در سال 1997، سازمان مجاهدین خلق برای اولین بار در فهرست « سازمان های تروریست خارجی » وزارت امور خارجه قرار گرفت. این اقدام درست پس از تشکیل این فهرست انجام شد چرا که در سوابق تروریستی مجاهدین حمله به شهروندان و پرسنل نظامی امریکایی شاغل در ایران در پیش از انقلاب اسلامی به چشم می خورد. با این وجود در تمام این سال ها لابی های مجاهدین خلق در امریکا فعال بودند.
گزارش های زیادی از حمایت امریکا از مجاهدین خلق در طول سال های حضورش در لیست تروریستی، وجود دارد. اوج این حمایت ها در گزارش سیمور هرش روزنامه نگار نشریه نیویورکر فاش شد. در این گزارش تحقیقی سیمور هرش فاش کرد که ستیزه جویان سازمان مجاهدین خلق در کمپ ارتش امریکا در نوادا توسط نیروهای درجه چندم « فرماندهی مشترک عملیات ویژه » آموزش نظامی و جاسوسی می دیده اند.
بنابراین چنانچه میبینیم عملاً، وجود نام مجاهدین خلق در فهرست سازمان های تروریست خارجی امریکا، بر عملکردهای این گروه در عرصه بین الملل تأثیر چندانی نداشت. همچنین تأثیری هم بر مناسبات فرقه گرایانه درون گروه نداشت.
در سپتامبر 2012، پس از هزینه شدن میلیون ها دلار و تلاش های بسیار لابی های حامی مجاهدین، وزارت امور خارجه رسماً مجاهدین خلق را از فهرست سیاه بیرون آورد.
وزارت امور خارجه همزمان با اعلام این تصمیم، تأکید کرد که از اقدامات گذشته تروریستی مجاهدین چشم پوشی نمی کند و از جمله قتل شهروندان امریکایی را فراموش نمی کند. در بیانیه وزارت امور خارجه، آمد که این وزارتخانه درباره مجاهدین خلق نگرانی های جدی دارد، به ویژه با توجه به گزارش هایی که در زمینه نقض حقوق افراد در درون گروه وجود دارد.
در واقع، نگرانی های وزارت امور خارجه درباره نقض حقوق بشری که سران فرقه مجاهدین مرتکب می شوند هرگز این فرقه را از لابی کردن و به راه انداختن کمپین حمایتی در کنگره امریکا باز نداشته است چه در زمان حضورش در لیست و چه پس از آن. به علاوه وضعیت سازمان در لیست تروریستی بر رفتارهـای فرقه ای و مناسبات داخلی و خشونت آمیز آن علیه اعضایش نیز تآثیری نداشته است.
حال که مجاهدین خلق از فهرست حذف شده است، حامیان نومحافظه کارش به سادگی و آزادانه تر می توانند به حمایت های خود ادامه دهند هر چند که حذف از لیست تأثیر اساسی بر عملکرد بیرونی گروه ندارد.
تحول اساسی دیگری که اخیراً در سازمان مجاهدین خلق رخ داد، انتقال اعضای سازمان از پادگان اشرف ـ اهدایی صدام حسین ـ به کمپ ترانزیت موقت (لیبرتی) است. در پی امضای تفاهم نامه میان نمایندگان سازمان ملل در عراق و دولت عراق مقرر شد که پادگان اشرف تا پایان امسال تخلیه شود و اکنون روند تخلیه تقریباً کامل شده است.
اعضاء به کمپ موقت (لیبرتی) که پایگاه سابق امریکایی ها در نزدیکی بغداد است، منتقل شده اند. خروج از اشرف مرحله اثرگذاری در تاریخ سه دهه ای سازمان بود و عمیقاً بر مناسبات درون گروهی سازمان اثر گذاشت. پس از آن که رجوی « ناموس » خود یعنی سلاح را به امریکایی ها واگذار کرد، شعار « چو اشرف نباشد تن من مباد » را سر لوحه تفکر اعضای فرقه کرد. بدین ترتیب حذف اشرف از مناسبات فرقه مجاهدین بسیار دشوار بود. پایگاه موقت لیبرتی در حال حاضر تحت نظارت شدید پلیس عراق است. این پایگاه دیگر مانند اشرف قطعه زمینی محصور در کویر و حصار بندی شده با دو لایه سیم خاردار نیست. همچنین پایگاه جدید، در نزدیکی پایتخت دولتی است که روابط دوستانه و نزدیکی با جمهوری اسلامی دارد.
کمپ موقت همچنین تحت نظارت نمایندگان سازمان ملل است. اکنون، سران سازمان باید سخت تلاش کنند تا بتوانند یکپارچگی سازمان را حفظ کنند. آن ها فشار فرقه ای را افزایش داده اند و برای جلوگیری از متلاشی شدن تشکیلاتشان کنترل سازمانی را بیشتر کرده اند. اعضایی که اخیراً از لیبرتی فرار کرده اند از برنامه شستشوی مغزی و کنترل ذهن فشرده و شدیدی که اکنون در سازمان اعمال می شود می گویند. مجید محمدی یک عضو سابق سازمان مجاهدین خلق است که در اردیبهشت سال جاری از پایگاه لیبرتی گریخت. وی معتقد است که انتقال به پایگاه جدید روحیه اعضا را بالا برده است. بنابراین، « سران فرقه مجبور بودند که کنترل بر اعضا را افزایش دهند تا بتوانند مناسبات و ساختار فرقه را حفظ کنند». وی در مصاحبه با انجمن نجات تصریح کرد که سران سازمان شدیداً از محفل زدن اعضا هراس دارند.
انتقال به سایت موقت ترانزیت، نفوذ سران مجاهدین را بر نبردها کم کرده است هر چند کـــه نشست های کنترل ذهن (عملیات جاری و غسل هفتگی و…) به گفته جدا شده ها تا روزانه 12 ساعت طــول می کشد.
از سوی دیگر، عوامل مجاهدین خلق تقریباً همه ظرفیت هایشان برای اقدام به عملیات های ایذایی و اعزام تیم های ترور به مرزهای ایران را از دست داده اند چرا که دیگر نزدیک مرز ایران نیستند و خلع سلاح شده درحاشیه بغداد دست و پا بسته مانده اند.
در پی بیرون آمدن از لیست تروریستی و همچنین بیرون آمدن از اشرف و رها شدن ذهن هــا و جسم های اعضا از نماد مبالغه امیز اشرف، اکنون احتمال رها شدن از حصار فرقه بیشتر است. با فراهم شدن فرصت های قانونی از طریق کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و همچنین دولت عراق، بازگشت به ایران و حتی پناهنده شدن در کشورهای سوم برای اعضا امکان پذیر شده است و بنابراین تلاشی فرقه مجاهدین خلق امکان پذیر شده است. به واقع، تأثیر خروج سازمان از فهرست تروریستی بر عملکرد بیرونی سازمان به اندازه تأثیر خروج آن از اشرف بر عملکرد درونی تشکیلات نبوده است. مزدا پارسی