طی این سالها که با سازمان و تشکیلات رجوی آشنا شدم و فعالیت داشتم مشاهده می کردم که سازمان با ترفند و دروغ و فریب اعضای تشکیلات را از دنیای خارج از اشرف و لیبرتی بی اطلاع نگاه داشته است.
ما که اعضای سازمان بودیم و سالها از شرایط بیرون از تشکیلات خبر نداشتیم کورکورانه تسلیم دستورات رهبری سازمان یعنی رجوی بودیم و هرخواسته ای که سازمان از ما داشت و یا برگه تعهدی را در برابرمان می گذاشت که امضاء کنیم، اطاعت می کردیم. مسئولین سازمان به ما می گفتند نبایستی به فکر کشور ثالث باشید و اگر قرار باشد به کشور ثالث بروید این سازمان است که تضاد نفرات خودش را حل می کند و غیر از سازمان کسی به فکر شما نیست و هر چه هست دشمن و اضداد است!! مسئولین مجاهدین حتی تماس با خانواده را هم ضد تشکیلات و ضد مبارزه می دانستند و سازمان تا آنجا که امکان داشت از عواطف نفرات سوءاستفاده می کرد.
در نشست های توجیهی در لیبرتی مسئولین مجاهدین به ما می گفتند قبل از صحبت کردن با مقامات کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل و یونامی بایستی با مسئول بالاتر هماهنگ شوید و یک نمونه ساده که هر تردد به بیرون از مقر در لیبرتی را میبایست به مسئول بالاتر می گفتیم و ما هم که اغلب آدمهای ساده و بی خبر از دنیای اطرافمان بودیم دستور مسئولین سازمان را می پذیرفتیم. به خودمان می گفتیم شرایط همین است که مسئولین سازمان می گویند.
سران تشکیلات رجوی تلاش می کردند به هر قیمت شده نفرات از وضعیت بیرون از لیبرتی باخبر نشوند به همین خاطر ارگانهای بین المللی، سازمانهای حقوق بشر و صلیب سرخ و غیره را ضد تشکیلات خود و ارگانهای بین المللی را دشمن قلمداد می کردند!!
سران سازمان با انواع شیوهای ضد بشری و فریبکارانه نفرات را اسیر خود کرده اند.
آنقدر فشار تشکیلاتی در تشکیلات رجوی زیاد است که حتی پسر رجوی (محمد) را نیز راحت نمی گذاشتند و بشدت تحت نظر بود. یک روز بازی فوتسال بود یکی از مسئولین با محمد کار داشت و او را صدا کرد محمد ناراحت شد و گفت: چه وقت از دست این زنان (مسئولین مجاهدین) راحت می شویم. البته جمله اعتراضی را آهسته گفت و من به خودم گفتم این تشکیلات چقدر نسبت به نفرات خودش بی احترامی می کند. باید اعتراف کنم اگر روزی داشتن گوشی موبایل و یا استفاده از اینترنت در مناسبات آزاد باشد و همه نفرات با بیرون از سازمان ارتباط داشته باشند بخدا اکثر نفرات از سازمان جدا می شوند.
چرا سازمان می خواهد نفرات به صورت جمعی به کشورهای ثالث منتقل شوند چون سران مجاهدین ترس و وحشت دارند که نفرات به طور انفرادی از عراق خارج شوند آنان به خوبی می دانند خروج نفرات از لیبرتی و تشکیلات رجوی و ارتباط با دنیای بیرون باعث فرار آنان از زندان رجوی خواهد شد.
سران سازمان تلاش می کنند به هر قیمت شده نفرات را تحت سلطه خودشان نگاه دارند اما غافل از اینکه دیگر دوران صدام و حاکمیت رژیم بعثی نیست و نفرات و اعضای سازمان روزی سران سازمان و رجوی را مورد بازخواست و مواخذه قرار خواهند داد و قفل این زندان و تشکیلات را خواهند شکست و آن روز دیر نیست.
صد رحمت به زندانهای دولتها و حکومتهای مستبد چون به هر زندانی در ماه ملاقات حضوری داده می شود ولی در زندان و حصارهای فیزیکی و تشکیلاتی مجاهدین هر گونه ارتباط نفرات با دیگران و اعضای خانواده هایشان ممنوع است اعضای تشکیلات رجوی همچون خودم سالها از تماس و ارتباط با خانواده هایمان ممنوع بودیم اما روزی خواهد رسید سران مجاهدین و رجوی باید به خاطر نقض حقوق انسانی اعضای تشکیلات حساب پس بدهند و آن روز دیر نیست.
ر.خ ـ عضو سابق مجاهدین