مسعود رجوی رهبر سازمان مجاهدین خلق سالیان سال است با استفاده از تکنیک های شناخته شده کنترل ذهن، اعضای فرقه خود را در اسارت و بی خبری مطلق از دنیای بیرون از فرقه نگاه داشته و آنان را مورد استثمار ذهنی و سوء استفاده های مختلف قرار میدهد. او خود را مالک مال و جان و حتی ناموس پیروانش میداند و به هر نحوی که مایل است آنان را مورد استفاده قرار داده و حتی شکنجه میکند و به قتل میرساند. او خانواده را لانه فساد میداند و آنرا دشمن اصلی پیروان خود خوانده و آنان را از هرگونه ارتباط با خانواده های خود منع نموده است. طی بیش از دو سال گذشته که خانواده های رنجدیده اسیران اشرف برای ملاقات با فرزندان اسیر خود در مقابل دروازه پادگان اشرف دست به تحصن زده اند، سران فرقه نه تنها اجازه ملاقاتی حتی کوتاه و مختصر به آنها نداده اند بلکه با رفتاری غیر انسانی، از جمله سنگ پراکنی و توهین و تهدید و افترا توسط ایادی مغزشوئی شده خود، خانواده ها را مورد آزار و اذیت قرار داده اند. با پیگیری ها و افشاگری های چند ساله خانواده های اعضای گرفتار در پادگان فرقه ای اشرف و نیز با یاری دولت و ملت عراق و همچنین به یمن فشارهای افکار بین المللی، فرقه ناچار به ترک پادگان و نهایتا کشور عراق خواهد گردید که این موضوع نور تازه ای بر دل مادران و بستگان دردمند و رنجکشیده اسرای اشرف تابانده است تا شاید به آرزوی دیرینه خود رسیده و دیداری با عزیزانشان داشته باشند. اما سران فرقه برای متوقف کردن این روند هر روز ترفند تازه ای به کار می بندند تا شاید از این رهگذر چند صباحی دیگر به سلطه خود بر اذهان ساکنان اشرف ادامه دهند. در حال حاضر که با نظارت کامل یونامی (دفتر نمایندگی ملل متحد در بغداد) و تحت حفاظت کامل آنان، اعضای اسیر در مرحله انتقال به کمپ ترانزیت لیبرتی هستند، مسئولین فرقه با فرافکنی، بهانه تراشی، منازعه و درگیری با نیروهای عراقی حافظ امنیت پادگان اشرف، و زندان جلوه دادن اردوگاه ترانزیت، اظهار می دارند که این اردوگاه محل مناسبی برای ملاقات خانواده ها با اعضاء نیست و به دلیل عدم امکانات رفاهی و بهداشتی کافی، خانواده ها دچار سختی و مشقت خواهند شد. دوگانگی و تناقض رفتاری در ارتباط با نگرش و برخورد رجوی با خانواده های اعضای دربند را چگونه میتوان تبیین کرد؟ از یک طرف در طول دو سال گذشته، رجوی با انواع توهین ها و فحاشی ها در مقابل دوربینهای تمام سازمانهای خبری، خانواده ها را رانده است و از طرفی دیگر به دلسوزی برای همین پدران و مادران سالخـورده می پردازد. این یکی دیگر از همان مکر و فریبهای فرقه ایست که رجوی همیشه برای تداوم خیانتها و خباثتهای چندین ساله خود بکار بسته است. بر این اساس خانواده اسیران فرقه رجوی اعلام میدارند که اشکال تراشی های سازمان مجاهدین خلق بهانه هائی بی اساس و ترفندی شناخته شده است. خانواده ها آمادگی این را دارند تا در هر کجا که امکان داشته باشد و تحت هر شرایطی با نظارت نمایندگان یونامی و صلیب سرخ و البته بدون کنترل سران فرقه با فرزندان خود ملاقات حضوری داشته باشند.