سازمان مجاهدین خلق با اهمیت ندادن به تهدیدهای دولت عراق و توصیه های سازمان ملل و توصیه وزارت خارجه آمریکا که طی هفته گذشته برای دومین بار به مجاهدین توصیه کرد اشرف را تخلیه کنند، قصد دارد یک خونریزی جدید در اشرف راه بیندازد. دولت عراق از یک ماه پیش، روز بیستم ژوئیه مطابق با اول ماه رمضان را برای تخلیه کامل اشرف مشخص کرده بود. همچنین دولت عراق اعلام کرده که عواقب انجام ندادن چنین کاری بعهده مسئولان سازمان مجاهدین خواهد بود. دولت آمریکا نیز این ضرب الاجل را به رسمیت شناخته و طی دو موضعگیری مشخص در این باره از سازمان خواسته اشرف را تخلیه کند و تهدیدهای دولت عراق را جدی بگیرد. این بدان معناست که آمریکا چراغ سبز را به دولت عراق برای اجرای زور برای تخلیه اشرف داده است. رجوی در سخنرانیهای پیشین خود گفت ما تاکنون پنج ضرب الاجل دولت عراق را نقض کرده ایم و این را برای خود افتخار می دانست. این درحالی است که بیش از نیمی از ساکنان اشرف به لیبرتی منتقل شده اند، شاید رجوی می خواهد آمار نقض ضرب الاجلها را بیشتر کند ولی نمی داند که اینبار بهای آن خون سرخ و تازه است. چیزی که رجوی برای تبلیغات خارج از کشوری خود به آن نیاز دارد. او مطابق تحلیلهای غلطی که از شرایط کرده، به این نتیجه رسیده که اینبار دولت عراق دست به خشونت نخواهد زد و دست او به لحاظ بین المللی بسته است. البته تحلیل رجوی مطابق همیشه کاملا غلط از آب خواهد در آمد. کسانی که بعد از جریانات نوزدهم فروردین از سازمان جدا شدند از سخنرانیهای رجوی گفتند که بصورت درونی برای نفرات اشرف پخش می شد. رجوی گفته بود که عراق اینبار هرگز نخواهد توانست که مثل ششم و هفتم مرداد با خشونت با ما رفتار کند. رجوی گفته بود که ششم و هفتم مرداد ما را بیمه کرد. دیدیم که نه تنها دولت عراق خشونت به خرج داد بلکه بجای دوازده کشته اینبار سی و پنج کشته از آنها گرفت و بیش از چهارصد زخمی و همینطور بخش عظیمی از اشرف اشغال شد. طی این سی و اندی سال که رجوی هدایت سازمان مجاهدین را برعهده دارد هرگز کسی ندیده است که یک تحلیل او از شرایط درست و منطقی باشد. از تحلیل در مورد سرنگونی رژیم ظرف شش ماه گرفته تا تحلیل در مورد جنگ و صلح که گفته بود صلح طناب دار رژیم است و اگر جنگ پایان بیابد کار رژیم تمام است، کما اینکه ما دیدیم الان بیش از بیست و پنج سال از پایان جنگ می گذرد و رژیم همچنان سرپاست. تحلیل در مورد حکومت خاتمی و الی آخر. اما آنچه که از شرایط بین المللی و مواضع کشورهای مختلف نسبت به این موضوع بر می آید اینبار کار رجوی و تشکیلات در هم شکسته اش یکسره خواهد شد. تشکیلاتی که بر پایه جنگ ایران و عراق به کشور عراق رفت و «ارتش آزادیبخش» را تشکیل داد و اکنون بیست و سه سال پس از پایان جنگ جنازه ای که بوی تعفن آن همه جا را گرفته دفن خواهد شد. لیبرتی آخرین ایستگاه است. دولت عراق چنانچه بنا را بر فشار گذاشته است. سازمان ملل و آمریکا نیز با آنها موافق هستند. آمریکاییها به خوبی می دانند که اگر بخواهند کار سازمان مجاهدین را یکسره کنند بایستی فشار به آنها آورده شود تا از هم بپاشند. نماینده سازمان ملل نیز به خوبی این را فهمیده است. اگر بنا باشد مسائل زیربنایی لیبرتی امثال آب و برق و درختکاری و جاده کشی بازسازی شود، باز هم اشرفی دیگر برپا خواهد شد شاید برای بیست تا سی سال دیگر. دولت عراق با اعمال فشار و محدودیت میخواهد مکان لیبرتی را به مکان موقتی تبدیل کند که صرفا جهت مصاحبه و انتقال به کشور دیگر در نظر گرفته شود، با این البته با توافق دولت آمریکا و نماینده سازمان ملل است. اما مجاهدین می خواهند با کمپ پناهندگی کردن لیبرتی و بازسازی آن دوباره اشرفی بسازند تا تشکیلات خود را همچنان حفظ کنند. رجوی چنانچه بارها در نشستها به ما گفته بود برای انجام هر کاری بایستی مجاهدین بهای آن یعنی خون خود را بپردازند تا راه به جلو باز شود. یعنی اینکه اینبار نیز میخواهد با به کشتن دادن نفرات اشرف خواسته خود در مورد لیبرتی را به کرسی بنشاند. البته بایستی یادآوری کرد که اینبار راه را کاملا اشتباه رفته است. جامعه جهانی کاملا اینبار می داند که هیچ بهانه ای برای ماندن در اشرف نیست و هیچ کس از او حمایت نخواهد کرد و عراق را برای اعمال خشونت شماطت نخواهد کرد. طی چند روز آینده معلوم خواهد شد که رجوی چه تصمیمی گرفته است. البته من به شخصه فکر می کنم درست در آستانه ضرب الاجل حرکت کاروان ششم شروع خواهد شد. تا بگوید که این یکی ضرب الاجل را هم نقض کردم. و باز یک ماه دیگر زمان بخرد و در اشرف بماند ببینید شرایط به سود او خواهد شد یا خیر. محمد ب. عضو پیشین مجاهدین