به گزارش انجمن دفاع از قربانیان ترور به نقل از در پایگاه خبری تحلیلی لوبلاگ درحالیکه دنیا در وحشت نظاره گر اشغال شهر موصل عراق توسط افراط گرایان داعش است، عده ای از اعضای پارلمان اروپا ادعا می کنند که این اعمال توسط داعش صورت نمی گیرد، بلکه «بخشی از شورش مردمی» علیه نوری المالکی است.
“الدار مامدوف” در این یادداشت انتقادی می نویسد:” در همان حال که نیروهای داعش در حال اعدام های جمعی در موصل هستند، این پارلمانترها اشغال موصل و تکریت توسط داعش را «مورد تردید» قرار داده و تاسیس انجمن اروپایی آزادی عراق (ایفا) را که سازمانی غیردولتی با هدف بهبود وضعیت سیاسی و حقوق بشر در عراق است را اعلام می کنند. بر اساس بیانیه مطبوعاتی ایفا، برکنار کردن مالکی و اخراج کامل دولت ایران از عراق، از اهداف اولیه این گروه از پارلمانترها است. این سازمان هیچ وب سایتی ندارد و تنها دارای یک صفحه فیس بوک است که یک ماه پیش ایجاد شده است.”
به گفته “مامدوف” اینکه ایران در عراق دارای نفوذ است، بر کسی پوشیده نیست اما چه دلیلی دارد این نمایندگان برای پایان دادن به حضور ایران در بغداد، به کم اهمیت جلوه دادن اعمال وحشتناک داعش متوسل شوند؟ به نظر می رسد کلید حل این سوال تاکید آنها بر وضعیت کمپ اشرف و لیبرتی باشد. مجاهدین خلق که اغلب به عنوان «یک فرقه» توصیف شده و تا سال ۲۰۰۹ در لیست سازمان تروریستی اتحادیه اروپا و تا ۲۰۱۲ در لیست امریکا قرار داشت، متهم به نقض حقوق بشر می باشد. با وجود تبلیغات گسترده مجاهدین، این گروه از هیچ گونه حمایت مردمی در ایران برخوردار نیست. مردم ایران یا به این گروه هیچ اهمیتی نمی دهند. مجاهدین حتی توسط عراقی ها نیز منفور هستند چراکه در سرکوب شیعیان و کردها دست داشته اند.
وی ادامه می دهد:” تنها عامل تایید این گروه توسط برخی از سیاستمداران غربی در امریکا و اروپا نیز لابی گری های پر هزینه این گروه بوده است. استروان استیونسون که ریاست هیات پارلمانی اتحادیه اروپا برای ارتباط با عراق را بر عهده دارد اصلی ترین فرد در تاسیس سازمان غیردولتی ایفا بوده است. در زمان ریاست او بر هیئت پارلمانی اتحادیه اروپا برای ارتباط با عراق، توجه خاص و تبعیض آمیزی بر امنیت کمپ اشرف شد و دیگر چالش های اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و حقوق بشری پیش روی عراق، نادیده گرفته شدند. زمانیکه در ماه فوریه در پارلمان اروپا روی تصویب قطعنامه ای با موضوع افزایش خشونت ها در عراق مذاکره می شد، استیونسون تمام تلاش خود را برای کم اهمیت نشان دادن نقش داعش و متهم کردن مالکی به کار بست.”
“مامدوف” با اشاره به اینکه دیگر حامیان مجاهدین و بانیان تاسیس این ان جی اوی اروپایی کوادراس و پائولو کاساکا هستند. عنوان می کند که کاساکا در دوران خدمت خود در پارلمان اروپا تا ۲۰۰۹، یکی از اعضای مجاهدین را به عنوان یکی از مشاوران شخصی خود استخدام کرده بود. با در نظر گرفتن ارتباطات این افراد با مجاهدین، روشن است که چرا این پارلمانترها تلاش می کنند نقش داعش را به عنوان تهدید برای ثبات عراق و منطقه نادیده بگیرند. مجاهدین خلق و حامیانش، نوری مالکی را بازیچه دست ایران می دانند و تصور می کنند اگر مالکی برود، دولت ایران آسیب خواهد داد و از اینرو خود را با داعش همسو می دانند. با اینکه کوآدراس و استوینسون و کاساکا از ۱ ژوئن دیگر عضو پارلمان اروپا نیستند، مجاهدین خلق تلاش خواهند کرد تا اعضای جدیدی از پارلمان اروپا را جذب خود کنند و از ابزارهایی مانند ایفا استفاده کنند. بنابراین پارلمانترهایی که مجاهدین خلق برای جلب حمایت به سراغ آنها خواهند رفت باید پیش از هرگونه حمایت به این موضوع فکر کنند که آیا می خواهند با سازمانی ارتباط داشته باشند که تلاش می کند اعمال وحشیانه و تندروی های گروهی را که حتی القاعده آن را «بسیار افراط گرایانه» می خواند، کم اهمیت نشان دهد.