خانواده ها: ما خواهان ملاقات با فرزندانمان در کمپ موقت ترانزیت هستیم

تلاش چند ساله خانواده ها برای رهایی اسیران تشکیلات جهنمی در عراق و بخصوص ایستادگی و مقاومت 2 ساله آنان در اطراف پادگان فرقه باعث گشته تا توجه مجامع بین المللی به مسئله آن جلب شود تا رجوی های دیکتاتور را وادار کنند در مقابل خواسته های خانواده ها سر تسلیم فرود آورند و حاضر به تخلیه قرارگاه جهنمی خود در عراق شوند هر چند که رجوی های فریبکار بارها و بارها اعلام کرده بودند که اگر کوهها بجنبد اشرف از جای خود تکان نخواهد خورد!!! و یا اشرف خط قرمز ماست و با همین شعارهای دروغین و فریبکارانه در طول دو سال گذشته بارها با نیروهای عراقی درگیر و مسبب مرگ بیش از 50 نفر شده اند، امروز خانواده ها و مجامع بین المللی و دولت عراق آنها را بر سر جای خود نشانده و مجبور به تخلیه از آن اسارتگاه نموده اند. اما رجوی فریبکارانه مدعی است که ما از ابتدا هیچ ادعایی بر ماندن در عراق نداشتیم و پذیرش خروج و تخلیه اشرف را که به منزله نابودی تشکیلات فرقه اوست بعنوان یک پیروزی و تکثیر اشرف می خواند تا بدین طریق بتواند خوراک داخلی برای باقی مانده افراد اسیر خود در تشکیلات تهیه کند و از طرفی بتواند از پاسخ به انبوه سئوالات خانواده ها مبنی بر دستور مقاومت و ایستادگی و کشته شدن فرزندانشان در اشرف فرار کند.

خانواده ها که خود در دو سال گذشته از نزدیک شاهد مناسبات فرقه ای رجوی در اشرف بودند برای دیدن و یا چند لحظه ملاقات و یا حتی صحبت با فرزندان و دوستانشان از پشت سیاج، از طرف مسئولین قرارگاه سنگ باران می شدند، با شنیدن قبول تخلیه آن اسارتگاه ضمن ناباوری از تغییر موضع 180 درجه ای رجوی بسیار خوشحال شدند که بالاخره رجوی ها در عراق تسلیم گشته و قبول کردند قفل درب های قرارگاه را برای خروج فرزندانشان باز کنند تا آنها زیر نظر مجامع بین المللی از آن کشور خارج شوند.
رجوی پلید که سالیان مانع از هر گونه ملاقات خانواده ها با نفراتشان بود و این رابطه را حرام اعلام کرده بود، خبر خروج افراد از زندان مخوف اشرف برای خانواده ها به منزله تازه شدن دیدار چندین ساله با بستگان و فرزندانشان بسیار مسرت بخش بود و آنان خوب متوجه شده اند که رجوی فقط زبان فشار و زور را می فهمد. خانواده ها با مراجعه و تماس با دفتر انجمن مصرانه خواهان ملاقات با افراد شان در کمپ موقت ترانزیت (لیبرتی) در بغداد شده اند.
در همین راستا دفتر انجمن استان با درخواست تعدادی از خانواده های عضو انجمن نشست مشترکی با خانواده ها و بازگشته ها در دفتر انجمن استان برگزار نمود که در این نشست خانواده ها ضمن ابراز خوشحالی از جابجایی و تخلیه اشرف و رها شدن فرزندانشان از جهنم رجوی، نظرات و پیشنهادات خود را در جمع مطرح نمودند. آنان با طرح ملاقات در کمپ جدید آرزو کردند که در این جابجایی رجوی و سردمداران این فرقه جانی دستگیر و در مقابل مردم مظلوم ایران و عراق پاسخگوی اعمال و جنایت خود باشند. در شروع این جلسه مسئول نشست ضمن تبریک سال جدید آرزوی سالی خوش از خدای رحمان خواست تا امسال را سال رهایی همه کسانی که سالیان در بند رجوی گرفتار می باشند، گرداند تا دل همه کسانی که سالیان دوری و چشم انتظاری آنان را می کشیدند شاد شود.
