در قسمت های قبلی آنچه که در مناسبات فرقه جریان دارد را با مواد اول تا هفتم برنامه ده ماده ای مریم قجر مقایسه کردیم. در این قسمت مواد هشتم تا دهم را با مناسبات فرقه مقایسه می کنیم.
* ماده هشتم: ما مالکیت شخصی، سرمایه گذاری خصوصی و بازار آزاد را به رسمیت می شناسیم. و این اصل را پیشاروی خود داریم که چه در اشتغال و چه در کسب و کار، تمام مردم ایران باید از فرصتهای برابر برخوردار باشند. از نظر ما، ایران فردا، کشور حفاظت از محیط زیست و احیای آن خواهد بود!!
– رجوی به هیج وجه به مالکیت خصوصی اعتقاد ندارد چرا که در مناسبات فرقه به اعضا اجازه نمی دهند چیزی برای خودشان داشته باشند. کسی با مفهوم حساب بانکی آشنا نیست! به هیچ عضوی اجازه دیدن پول را نمی دهند چه رسد به اینکه به آنها پول بدهند تا نگه دارد!!
– در مناسبات فرقه دارایی که هر عضو دارد عبارت است از: چند دست لباس فرم و لیاس زیر، یک ساک، یک پوتین، یک کفش ورزشی، چند جفت جوراب که تمام اینها در یک کمد تک نفره قرار دارند بعلاوه یک تخت. این کل دارایی هر عضو فرقه است. این در حالی است که رجوی ها و سران فرقه از بهترین امکانات برخوردار بوده و هستند. رجوی ها برای خودشان چندین پایگاه داشتند که مثل قصر بود. آنها ده ها ماشین برای تردد شان داشتند که حداقل سه تا از آنها بنز ضد گلوله بود. مریم قجر یکی از معدود زنانی است که امکان ندارد در دو عکس با یک لباس ظاهر شود و هر گاه برنامه ای دارد لباس او جدید است!!
– اما در مورد حفاظت از محیط زیست همین بس که فرقه تمام زمین های کشاورزی روستائیان عراقی را به فرمان صدام دیکتاتور از چنگ آنان در آورد و آنقدر با زره پوش روی این مناطق رد شدند که همه جا تبدیل به خاک نرم می شد و با کمترین وزش باد، خاک ها تمام منطقه را آلوده می کردند.
* ماده نهم: سیاست خارجی ما، مبتنی بر همزیستی مسالمت آمیز، صلح و همکاریهای بین المللی و منطقه یی و احترام به منشور ملل متحد خواهد بود.
– رجوی ها در سی و دو سال گذشته نشان دادند توان همزیستی با هیچکس را ندارند حتی مخالفان جمهوری اسلامی!!
– رجوی ها دشمن صلح هستند و تنها در جنگ و خونریزی امکان حیات دارند. آنها از جنگ عراق علیه ایران ارتزاق کردند اما با آتش بس زمین گیر شدند. آنها همواره با خونریزترین و جنگ طلب ترین دشمنان ایران رابطه برقرار کرده و آرزوی شان حمله خارجی به ایران است!!
– رجوی ها در همکاری با نیروهای بعثی و بطور مشخص با طارق الهاشمی که به اتهام فرماندهی عملیات تروریستی در عراق تحت تعقیب است، به کارهای تروریستی در عراق کمک شایانی کردند.
– رجوی بارها و بارها در نشست های درونی آرزوی اش این بود که یک روز بین ایران و عراق (در زمان صدام)جنگ شود. بعد از صدام هم آرزو می کرد که بین ایران و آمریکا درگیری شود!!
* ماده دهم: ایران آزاد فردا یک کشور غیراتمی و عاری از سلاحهای کشتار جمعی خواهد بود.
– اگر رجوی بیشتر از این جنایت نکرد تنها تنها به این علت است که از دستش بر نیامد والا اگر رجوی می توانست بمب شیمیایی و بمب اتمی دست به کشتار می زد. انبوه جدا شدگان شاهد هستند که او باره در نشست ها می گفت « وقتی رفتیم ایران و حکومت را گرفتیم، در کوههای البرز سنگرهای زیر زمینی می سازیم و با آمریکا جنگ می کنیم و آمریکا هر چقدر می خواهد بمباران کند، در سنگر ها هیچ اتفاقی نمی افتد ». او بارها و بارها همچون عقده ای ها در اوهام ابلهانه خود آرزو می کرد که ناو هواپیما بر داشته باشد و سرانجام هم از بس این عقده را در نشست ها مطرح کرده بود یکی از نفرات فرقه با فوم برایش یک ناو هواپیما بر ساخته بود و رجوی این ماکت را در نشست به همه نشان داد!!
– مگر صدام از بمب شیمایی استفاده نمی کرد. اگر رجوی ها مخالف سلاح کشتار جمعی هستند چرا با صدام همراه و متحد بودند؟ جز این است که در مرام رجوی استفاده از سلاح کشتار جمعی یک امر مجاز است که با صدام متحد شد؟!
همانطور که ملاحظه کردید مطالبی که مریم قجر بعنوان برنامه ده ماده ای بیان کرده حرف های دهن پر کن برای عوام فریبی است. آنچه در مناسبات فرقه وجود دارد 180 درجه با این شعارها متفاوت است. رجوی ها به هیچ وجه به این مواد اعتقادی ندارند چرا که اگر داشتند باید در مناسبات فرقه، بخصوص در قرارگاه اشرف که مدعی بودند الگویی برای حکومت مورد نظر شان است آنرا پیاده می کردند.
بنابراین هدف مریم قجر از این حرف ها از یک سو فریب مردم و از سوی دیگر خوش رقصی برای غربی هاست تا شاید مانع از فروپاشی فرقه شان شوند. رجوی ها نه اعتقادی به این برنامه ده ماده ای خود دارند و نه بدلیل ماهیت فرقه ای و تروریستی شان می توانند به این مواد معتقد باشند.