مسئله داری، نافرمانی و بهم ریختگی تشکیلاتی در درون فرقه رجوی روز به روز بیشتر و ابعاد آن گسترده تر میگردد به طوری که سطوحی از فرماندهان و مسئولین سازمان مجاهدین خلق را هم در بر گرفته است. در همین رابطه دستورالعمل های شدید و غلیظی از جانب رهبری فرقه به مسئولین بالا در اردوگاه لیبرتی، مقر فعلی سازمان مجاهدین خلق در عراق، داده شده تا نیروهای به اصطلاح مسئله دار را در نشست ها به شدت سرکوب کنند و در درون تشکیلات اجازه ابراز نارضایتی و نافرمانی به کسی ندهند. صراحتا اعلام شده که هیچکس حق ابراز کوچکترین اعتراض و مخالفت با شرایط کنونی یا دستورات داده شده را ندارد. یکی از مواردی که تشکیلات فرقه رجوی به شدت با آن مقابله نموده و حساسیت فوق العاده ای نشان میدهد استفاده از واژه های "ترانزیت" و "موقت" است که در خصوص اردوگاه لیبرتی بکار گرفته میشود. از جانب مسئولین به همه نفرات تأکید مؤکد گردیده که رفتن از عراق به یک کشور ثالث را حتی برای لحظه ای به مخیله خود راه ندهند و هر گونه افکار از این دست را به عنوان تناقض و خطای ذهن فورا گزارش کنند. صراحتا تأکید شده که مقوله ای تحت عنوان "کشور ثالث" وجود خارجی نداشته و هیچکس حق ندارد جهت خروج از عراق مقصدی به غیر از ایران و آنهم به صورت مسلح و در هیبت "ارتش آزادیبخش ملی" تصور کند. برای جا انداختن این موضوع اعلام شده است که "لیبرتی پلی به سوی پیروزی نهائی و رفتن به تهران با سررسید پایان سال 1392" است. هر تفکر و تصوری غیر از این به منزله مرز سرخ معرفی شده و عبور از آن حتی به صورت یک لحظه در ذهن خطا محسوب میگردد. اینگونه موارد می بایست فورا گزارش شده و البته فرد خاطی منتظر عقوبت آن باشد. گفته میشود که "لیبرتی فراسوی اشرف" است و شکاف های اذهان می بایست در این خصوص بسته شده و افراد باید به این مسئله ایمان بیاورند و اجازه ندهند که "خروج از عراق به سوی کشور ثالث" جائی در ذهنشان باز کند. به مسئولین رهنمود داده شده که به هر شکل ممکن باید هر گونه امید به خارج شدن از لیبرتی در ذهن و ضمیر نیروها کشته شود. مسئولین در نشست ها از قول مسعود رجوی تأکید کرده اند که "تصور ترانزیت و موقت بودن و به کشور ثالث فکر کردن اندیشه زندگی طلبی و زالو صفتی و اپورتونیسم را بوجود آورده است"، و از همگی تعهد گرفته اند که از این مرز سرخ عبور نکرده و مراقب یکدیگر نیز باشند. شعاری که در حال حاضر تلاش می گردد در لیبرتی در اذهان قربانیان جا انداخته شود "یا مرگ یا ایران" است و در همین راستا نشست های مطول و مفصل پروژه خوانی و بیان تناقضات و خطاهای ذهن برگزار میشود. هم اکنون کار اصلی ساکنان اسیر و گرفتار در اردوگاه لیبرتی اینست که این مسائل را مرور کرده و خطاهای خود را یافته و گزارشات مفصل به صورت پروژه ای بنویسند و در نشست ها بخوانند و به اصطلاح نسبت به این تضاد اصلی در حال حاضر آببندی گردند.