دیدار فرزند30 ساله با پدر51 ساله (در حالی که پسر 3 سال بیشتر نداشته که پدر بعنوان سرباز در جبهه های دفاع از وطن به اسارت صدامیان، دوستان وحامیان رجوی خائن و مزدور در می آید)
شاهد دیداری بودیم که در آن اشک ها و لبخندها در هم آمیخته بود و نگاه های همه به نقطه ای دوخته شده بود که عزیزی بیش از ربع قرن در حلقه مهر و محبت اعضای خانواده اش گم شده بود. در میان این حلقه زیبا یک چیز تکان دهنده و شوکه کننده بود بطوریکه اشک همه را در آورده بود آن هم لحظه در آغوش کشیدن پدر و فرزند. اینجا بود که صدای هق هق گریه همه فضا انجمن را پر کرده بود. من در حال گریه به این موضوع فکر می کردم که آیا رجوی می تواند فقط پاسخگوی همین یکی از عملکردهای به غایت ضد انسانی خود باشد؟!! هرگز
راستی چرا رجوی این قدر ضد ارزش های خانواده است؟
