تهدید مجاهدین به ترور مخالفان و چند نکته

سخنگوی فرقه تروریستی مجاهدین خلق رسما روزنامه نگاران مخالف و مقامات ایران را به ترور تهدید کرد. وی در واکنش به حوادث دهم شهریور داخل پادگان اشرف گفت: "قاتلان جنایتکار در هر لباس و به ویژه در لباس آخوندی و پاسداری می توانند مطمئن باشند که حساب یک به یک این خونها را مانند لاجوردی و صیاد شیرازی و صدوقی و دستغیب و اشرفی اصفهانی و هاشمی نژاد و آخوند مدنی پس خواهند داد."
در خصوص تهدید به ترور فرقه تروریستی مجاهدین خلق چند نکته اهمیت دارد. نخست اینکه تهدید از سوی سخنگوی مجاهدین خلق نشان می دهد که تفکیک شاخه نظامی و سیاسی مجاهدین خلق ظاهر سازی بیش نیست. بسیاری از اعضاء شورای ملی مقاومت، موسوم به شاخه سیاسی مجاهدین خلق همان اعضاء و فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی هستند.
بر این اساس رویکرد متظاهر شورای ملی مقاومت و مریم رجوی در خصوص حقوق بشر و دموکراسی عملا استهزاء جامعه جهانی است. زیرا نمی توان پذیرفت که از یک سو مریم رجوی رئیس شورای ملی مقاومت از دموکراسی حرف بزند و از سوی دیگر سخنگوی همان شورا، روزنامه نگاران مخالف و منتقد و مقامات ایران را به ترور  و حذف فیزیکی تهدید نماید!
دوم اینکه ادعای فرقه تروریستی مجاهدین خلق در طول یک دهه گذشته مبنی بر ترک حملات مسلحانه تروریستی کذب محض است. در طول یک دهه گذشته  عوامل فرقه مجاهدین خلق در تریبون های مختلف مدعی می شدند از سال 2003 به این سو دست از حملات تروریستی کشیده و به فعالیت های مسالمت آمیز روی آورده اند.
البته این فرقه تروریستی هیچ گاه نسبت به گذشته تروریستی اش اظهار ندامت نکرده و کوچکترین تغیییری حتی در نمادهایش که تبلیغ مبارزه مسلحانه است به وجود نیاورد و حتی سالروز مناسبت های تروریستی اش را جشن می گیرد. همین امر سبب شد تا این ادعا در حد یک تاکتیک تلقی شود.
تهدید به ترور سخنگوی فرقه تروریستی مجاهدین خلق نشان می دهد این فرقه در سال 2003 تحت اجبار و خلع سلاح شدن توسط نیروهای آمریکایی در جریان اشغال عراق از دامنه فعالیت های تروریستی اش کاسته است و این عملا نوعی تاکتیک بوده و نه تغییر در ایدئولوژی و مشی تروریستی.
نکته سوم اینکه پیش بینی نهادهای امنیتی و تحقیقاتی در خصوص مشی تروریستی مجاهدین خلق درست از آب درآمد. پیش از این گزارش های مختلفی از قبیل اداره فدرال امنیت آلمان بر تهدید بالقوه تروریستی فرقه مجاهدین خلق تاکید کرده بود. بر اساس این گزارش که در سال 2009 میلادی منتشر شد: هنوز نشانه مشخصی از تبری جستن از عملکردهای تروریستی گذشته در آن وجود ندارد. بخصوص که از 3500 نفر باقی مانده ای از ارتش ازادی بخش سابق… نیز تحلیل درستی وجود ندارد.
ادراه فدرال آلمان در گزارش خود می افزاید:" هنوز در تک مواردی " نامشخص " هواداران در شرایط کاملا احساسی فعالیت های خطرناکی را انجام می دهند به عنوان مثال در سال 2003 اکسیونهای خودسوزی اعضاء مجاهدین خلق که در سال 2003 میلادی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی….انجام گرفت، از این نمونه است. به این دلایل سازمان مجاهدین و فعالیت های آن همچنان به دقت تحت نظر " اداره امنیت فدرال آلمان " قرار داشته و خواهد داشت."
موسسه تحقیقات ملی وزارت دفاع آمریکا (رند) نیز در گزارش مشابهی بر مشی تروریستی مجاهدین خلق تاکید کرده و بیان می کند که این فرقه پتانسیل لازم برای انجام فعالیت های تروریستی داراست.
قبل تر سی ان ان در گزارشی در خصوص خروج نام فرقه تروریستی مجاهدین خلق از سوی وزارت خارجه آمریکا به دلیل مشی تروریستی این فرقه هشدار داده بود. سی ان ان در گزارشی که شهریور ماه 1390 منتشر شد با اشاره به سابقه ترور شهروندان آمریکایی توسط مجاهدین خلق و اخلال در روند خروج از عراق، درباره این گروهک به مقامات آمریکا به‌خصوص وزارت خارجه این کشور هشدار داد که فریب مجاهدین خلق را نخورد زیرا این گروه هم‌چنان یک گروهک تروریستی است.
نکته چهارم اینکه وزارت خارجه آمریکا با وجود هشدار نهادهای امنیتی و تحقیقاتی چرا نام این فرقه را از فهرست تروریست ها حذف کرد. با تهدی های سخنگوی فرقه تروریستی مجاهدین خلق این سوال مطرح می شود که مبنای تصمیم گیری خروج نام این فرقه از فهرست گروه های تروریستی چه بود؟ آیا نهادهای امنیتی و تحقیقاتی در خصوص تهدید بالقوه این فرقه هشدار نداده بودند؟ آیا نباید در این خصوص تجدید نظر شود؟