روز دوشنبه مورخه 7/7/93 آقای قربانعلی رفیعی که بعد از12 سال اسارت درفرقه رجوی به تازگی به میهن وآغوش گرم خانواده خود بازگشته است به اتفاق دو نفر از اعضای انجمن درجمع خانواده های نریمی و نظری درشهرستان رامهرمز حاضرشدند که مورد استقبال گرم این خانواده ها قرارگرفتند.
دراین دیدار ابتدا اعضای انجمن نجات خوزستان ضمن معرفی آقای رفیعی به خانواده های نریمی و نظری گزارشی از وضعیت فعلی اسیران فرقه درکمپ لیبرتی، تشبثات وتلاش های مذبوحانه سران فرقه برای طولانی ترکردن دوران اسارت اسیران با هدف حفظ بقاء خائنانه تشکیلاتشان درعراق و همچنین افشای بی وقفه ماهیت ضدانسانی فرقه رجوی و تلاش برای نجات دیگر اسیران ازسوی اعضای جداشده از این فرقه را به این خانواده ها ارائه دادند.
بعد ازاین اقای رفیعی با بیان توضیحات مختصری از نحوه پیوستن وجدا شدن خود از فرقه رجوی درمورد وضعیت فعلی اسیران و ترفندها واعمال فشارهای مختلفی که ازجانب سران فرقه برروی اسیران برای اینکه بتوانند هرچه بیشتر انها را درعراق نگه دارند گفت با یقین می توانم بگویم که هیچ یک ازاعضا با میل خود دراین فرقه نماندند بلکه همه تحت تاثیرفشارهای روحی وروانی وتهدید های گوناگون سران فرقه دربند اسارت بسر می برند.آقای رفیعی ضمن تاکید برنقش فعال خانواده ها درآگاهی وآزادی اسیران ادامه داد رجوی کینه زیادی ازخانواده ها به دل دارد وهمواره آنها را دشمن اصلی خود می داند زیراکه عشق وعواطفی که رجوی طی سالیان سعی درکشتن آن داشته کرده بود توسط خانواده ها با دیگر زنده می گردد..
آقای حاج علی که فرزندش غلامعلی نریمی سالهاست دراسارت فرقه رجوی بسر می برد ضمن تشکر ازحضور اعضای انجمن درحالیکه با دیدن آقای رفیعی اشک شوق می ریخت گفت با دیدن شما به آزادی فرزندم امیدوار شدم و اجازه دهید تا دست وصورت شما را ببوسم زیرا که احساس می کنم که امروز با غلامعلی ملاقات کردم.آقای نریمی توضیح داد من سال 82 یکبار برای ملاقات با پسرم به کمپ اشرف رفتم اما موقع ملاقات عوامل فرقه به شدت ما را کنترل می کردند واجازه نمی دادند که ما راحت با پسرمان حرف خصوصی بزنیم که من واقعا ازاین حرکت آنها متنفرشدم.
مادرغلامعلی افزود هیچ احساس ومحبت انسانی درقلب سیاه رجوی وجود ندارد.چرا که سالهاست پسرم را به اسیری برده و اجازه حتی یک تماس هم به او نداده! درهمان ملاقاتی که با پسرم داشتیم دو نفراززنان فرقه کنارما می نشستند وحتی اجازه نمی دادند یک ساعت با پسرم تنها باشم.بقیه اعضای خانواده آقای نریمی که دراین جمع حضور داشتند بعد ازشنیدن توضیحات اعضای انجمن وآقای رفیعی ازنحوه برخورد ورفتارهای سران فرقه با اسیران بسیار متعجب و از رجوی وفرقه اش ابراز تنفر کردند.
درجریان این دیدار آقای حاج حسین نظری که برادرش پرویز سالهاست درفرقه اسیر است حضور داشت وی ضمن خوش آمدگویی به آقای رفیعی آزادی وبازگشت وی به وطن را تبریک وگفت شما بهترین کار را انجام دادید وابراز امید واری کرد که بزودی برادرش هم هرچه زوتراز زندان رجوی آزاد وبه جمع خانواده خود بازگردد.
دراین دیدار صمیمی برخلاف تمامی تبلیغات ویاوگوی های سران فرقه رجوی که طی سالیان دراذهان اعضای نگون بخت خود چنین القاء می کردند که درصورت جداشدن وبازگشت هرکدام ازشما به ایران مورد تنفر وانزجار وطرد ازجانب مردم وخانواده هایتان قرارمی گیرید!! آقای رفیعی با استقبال خیلی گرم خانواده ی خود وهمچنین مردم ودیگر خانواده اسیران روبروشد بطوریکه آقای رفیعی ازاین رفتار محبت آمیزبه شدت منقلب شده بود زیرلب رجوی را نفرین می کرد.
این دیدار صمیمی با پذیرایی گرم خانواده های نریمی ونظری مواجه و به مدت بیش ازسه ساعت طول انجامید درپایان آقای رفیعی ضمن پاسخ دادن به تمامی سئوالات خانواده های نظری ونریمی به همراه آنها برای آزادی وبازگشت همه اسیران دربند فرقه رجوی دعا کردند.