بازی جدید رجوی: «نقشه مسیر»

تلویزیون فرقه رجوی شب گذشته برنامه ای پخش کرد که درآن اسیران فرقه را در حال نوشتن و خواندن تعهدنامه جدیدی برای پایبندی به بازیهای سیاسی رجوی نشان می داد. این البته نه اولین از نوع خود و نه آخرین آن خواهد بود. تا رجوی نفسش در می آید این بدبختهای فلک زده را وادار به نوشتن تعهدنامه میکند تا به نام نامی «مسعود» و «انقلاب خواهر مریم» قسم یاد کنند که او را تنها نگذارند. جالب اینجاست که فرارهای مکرر در گروههای ده نفره و سی نفره که اخیرا راه افتاده حاصل همین تعهد است و نشان دهنده میزان پایبندی اسرا به تعهداتشان می باشد.
رجوی اینبار نام «نقشه مسیر» را برای این تعهدگیریاش انتخاب کرده است. همانطور که خوانندگان محترم به یاد دارند «نقشه مسیر» نام طرحی بود که آمریکا برای حل و فصل اختلافات فلسطین و اسرائیل و طرح صلح خاورمیانه انتخاب کرد. این طرح که سالها در جریان بود و تلاش و تقلاهای زیادی برای آن صورت گرفت و نهایتا به شکست منجر شد. حال اینکه رجوی برای تعهدنامه های کتبی اش این اسم را انتخاب کرد اقتباسی مضحک از نامگذاری ارباب بزرگش میباشد. شاید هم میخواهد میزان نوکری و سرسپاری اش را نسبت به اربابش نشان دهد. البته در این ده سالی که از اشغال عراق میگذرد بخوبی دیده ایم که باند رجوی از هیچ چیزی فروگذار نکردند تا بتوانند توجه دولت آمریکا را برای نوکریشان جلب کنند ولی ظاهرا بسیار بی ارزشتر از آن بودند که بتوانند کاری کنند.
تلویزیون رجوی نفرات را در سالنهای غذاخوری نشان میداد که روی میزهای غذاخوری نشسته بودند و مثل دانش آموزان خوب در حالی که یک عضو شورای رهبری به مثال مبصر بالای سرشان ایستاده بود داشتند تعهدنامه هایشان را می نوشتند. تعهد نامه هایی که «از عمق وجودشان» در می آمد!!! این داستان رجوی بی انتهاست بیست و پنج سال است که همین سناریو را تکرار میکند به مصداق ضرب المثل از این ستون تا آن ستون فرج است، هر دو سال یک بار تعهد میگیرد که تا دو سال دیگر همه چیز تمام است اگر «پیروز» نشدیم هرکس دنبال زندگی اش برود و قتی هم که دوسال سر می رسد با یک بامبول جدید وارد می شود و ساعتها و روزها نشست میگذارد تا بتواند برای دو سال دیگر تعهد بگیرد. این داستان بی پایان سی سال است که ادامه دارد از شروع عملیات مسلحانه که قول شش ماه سرنگونی رژیم را داد و هی آن را شش ماه به شش ماه و یک سال به یکسال و دو سال به دوسال تمدید کرد تا وقتی که آمریکا، عراق را اشغال کرد و دوران دو ساله «پایداری پرشکوه پیروزی» شروع شد. از آن موقع هم دو سال به دوسال شروع به تمدید کرد تا «سی خرداد 84» و پس از آن تا سال 86 و بعد تال 88 و الی آخر و الان هم که اواخر سال 90 هستیم دوباره تعهد…
راستی باید از فلک زده هایی که این دروغ ودغل را تحت عنوان «سرنگونی»، «خون شهدا»، «جامعه بی طبقه توحیدی» و… دائم می شنوند و باور میکنند تا کی میخواهند زندگی و عمر خود را به شنیدن این خزعبلات سرکنند.