخشی از جنایات و خیانت ها و نفاقی است که فرقه رجوی انجام داده اند علاوه بر تخلفاتی که فرقه رجوی در ایران و عراق انجام داده.
از سوی دولت های غربی به عنوان گروه تروریستی شناخته شده اند و آمریکا و دولت های اروپا به فرقه رجوی و رهبران فراری این فرقه یعنی مسعود رجوی و مریم رجوی روی خوش نشان نمی دهند در نتیجه اعضای اسیر در اسارتگاه اشرف راهی برای زنده ماندن و در امان بودن جز از هم پاشیدن این فرقه و تشکیلات دیکتاتوری ندارند واگر می خواهند به کشورهای دیگر مهاجرت کنند یا پناهنده شوند راهی جز این ندارند که خود را از چنگال مسعود و مریم رجوی و زنان شورای رهبری همان حرامسرای مسعود رجوی در اسارتگاه اشرف نجات دهند وضعیت اسارتگاه اشرف و تاکید عراق بر خروج نیروهای فرقه رجوی از خاک عراق و اسارتگاه اشرف به مراحل حساسی رسیده و بسیاری از نیروهای بین المللی برخی دولتمردان عراق و آمریکایی ها به دنبال آن هستند که نیروهای فرقه رجوی اسارتگاه اشرف را ترک و تخلیه کنند عده ای به دنبال آن هستند که فرقه رجوی در زیر پرچم امریکا و بیگانگان در یکی از اردوگاه های آمریکا در عراق اسکان موقت داشته باشند اما دولت و مردم عراق با این موضوع مخالف هستند و با وجود آن که آمریکایی ها به دنبال تمدید شش ماهه تخلیه اسارتگاه اشرف هستند اما دولت عراق با این درخواست مخالف است عده ای از طرفداران به اصطلاح حقوق بشر و هواداران مسعود و مریم رجوی و فرقه رجوی در کشورهای اروپایی و آمریکا به دنبال آن هستند که بر اساس طرحی که همکاری سازمان ملل را به دنبال دارد فرقه رجوی به تدریج عراق را ترک کنند و به کشورهای اروپایی ملحق شوند اما از آن جا که فرقه رجوی به عنوان یک گروه تروریستی شناخته شده امکان فعالیت گروهی و تشکیلاتی نخواهند داشت و باید به عنوان شهروندان عادی کشورهای مختلف زندگی خود را ادامه دهند براین اساس عده ای از هواداران فرقه رجوی و حتی مخالفان فرقه رجوی مخالف ترک فرقه رجوی از عراق و اسارتگاه اشرف هستند و نگران هستند که آسیبی به فرقه رجوی برسد یا فرقه رجوی به دیگران آسیب برسانند مگر آن که به طور کلی فعالیت های نظامی و سیاسی را ترک کنند و مانند شهروند عادی در اروپا و…زندگی کنند. عده ای از خانواده های اعضای اسیر در چنگال مسعود و مریم رجوی نیز در سفر به عراق و پشت درب اسارتگاه اشرف خواستار آزادی فرزندان خود هستد خانواده های اعضای اسیر در چنگال مسعود و مریم رجوی با حضور در پشت درب اسارتگاه اشرف و شنیدن فحش و بد و بیراه از طرف مسعود و مریم رجوی و مسئولین فرقه رجوی در پشت درب اسارتگاه اشرف گفته اند و از مسعود و مریم رجوی و مسئولین فرقه رجوی خواسته اند که فرزندان آنها و اعضای خانواده آنها را رها کنند تا آنها به کشور دیگری بروند به عبارت دیگر، وضعیت اسارتگاه اشرف و اعضای اسیر در چنگال مسعود و مریم رجوی به جایی رسیده که بعد از 30 سال جنایت و دوری از وطن، به شکلی ذلیلانه و خجالت آور باید به کشوری دیگر پناهنده شوند زیرا در هیچ کشوری به یک گروه تروریست امکان اقامت و فعالیت نمی دهند مگر آن که به صورت یک شهروند عادی و با فروپاشی فرقه رجوی و تشکیلات تروریستی و مافیای زندگی کنند مشکلات اسارتگاه اشرف و فرقه رجوی با کشاورزان و کسانی که در نزدیکی اسارتگاه اشرف زندگی می کنند و درخواست آنها برای خروج فرقه رجوی از خاک عراق نیز باعث شده که فشار مردم آن منطقه نیز برای ترک فرقه رجوی و اسارتگاه اشرف افزایش یابد دولت عراق نیز خواستار ترک اعضای اسیر از اسارتگاه اشرف و سکونت فرقه رجوی در کشورهای دیگر شده است توجه دولت عراق و سازمان های بین المللی نیز به این بخش از خاک عراق جلب شده و خبرهای متفاوتی در این زمینه منتشر شده است پس از سرنگونی دیکتاتورعراق می توان گفت که اعضای جدا شده از سازمان هزاران مقاله در رابطه با شرایط حاکم درعراق و شرایط مجاهدین ومنطقه نوشته و هشدار دادند، اما کسانی که می بایست به این هشدارها توجه کنند نه تنها توجه نکردند بلکه به نویسندگان همین مقالات تاخت و تاز کرده و هزاران مارک هم زدند، حضور خانواده های افرادی که در اردوگاه اشرف گرفتار هستند در مقابل درب اشرف را با توهین و برخوردهای هیستیریک پاسخ دادند، شرایط را طوری چرخاندند که نیروهای عراقی مجبور شدند دست به خشونت بزنند وهمین باعث شد که تعدادی جان خود را در راهی بی هدف و گمراه کننده از دست بدهند. مجاهدین اگر در امورات سیاسی روز عمیق می بودند می بایست در فردای سرنگونی صدام خود داوطلبانه خاک عراق را ترک می کردند حالا هم دوباره به مسعود و مریم رجوی توصیه می کنیم که این افراد را در انتخاب زندگی خود آزاد بگذارند تا بتوانند گذشته به باد رفته خود را با حداقل ها جبران کنند اگر چه عمر رفته باز نخواهد گشت اما می توان در محیط آزاد برای باقی مانده عمر حداقل ها را بوجود آورد و درود بر زحمات بی حد و اندازه خانواده های اسرای گرفتار در پادگان اشرف که بطور خستگی ناپذیری حق خود را فریاد زدند و مسعود و مریم رجوی و جیره خورانشان را در جهان رسوا نمودند و به همگان ثابت کردند مسعود و مریم رجوی سوزنی به فکر منافع عزیزان آنها نمیباشند.