شنیده‌ها حاکی است آن دسته از اعضای گروه مجاهدین که تا کنون به کشور آلبانی فرستاده شده‌اند ضمن سرپیچی از دستورات سرکردگان این گروه، خواستار جدایی از این فرقه شده‌اند.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری فارس، موسسه راهبردی دیده‌بان نوشت: قریب به اتفاق اعضای فرقه رجوی که تا کنون به کشور آلبانی فرستاده شده‌اند دیگر حاضر به حرف‌شنوی از دستورات این گروه نبوده و از کنترل سرکردگان مجاهدین خارج شده‌اند.
اخیراً مجاهدین به مناسبت سالگرد حرکت مسلحانه این گروه در ایران در 30خرداد60 مراسمی بسیار پرهزینه در فرانسه ترتیب دادند و بر طبق روال این فرقه در همه این نوع مراسمات حضور اعضای حاضر در آن کشور الزامی بوده و دیگر اعضا که در کشور‌های دیگر به سر می‌برند، مجبور به مشاهده پوشش رسانه‌ای این مراسمات هستند.
برای همین منظور هم‌زمان با این مراسم یکی از اعضای سازمان به نام «فرزانه میدانشاهی» در تیرانا پایتخت کشور آلبانی در هتلی اقدام به گرفتن سالن می‌کند و برنامه مفصلی با پذیرایی پرخرج تدارک می‌بیند تا نفرات حاضر در آلبانی را برای مشاهده پوشش تصویری مراسم بصورت مستقیم، دعوت کند.
از بین 71 نفری که در آلبانی هستند که خودش هم جزئی از آن نفرات است، فقط 10نفر در برنامه وی در سالن هتل شرکت می‌کنند و دیگر اعضا به نشانه اعتراض و مخالفت با فرقه رجوی، حتی حاضر به حضور در هتل مورد نظر نمی‌شوند.
این نوع مخالفت و سرپیچی از دستورات تشکیلات در گروه مجاهدین نمونه نادری است که با توجه به حضور این اعضا در یک کشور اروپایی و عدم دسترسی کامل سرکردگان محقق شده است.
از بین 71نفر اعضای سازمان که تاکنون به آلبانی منتقل شده‌اند، نیمی از آنها پس از ورود به کشور آلبانی خط و مشی و مخالفت خود را با تشکیلات علناً اعلام کردند.
به محض ورود اولین افراد به کشور آلبانی، به دستور رجوی دو نفر از نیروهای با سابقه سازمان در اروپا به کمک چند نفر از اعضای با سابقه که برای کنترل دیگر نیروها از عراق به آلبانی اعزام شده بودند، آمدند، اما اعضای ناراضی حتی برای دریافت جیره غذایی از دست عوامل رجوی اعتماد ندارند.
به گفته برخی از اعضای جداشده سازمان که با اعضای منتقل شده به آلبانی در ارتباطند، مسعود رجوی قصد داشته در آلبانی جبهه‌ای جدید تشکیل دهد! و فرزانه میدانشاهی را به عنوان مسئول تشکیلات سازمان در آلبانی معرفی نماید، اما این حربه رجوی انجام نشده و اعضای ساکن در آلبانی پیوسته از دستورات سرپیچی می‌کنند و در این شرایط مسئولین سازمان که نمی‌توانند با اعمال فشار و شکنجه همانند آنچه در عراق اتفاق می‌افتد، نیروها را وادار به حرف‌شنوی نمایند، فقط به تهدید و فحاشی می‌پردازند.