خانواده های بچه های سازمان و افراد جدا شده ٬دو روی یک سکه کابوس وحشتناک٬ برای مسئولین سازمان هستند!
به راستی علت اینهمه ضدیت هیستیریک برای چیست؟ وقتی مسئولین سازمان از خانواده های نیروهای خود سخن میگویند و یا وقتی در خصوص یکی از نفراتی که سالیان سال در صفوف خودشان بوده و حتی در پاره ای از موارد از اعضا نزدیک و مسئول سیستم خودشان بوده است٬حرف میزنند٬به طرز جنون آمیزی٬ عصبانیت٬ تنفر و البته استیصال را از لابه لای حرفشان می توان به خوبی مشاهده کرد!
اکنون سوال اینست که چرا؟
جواب خیلی روشن است. به دلیل اینکه هم خانواده ها و نیروهای جداشده از سازمان٬دو پیام برای آنهایی که کماکان در اسارت فرقه هستند دارند. پیام خانواده ها اینست که ای عزیزان٬ای جگرگوشه ها٬ای خواهران و برادران تنی و خونی٬ما شما را دوست داریم و شما را بدون هیچ چشم داشتی میخواهیم! به آغوش گرم ما بیایید! شما را دوست داریم! و این بزرگترین وامیدبخش ترین پیام برای کسی است که سالیان سال٬تنها بوده و تشنه ذره ای محبت از ته دل است! به یاد دارم که در دروس دوران راهنمایی٬ می گفتیم که انسان موجودی اجتماعیست و خانواده کوچکترین نهاد جامعه است! فرقه مجاهدین٬تمام افراد خود را از این دو مقوله به کلی جدا کرده است. یعنی نیروهای خود را هم از خانواده های خود و هم از اجتماع دور نگاه داشته است!
اما درخصوص نیروهای جداشده پیام این بچه ها با موضعگیری ها و با افشاگری هایشان اینست که ای بچه ها٬ما صدای خفه شده در گلوی شما هستیم! اگربه هردلیلی هنوز نتوانسته اید برای آینده خود تصمیم بگیرید٬ما با پوست و گوشت و استخوانمان٬میفهمیم که شما چه میکشید و در چه جهنمی هستید! فرقه رجوی به دلیل افشاگری های ما نمیتواند مانند گذشته٬ امثال ما را بفریبد و به جهنمی که ساخته٬ بکشاند! از این رو٬خانواده ها و بچه های جداشده مانند خار در چشم و استخوان در گلوی مسئولین سازمان٬عرصه را برای آنها به طور جدی تنگ کرده اند! وگرنه علت اینهمه دشمنی چیست؟ مگر شخص مسعود رجوی همیشه در نشست ها نمیگفت که در خیابان های پایین شهرهای کشور٬نشست های عملیات جاری برگزار می کنیم و مردم بایستی از ما انتقاد کنند؟ پس چطور شد که به خودت که رسید و وقتی پای عمل آمد٬ به یکباره جیغت به هوا رفت؟ انتقاد و نشست های دیگ و عملیات جاری خوب و حیاتی است اما نه برای خودت بلکه برای بقیه؟! چطور به بقیه می گفتید که بروید و اثبات کنید انتقاداتی را قبول ندارید اما به خودتان که رسید گوشتان را می گیرید و فقط فریاد می زنید و فحش می دهید؟!پس دیدید که اصل ندارید؟ دیدید که تمام آن حرف ها برای سرگرم کردن نیروها و سرکار گذاشتن شان بود و خودتان هم به حرف های خودتان اعتقادی نداشتید؟!
خدا را شکر که هرچه زمان می گذرد٬ماهیت شما برای همه هرچه بیشتر هویدا میشود!
مراد