او سپس با قدردانی از زحمات خانواده ها در سال گذشته اظهار داشت: در سال 90 تلاش شما خانواده ها برای زیر فشار گذاشتن سرکردگان باند رجوی برای قبول تخلیه اشرف بسیار چشمگیر بود بطوری که علی رغم تلاش رسانه های خارجی برای لاپوشانی اخبار خانواده ها در عراق، فعالیت ها و ایستادگی های شما در جلوی اشرف برای ملاقات با فرزندانتان به خصوص با حضور جمعی 400 نفره و تظاهرات خانواده های همه استانها در جلوی درب اشرف بازتاب خوبی در رسانه های خارجی داشت و همه دنیا از این خبر مطلع گردیدند و این حرکات خود بزرگترین افشاگری علیه فرقه ضد بشری رجوی بود.
هر چند که همه شما اعم از خانواده ها و بازگشته ها علی رغم داشتن مشغله کار و زندگی با تحمل سختی ها ومشکلات این زحمات را پذیرفته و در طول سال در چند مرحله به درب قرارگاه اعزام شدید، ولی حاصل و نتیجه اش را دیده اید که چگونه رجوی در حضیض ذلت و خواری یواشکی از ته دره کوههای خیالی اشرف عبور کرد و به قصد تکثیر اشرف در اروپا و آمریکا!! حاضر به تخلیه اشرف شد!!.
آقای نظری در رابطه با دستاوردهای حضور خانواده ها در جلوی قرارگاه برای حاضرین توضیح داد: از دستاوردهای دیگر حضور خانواده ها در عراق دلگرم شدن افراد اسیر در قرارگاه بود آنها خانواده ها را پشتوانه خود در مقابل تشکیلات فرقه ای می دانستند به همین دلیل در دو سال حضور شما در عراق بیش از 70 نفر از اشرف فرار کردند.
در تکمیل بحث مسئول نشست آقای عین الله شعبانی یکی از فراریان جدید از اشرف اظهار داشت: وقتی به هر دلیل یک روز بلندگوها خاموش می شد و خانواده ها پیام نمی دادند وقتی افراد در اشرف به هم می رسیدند با نگرانی از هم می پرسیدند "چی شد یعنی رفتند؟" و آنقدر کنجکاوی می کردند تا مطمئن شوند که خانواده ها حضور دارند. حقیقتش همانطوری که قبلا هم گفتم اگر خانواده ها نبودند اولا شاید اصلا کسی جرات نمی کرد فرار کند و بچه ها را حتی از سربازان عراقی می ترساندند و این خانواده ها بودند که با رساندن صدای خود به گوش ما، ما را از خواب چند ساله بیدار و روشن کرد که باعث فرار خیلی ها شد.
ثانیا: فکر می کنم که رجوی اصلا دغدغه ای نداشت و قبول نمی کرد که از عراق بیرون برود.
مسئول انجمن در ادامه بحث اظهار داشت آقای عین الله شعبانی با صحبت هایش بحث را تکمیل کرد و در یک کلام گفت که حضور شما همه بافته های رجوی را پنبه کرد که باعث فرارها از اشرف شد.
جالب تر اینکه حاصل تلاش حضور و افشاگری شما هنوز هم نتیجه بخش است و بر اساس خبر منتشر شده در سایتها 5 نفر دیگر نیز بعد از انتقال به کمپ جدید در بغداد خود را به نیروهای عراقی تسلیم و تصمیم خود مبنی بر جدایی از سازمان را اعلام نمودند اینها همه نتیجه افشاگری و حضور شما در نزدشان در اشرف بود. اگر در اشرف سازمان با حصار فیزیکی و سیاج و نگهبانی و دوربین های شب و… افراد را به زور کنترل می کرد ولی حالا دیگر در کمپ جدید نمی تواند بچه ها را کنترل کند و آنها در کنار سربازان عراقی راحت می توانند خود را تسلیم کنند.
ادامه دارد…