چرا انتقال مخفیانه؟

"سازمان از اهداف خود که همانا مبارزه با امپریالیسم بود و یکی از بزرگترین آرزوهای ما هم رسیدن به همین هدف بود که متاسفانه آن را از مسیر خود خارج نموده و تنها برای رسیدن به مقاصد کثیف خود از آن بهره جستند و در نهایت هم خودتان می بینید که به پوچی رسیده اند و فقط جوانان این مرز و بوم بودند که با حیله ها و نیرنگ های سرکرده جاه طلب آن به فنا رفتند و بهترین لحظات زندگی خود را صرف هیچ و پوچ نمودند و حتی سرانجام فرقه رجوی به جایی رسیده که عناصر آن را به طور مخفی از عراق خارج می کنند که البته این بیشتر برای تضعیف نشدن روحیه بیچاره هایی است که دیگر تاب ماندن در صحرای بی آب و علف عراق را ندارند و از طرفی هم این درمانده ها فهمیده اند که دیگر اهداف سازمان مجاهدین پوچ از آب در آمده و سرکرده آن تنها بدنبال هوسبازی خود می باشد."

مطالب بالا را محمدمهدی از هواداران سابق سازمان مجاهدین عنوان می کند که اکنون پسرش نیز زندانی افکار غلط و تروریستی سران سازمان مجاهدین بوده و مدت مدیدی است که پدر و مادر او از وجودش خبر ندارند و تمام تلاش خود را برای تماس و یا ملاقات با او دنبال می کنند، ولی افسوس که باند مخوف تروریستی رجوی تمامی راه های دیدار خانواده ها با فرزندان شان را که حق قانونی آن ها می باشد را از آن ها دریغ کرده است.

در بین صحبت های آقای محمدمهدی مطلبی وجود داشت که حکایت از جنایت های سران سازمان مجاهدین و مخفی کاری آن ها داشت و اکنون نیز انتقال عناصر به تیرانا از جمله آن ها می باشد که با وجود جابجایی بیش از 650 نفر به آن کشور، هنوز هیچ گونه بیانیه و یا درج لیستی در سایت های عقب مانده سازمان دیده نشده که این خود زنگ خطری است برای خانواده ها که سران سازمان مجاهدین از این حرکت خود چه هدفی را دنبال می کنند؟

آیا سران سازمان مجاهدین با اعلام نکردن اسامی افراد منتقل شده به لیبرتی، بدنبال سوءاستفاده از زندانیان خود برای اعمال تروریستی هستند؟

و یا سران فرقه رجوی به دنبال از بین بردن زندانیانی هستند که با اهداف پوچ آنها تناقض پیدا کرده و اکنون در لیبرتی به سر می برند؟

تاکنون هیچ کس نتوانسته از ماهیت کثیف سران فرقه رجوی که در تمام دوران سیاه و نکبت بار خود، تنها به فکر امیال و هوسبازی خود بوده اند را بشناسد، به غیر از افرادی که توانستند خودشان را از چنگال این اهریمنان نجات دهند که آن ها نیز به این مخفی کاری سرکرده جانی فرقه اذعان دارند و این را از نیرنگ های بی بدیل او می دانند.

در پایان سئوالی که به فکر هر انسان آزاده ای می رسد اینست که نهادهای به اصطلاح حقوق بشری که افرادی همانند احمد شهید را مانند عروسک های خیمه شب بازی می چرخانند، چرا تاکنون در رابطه با این نقل وانتقال هایی که هیچ سرو صدایی از آن شنیده نمی شود واکنش نشان نمی دهند؟