مطرح کردن مساله مجاهدین؛ از روی کودنی سیاسی است یا کاری است که مزد آن پرداخت شده است

در هر صورت نمی توان باور کرد که خواسته های برخی نمایندگان پارلمان و سیاستمداران که در دولت مشارکت ملی شرکت دارند خیرخواهانه است؛ در حالی که آنان مطالب نامناسب مطرح می کنند و تابع برنامه ها و سیاست های کثیفی هستند که ملت عراق آن را برنمی تابد. علاوه بر اینکه طرح اینگونه مسائل در شرایط سخت کنونی تاریخ عراق امری ناشی از سادگی و عدم احساس مسئولیت است چرا که در حال حاضر همگی باید برای یافتن راهکار سیاسی برای بحران خطرناک کنونی باشند؛ نه اینکه آتش بحران را با مسائلی بیهوده و غیر مرتبط با حقیقت و حیات ملت عراق شعله ور تر سازند. طرح مسائلی که هدف از آن ها محقق ساختن دستاوردهایی حزبی یا شخصی و یا اجرا کردن برنامه ها و سیاست های کشورهای خارجی است که بوی عفونت آن به مشام همه رسیده است. همچنین از جمله مسائلی که هر از چندگاهی از سوی برخی نمایندگان و سیاستمداران و حزب سیاسی مشهوری مطرح می شود جای تاسف دارد. آنان با شرایط و اوضاع سازمان تروریستی خلق همدردی می کنند و برای آن آه و حسرت می کشند که این مساله ای شرم آور و زشت است. به خصوص اینکه توطئه گری عناصر این سازمان تروریستی علیه ملت عراق آشکار شده است. سازمانی که در دوران صدام حسین معدوم، در سرکوب انتفاضه شعبانیه و حوادث پس از آن نقش داشته و خون مردم عراق را ریخته است. همچنین فعالیت آن ها با سازمان های تروریستی و برخی سیاستمداران از سال 2003 تا همین چند وقت پیش که برای همگان مشخص شده است. این چیزی است که با کشف گورستان جمعی در پادگان اشرف و از طریق اعترافات برخی سران این سازمان مشخص شده است. سرانی که از ظلم و سنگدلی و فضای خفقان این جنبش و سیستم اطلاعاتی و غیر اخلاقی آن پا به فرار گذاشتند. شرم آور است اینکه برخی ها خواستار این هستند تا اوضاع و شرایط بهتری برای این سازمان تروریستی فراهم شود و به پادگان اشرف بازگردند به عنوان اینکه این مکان ملک این سازمان تروریستی است. ملکی که از طریق همکاری آن ها با صدام جنایتکار و صالح المطلک و الضاری و الزوبعی و الهاشمی و الداینی و الجنابی و همچنین به خاطر ریختن خون شیعیان و کردهای عراق بدست آمده است. قانون عراق صریح و واضح است و نیازی به این نیست که کسی آن را تفسیر کند. کما اینکه اوضاع عراق در سال 2003 با وضع قبل از این تاریخ کاملا متفاوت است. چرا که بعد از این سال واجب شد و تصمیم بر آن شد که عراق خالی از سازمان های تروریستی باشد؛ سازمان هایی که برای کشورهای همسایه بحران ها و مشکلاتی ایجاد می کنند. آن چه را که حزب بعث و دوستداران آن برای ما به جا گذاشتند ما را بس است. از جمله مشکلاتی که با کشورهای همسایه برای ما ایجاد کردند. دیگر نیازی به مشکلاتی بیشتر از این نداریم! فکر نمی کنم مشکلات عراق به پایان رسیده باشد و صرفا مشکل تروریست های وابسته به سازمان خلق در عراق مانده باشد تا آقای زوبعی بخواهد به فکر حل این مشکل برآید. این نماینده و امثال او بهتر بود که به فکر وضعیت عراق و کمک به آن در حل مشکلات و بحرانش باشند و عراق را از دست تروریسم و تروریست ها نجات دهند. تروریست هایی که روسای خود همین زوبعی همچون الهاشمی و العیساوی آن ها را رهبری می کنند. از اینکه زوبعی در حل مشکلات و بحران های عراق شرکت نمی کند تعجب نمی کنم. چرا که خود او جزئی از مشکل و بحران است. اما از وقاحت و اهانت او به خون مردم عراق در شگفتم. خونی که در پادگان اشرف و به دست این گروه منحرف ریخته شده است. هادی ندا المالکی – خبرگزاری صوت الحریة