تحلیلی ازحال وآینده سازمان – قسمت دوم

سیروس غضنفری عضو نجات یافته ی از فرقه ی رجوی
من یادم هست که بعد از انتخابات دو خرداد 76که در ایران آقای خاتمی به پیروزی رسید، مسعود رجوی درآن موقع دید در درون تشکیلات خیلی ها پاسیو شده است که ناچار یک نشست درونی گذاشت ویک تابلو 6 ضلعی را به نمایش گذاشت وگفت همه آزاد هستند که یکی از این تابلو ها را انتخاب کنند و دستور داد که همه به مقرهای خود رفته وبه موضوع فکر کنند! او می خواست بداند که چند درصد نفرات واقعاً درک کرده اند که دیگر دولت آن وقت عراق با ایران به جنگ نخواهد رفت.
 در آن تابلو موضوع دیگری را هم مطرح کرد و به نفرات گفت اگر شما به انقلاب مریم آویزان شوید آن راه از همه تابلو ها زودتر محقق خواهد شد ولی درآن موقع برای بیرون آوردن نفرات از آن حالت هزینه پولی را وسط آورد وتلاش کرد با ماموریت های داخل کشور، افراد را مشغول کرده و دردور خود حفظ کند که عجیب است که با وجود برهم ریختن پارامترهای آن روز، الان هم این سیاست را در پیش گرفته است که بتواند اخبار موجود در داخل را بزرگ نمایی کند وبه نفرات بگوید من برای اینکه راه سوم را محقق کنم شما باید تا آن زمان به انقلاب خود بچسبید.
 اما الان دیگر این گروه دردوران صدام نیست وخود او هم می داند اما باوجود این به نفرات القا می کنید که عراق دست ما است وسرنوشت ملت عراق را ما رقم می زنیم!
به هر حال با این حرف ها نفرات را تا امروز در آن زندان نگه داشته وچون آنها (اسرا) می خواهند به اروپا بروند تلاش دارند تا نقطه تعین تکلیف به القائات فکری رجوی بطور ظاهری هم که شده  بلی بگویند واین است که نفرات واقعاً مانند زندانی درانتظار میباشند.
 من این  حرف را نه از اینکه به رجوی کینه دارم می زنم، بلکه از تجاربم درزندگی مشترک با این اسرا که دردشان را میدانم، میگویم. آنها به دنبال  بوجود آمدن شرایط بهتر در آن تشکیلات مانده اند واین شرایط بهتر بدون تلاش بدست نخواهد آمد مگر اینکه خودشان هم فشار را بیشتر کنند و خانواده ها هم.
ما به همین خاطر از خانواده ها می خواهیم برای رهایی فرزندان خود تلاش کنند وبه هر جا دسترسی دارند مراجعه کرده و برای رهایی آنها اقدام کنند وما هم که قبلاً در آن تشکیلات بودیم دراین مسیر تلاش می کنیم که آنها رها شوند.
دیگر سازمان مجاهدین به آن بیان در داخل کشور بین مردم وجود ندارد که بخواهیم علیه شخص رجوی افشاگری کنیم. امروزدرجامعه ما  فقط نامی از رهبران سازمان دردهه پنجاه مانده است.
خود مردم علیه این گروه حرف هایی می زنند که نشان میدهد خواهان ندارد واین را خود رجوی می داند که سازمان مجاهدین دهه پنجاه دیگر تمام شده است وبه همین خاطر با حفظ نفرات موجود درلیبرتی می خواهد سیاهی لشکر داشته باشد ومی داند که روزی پای این افراد وقتی که به خارجه برسد دیگر عضو آن سازمان نیست به همین خاطر رجوی تلاش دارد این وضعیت موقت وبسیار شکننده را حفظ کند.
رجوی فکر میکند که چون درسوریه جنگ است وتمام دولت های غربی وعربی از این جنگ پشتیبانی می کنند واین حمایت ها تنها به خاطر سوریه نیست بلکه می خواهند رژیم ایران را بعداز سوریه تغییر دهند بنابراین دراین شرایط که هنوز سوریه تعین تکلیف نشده نمی توانیم عراق را رها کنیم وباید سعی کنیم تا به آن هدف که سرنگونی است برسیم.
این تحلیل برای آن نفرات که یک عمر درآن گروه سرمایه گذاشتند تولید امیدواری واهی میکند وچون دراین فرقه بحث ها همیشه یک طرفه بود ورجوی آن قدر توضیح ومدرک برای اثبات تحلیل خود ارائه می دهد نفرات ناچار می شوند گفته او را قبول کنند و عملا چاره ای هم ندارند و به همین خاطر رجوی نیروها را حفظ کرده است.
