اطلاعیه سازمان مجاهدین با امضای دبیرخانه شورا را در مورد استعفای آقایان روحانی و قصیم حتما بخوانید تا ببینید واقعا زهی بی منطقی و تناقض بافی!! استعفا از حزب یا سازمان سیاسی استعفا از یک شغل یا مقام و منصب نیست که نیاز به قبول یا رد داشته باشد کدام حقوق و قانون می گوید که استعفا را نباید ناگهانی داد!! وانگهی خودتان نوشته اید غیر مترقبه و ناگهانی ولی می گویید از مدتها قبل به بهانه های مختلف به نشستها نمی آمدند!! می گویید می آمدند سؤالاتشان را مطرح می کردند در حالی که اساسا آقایان روحانی و قصیم چنانکه در اطلاعیه شان آمده به همین علت استعفا داده اند که سؤالاتشان در این سی سال گذشته بدون جواب مانده بود. وانگهی در کجای جهان امروز به جز احزاب منحل شده دیکتاتوری قرن گذسته مانند حزب کمونیست شوروی در زمان استالین خروج از حزب خیانت و از پشت خنجر زدن و جزء دشمن شدن به شمار می رود؟!… چرا به جای جواب گفتن حتی به یکی از انتقادات آنها در اطلاعیه مشترکشان به حرفهایی که مطرح نکرده اند پرداخته اید؟ بعد هم مثل برخورد با همه ما جدا شدگان از سازمان منتها فعلا به صورت پوشیده و مقدماتی! با مشکوک تلقی کردن این اقدام شجاعانه اقایان روحانی و قصیم آندو را هم عامل اطلاعات رژیم خوانده اند! با این اطلاعیه کاملا رهبری مجاهدین خودش را بیش از پیش نزد جامعه ایرانیان خارج رسوا و بی آبرو و منزوی می سازد.
از لیست امضا کنندگان بیانیه نیز جالب است که بیش از نود درصدشان از اعضا و مسؤلین سازمان مجاهدین در عراق می باشند که به تصریح خود اطلاعیه نویسان پاریس نشین در نشست غایب بودند یعنی در جریان بحثهای نشست نبوده اند تا نظر بدهند و فقط برای امضای بیانیه های آماده مورد مصرف دارند، خودتان به اسامی دست نوشته فرقه مجاهدین نگاه کنید.
که یادآور بیانیه های میلیونی جعلی به اسم عراقیان می باشد که فارسی می نوشتند می دادند من به عربی ترجمه می کردم!! با این تفاوت که در دومی اصلا امضا کننده ای در کار نبود! ولی در این نوع اطلاعیه های سازمانی مگر کسی جرأت دارد امضا نکند؟ مخصوصا در سازمان و در تشکیلات عراق. به علاوه کسانی را در میان امضا کنندگان می شناسم که سالها باهم در یک قسمت سازمان در عراق کار میکردیم و کاملا می شناسمشان و می دانم که مخالف و منتقد سرسخت رهبری سازمان یعنی رییس شورا هستند ولی زیر فشار و اختناق حاکم بر دستگاه رجوی بویژه در لیبرتی مجبور به امضای این اطلاعیه شده اند. بفرمایید در کجای جهان امروز شست یک حزب یا تشکلی بیانیه ای می دهد که نود درصد امضا کنندگانش که عضو آن تشکل باشند در نشست حضور نداشته باشند.