خانواده های دردمند و رنج کشیده اعضای فرقه رجوی بارها و بارها اعلام و تأکید کرده اند که فرقه رجوی در عراق جای امنی برای اقامت عزیزانشان نیست و بارها و بارها از مسعود رجوی، رهبر خودکامه سازمان مجاهدین خلق، تقاضا کرده اند که اعضای گرفتار در اردوگاه لیبرتی را به حال خود بگذارد تا سرنوشتشان را خود تعیین نمایند.
واقعیت اینست که مسعود رجوی سالیان سال متحد نزدیک صدام حسین معدوم بوده و نفرت و کینه مردم عراق، خصوصا بسیاری از شیعیان در جنوب و کردها در شمال این کشور که به دست این سازمان در همدستی با صدام حسین قربانی گردیده اند غیر قابل انکار است. بسیاری از خانواده های قربانیان اقدامات جنایتکارانه فرقه رجوی در عراق، بدون تفکیک مسئولیت این امر در میان رهبری و اعضای قربانی فرقه، خواهان برقراری عدالت و گرفتن انتقام خون عزیزانشان هستند.
رجوی در بازی های کودکانه اش قصد دارد مجددا به اشرف برگشته و ارتش آزادیبخش خود که حال تصور میکند در سراسر ایران تکثیر شده را مجددا برقرار نموده و باز از زبان مریم فرمان "به پیش، آتش" بدهد. رجوی همچنان خواب سرنگونی رژیم ایران را بوسیله ارتش خود می بیند که از مرزهای عراق عبور کرده و راه خود را تا تهران باز می نماید. اخیرا نیز در کنفرانسی در پاریس تمامی جنگ طلبان بازنشسته را جمع کرده و تشکیل مجدد هسته های ترور در داخل کشور را اعلام نموده است. رجوی کوچکترین دغدغه ای نسبت به جان پیروان خود ندارد و آنها را به مثابه گوشت دم توپ فرض میکند.
جالب است که اخیرا رجوی مجددا نسبت به جنایات و سابقه تروریستی خود به صورت مضاعف افتخار کرده و به شدت تلاش می نماید تا طرف های دیگر را تا جائی که میتواند تحریک کند. آخر او تنها کسی است که از تهاجم به لیبرتی و کشته شدن افرادش سود میبرد. او نیازمند خون است تا به حیات خفیف خائنانه اش ادامه دهد و همچون زالو به مکیدن خون قربانیان خود مشغول باشد.
تمامی کسانی که امکان فرار از اشرف یا از لیبرتی را یافته اند نهایتا توانسته اند در ایران یا در اروپا یا حتی در خود عراق به امنیت و آسایش برسند و بر خلاف تبلیغات دروغین سازمان مجاهدین خلق که اینطور وانمود میکند که هیچ محل امنی خارج از سازمان مجاهدین خلق وجود ندارد، آنان بدون کمترین مشکلی به زندگی عادی خود مشغول هستند. حل نشدن معضل سازمان مجاهدین خلق که همچنان رجوی اصرار دارد آنرا مانند زمان صدام حسین بر دوش ملت عراق تحمیل نماید صرفا به دلیل کارشکنی های شخص مسعود رجوی بوده است که نمیخواهد از عراق بیرون برود.
بلافاصله بعد از حملات موشکی و خمپاره ای به اردوگاه لیبرتی که هنوز مشخص نیست از جانب چه گروهی صورت گرفته است، مریم رجوی که گوئی از قبل منتظر بود بلافاصله موضع گرفت و خواهان بازگشت سازمان مجاهدین خلق به اشرف شد. شورای ملی مقاومت، ویترین غربی پسند سازمان مجاهدین خلق، نیز در ده ها اطلاعیه که ظرف چند ساعت بعد از این تهاجم تروریستی منتشر نمود بلافاصله همین درخواست را مکررا تکرار کرد.
عامل این تهاجم تروریستی هر گروهی که بوده تنها منافع شخص رجوی را تأمین کرده است. این اقدام درست در راستای خط بازگشت به اشرف که مدتی است از جانب فرقه رجوی دنبال میشود صورت گرفته و زیان کننده اصلی این تهاجم البته خانواده هائی هستند که به امید رهائی فرزندانشان همچنان در عراق در انتظار به سر میبرند و اکنون در نگرانی مضاعف می بایست رنج دوری عزیزانشان را تحمل کنند.
بنیاد خانواده سحر بار دیگر ضمن محکوم نمودن هرگونه اقدام تروریستی علیه ساکنان لیبرتی که تنها به سود مسعود رجوی و حفظ موقعیت اوست از تمامی مقامات بین المللی درخواست مینماید که برای حل معضل سازمان مجاهدین خلق در عراق خانواده ها را وارد قضیه نمایند تا آنان خود با عزیزانشان به صورت مستقیم ارتباط برقرار کرده و مسائل را رأسا حل نمایند.