امروز شرایط ایران با قبل از 92 خیلی فرقه کرده و می شود این رابیان کرد حتی هرروزبا روز قبل فرق دارد،  مذاکرات که بعداز سال 92 شروع شده است جهانیان را از آن حالت ایران هراسی در آورده است وبه یک روند رسیده است که خود جان کری می گوید می شود تاسیسات اتمی را بمباران کرد اما نمی شود تمام دانشمندان هسته ای ومردم ایران را بمباران نمود وما باید تن به واقعیات بدهیم.
چند روز قبل سازمان مجاهدین با یک حرکت که در همسویی با مخالفان مذاکره با نشان دادن یک سایت که آن هم محل کارگاه درست کردن گاو صندق بوده است، خودزنی کردند واز طرفی این خودزنی نشان دادکه رجوی امروزه نان دولت اسرایئل را می خورد واین برای ملت ایران چندش آور است  واین مسئله خانواده ها  را مصمم کرد دست بکار شوند واگر بیانیه های خانواده ها را درسایت انجمن نجات یا دردیگر سایت ها خوانده باشید می بینید که آنها درپی دست یافتن به راه حل هایی هستند تا فرزند خود را از دست رجوی رها کنند. این نوع حرکت اگر کمک کننده داشته باشد به افشاگری بین الملی می انجامد وفکر می کنم لیبرتی با دست همان خانواده ها که رجوی آنها را نقطه فساد می داند بسته خواهد شد.
من با این چند محور گفته هایم را خلاصه می کنم آینده:
1- سازمان مجاهدین خلق با توجه به سابقه خود دراین 4 دهه که ضربه های مختلف را تجربه کرده است با نام انقلاب درونی نیروهای انشعاب کننده را درآن زمان منزوی کرده است وسیستمی را  با سوء استفاده از زنها وتوسط آنها بنا کرده است بنابراین این گروه توسط همان نفرات که درآمریکا هستند یک ضربه تشکیلاتی خواهد داشت ومن احتمال می دهم که این ضربه بعداز آرامش سوریه به بار بنشیند .
2- با توجه به خرید زمان درعراق دراین 10 سال این گروه برای نیروهای خود، نوعی خود باوری را تزریق  کرده اند که دردیدگاه آنها انقلاب به آنها آموخته است که مثلا اگر مقاومت کنید به پیروزی خواهد رسید ونیروها هم دراین گروه عمیق فکر نمی کنند که این حضور درعراق به خاطر انقلاب ویا رهبری رجوی نبوده بلکه حوادث عراق ومنطقه، زمان را برای او خریده است وچون این پارامترها برای نیروها گفته نمی شود ناآگاهانه نیروها فقط گفته های رجوی را قبول وعمل می کنند.
 باید به عنصر خانواده توجه کرد وبه آن پرداخت تنها راه حل مشکل همان خانواده است ودولت هم این را باید بداند که هزینه ای به خانواده باید داد تا آن را در مسافرت ها ومکاتبات مربوط به عراق،سازمان ملل، آمریکا به کار گیرد.
 این کار بردش بیشتر از آن است که افراطیون نامعلوم به آنجا چند خمپاره بزنند که عملا احساسات دیگران را به نفع فرقه برمیگرداند.
امروز ما چندین انجمن و ان.جی.او  داریم می توانیم با کمک همان انجمن ها به خانواده کمکی بکنیم.
3- باتوجه به ریزشی که در شورای  ملی مقاومت شده وبا لحاظ اعلام انشعاب رسمی توسط چند تن ازاعضای ارشد سابق، انتظار ورود ضربات بیشتری برعلیه فرقه ی رجوی دور ازانتظار نیست وبازی های اتمی این گروه نخواهد توانست جلوی این ضربه های ناشی ازاستعفاها وانشعابات ومخصوصا فعالیت فزاینده ی خانواده ها را بگیرد.
4- رهبران فرقه این را خوب می دادند که جمهوری اسلامی به خاطر به سازمان اهمیت نمی دهد وآنها از این نقطه استفاده می کنند.
به گفته خود رجوی برای یک حکومت افت دارد که برای یک گروه بیش ازحد انرژی بگذارد وما تا امروز ازآن استفاده کرده وخیلی جاها وارد شدیم وبهره بردیم ولی امروز این فرقه با یک چالش خود جوش وتاحدی درونی روبرو شده وآن هم  عنصرخانواده است واین موضوع محل سواستفاد های رجوی را تنگ تر کرده است.
5- نتایج منفی یا مثبت مذاکرات اتمی ایران با قدرت های نه چندان متحد جهانی، تاثیر چندانی بر سرنوشت فرقه ی رجوی ندارد وآنها بیخود روی این موضوع که درحد واندازه ی آنها نیست حساب خوش خیالانه وغیر واقع بینانه باز کرده اند.
پایان