اعضای محترم پارلمان سوئد با سلام و احترام اینجانب نسرین ابراهیمی یکی از اعضای جدا شده مجاهدین خلق که مدت نزدیک به 10 سال عضو این تشکیلات فرقه ای بوده ام , تشکر و قدردانی خودم را از یکایک اعضای پارلمان سوئد به دلیل به رسمیت شناختن این حقیقت و واقعیت یعنی کشتار اکراد توسط سازمان مجاهدین خلق در سال 91 میلادی اعلام می دارم. این حرکت شما که بسیار بسیار قابل تقدیر می باشد نشانه احترام و حمایت واقعی شما از حقوق واقعی انسانهایی است که سالیان است نه تنها حقوق آنها پایمال شده است بلکه به دست فراموشی سپرده شده اند. اعضای محترم پارلمان سوئد در سال 1991 بزرگترین اتحاد عمل مجاهدین خلق با دیکتاتور وقت یعنی صدام حسین شکل گرفت , عملیات کردکشی که سازمان مجاهدین آن را مروارید نامید , یکی از ننگین ترین و شرم آورترین و تکان دهنده ترین قسمت از تاریخ حیات این سازمان است. دیکتاتور وقت عراق که در داخل عراق به سرکوب قومها و اقلیتهای عراقی به طور خاص کردها پرداخته بود , در همین حال به کویت هم حمله کرد که با مقابله آمریکا مواجه شد , در این هنگام کردهای عراقی در شمال عراق که سالیان سال برای آزادی و دمکراسی جنگیده بودند فرصت را مغتنم شمردند که به دیکتاتوری یکی از دیکتاتورهای زمان پایان دهند و دیکتاتور وقت که به شدت نگران از دست دادن کنترلش بود مجبور به فرستادن نیروهای زیادی برای پاکسازی کردها به شمال عراق شد , و مجاهدین همانطوری که همیشه رهبریشان به وضوح می گفت که ادامه حیات خودشان را در ادامه حیات دیکتاتور عراق می دیدند به دست و پا افتاده و به صدام حسین وعده دادند که کردها را به مجاهدین بسپارد و او به جنگ کویت بپردازد و خودش را درگیر پاکسازی کردها نکند. و بلافاصله آقای مسعود رجوی و خانم مریم قجر عضدانلو فرمان حمله به کردها را صادر کردند و حتی در فیلمهایی که هنوز در داخل خود سازمان موجود بود , خانم مریم قجر عضدانلو فرمان داد تا کردها را با تانکها زیر گرفته و از هدر دادن گلوله جلوگیری شود. در فیلمهایی که بعد خود سازمان آنها را از بین برد , کردهایی را نشان می داد که با لباسهای کردی در زیر تانکهای مجاهدین له شده بودند , دختران جوان و کودکانی که بر اثر اصابت گلوله نقش بر زمین شده بودند. وقتی که ما به عنوان کردهای ایرانی , از سازمان مجاهدین می پرسیدم که سازمانی که خود را مدافع حقوق همه اقوام و بی گناهان می داند و سازمانی که خود را مستقل می داند و سازمانی که ادعای دمکراسی و آزادی می کند , و سازمانی که ادعا می کند که با صدام همکاری نداشته است و… چطور ممکن است که به این جنایات دست زده باشد؟ جوابی نداشتند و برای همین بعد از مدتی سازمان تلاش کرد که سالگرد این جنایت را به فراموشی بسپارد و خیلی به آن نپردازد چرا که پرداختن به سالگرد این شقاوت در داخل تشکیلات خودش باعث اعتراض به این جنایت می شد. از طرف دیگر خاطرات افرادی که در این عملیات شرکت داشتند غیر قابل تحمل , زجر دهنده و تکان دهنده بود , افرادی که در اون عملیاتها بودند تعریف می کردند که چگونه به آنها دستور داده شده بود که کردها را ابتدا به رگبار ببندند و وقتی که با کمبود گلوله مواجه می شوند , مریم قجر عضدانلو (رجوی) به آنها دستور می دهد که با تانکها کردها را زیر بگیرند تا با مشکل کمبود گلوله مواجه نشوند! یکی از زنان داخل تشکیلات مجاهدین که راننده یک ام تی ال بی بوده است و خود نیز یکی از زخمیهای این عملیات بوده است , بارها و بارها تعریف می کرد که هنوز صدای آه و ناله اون مردان جوان زیر شنی تانک خودش را فراموش نمی کند! و امروز همان خانمی که فرمان داد تا کردهای بیگناه را زیر تانکها له کنند با کمال تاسف در کشورهای اروپایی به راحتی در حال مسافرت در پارلمانهای مختلف اروپایی است , همان کسی که هزاران کرد بیگناه با فرمانش له شدند و زیر خاک رفتند! همان خانم امروز قیافه ای مدرن به خود گرفته و دم از دمکراسی و آزادی و حقوق بشر و تمدن و… در پارلمانهای مختلف می زند و ایشان انگار نه انگار که فرمان قتل عامی را صادر کرده اند و جنایاتی مرتکب شده اند! ایشان با سوء استفاده از قوانین حقوق بشری می خواهد جنایت علیه بشریت خودش را بپوشاند , اما این حرکت شما امروز امیدی دیگر در ما زنده کرد , جنایتها فراموش نخواهند شد و هستند انسانهایی که مدافع واقعی حقوق بشر هستند و نخواهند گذاشت که ناقضین این حقوق از دست قانون فرار کنند. من به عنوان فردی که از سن 14 سالگی به مدت 10 سال گروگان و اسیر این فرقه در عراق بوده ام , و یک سال را هم در زندانهای خانم مریم قجر عضدانلو در اشرف سپری کردم , بسیار خوشحال خواهم شد که بتوانم حضوری با شما ملاقات کرده و اطلاعات جامعی از رفتارهای ضد انسانی این سازمان را در اختیار شما قرار دهم. با سپاس و احترام
نسرین ابراهیمی – سوئیس رونوشت به:
پارلمان سوئد
مطبوعات و رسانه های سوئد