روز گذشته آقایان محمد کرمی و قربانعلی حسین نژاد و غفور فتاحیان از جدا شدگان سازمان مجاهدین در فرانسه با حضور در دفتر کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در پاریس نامۀ انجمنهای فریاد آزادی و پیوند رهایی و یاران ایران مبنی بر حمایت از خانواده های اسیران فرقۀ رجوی در کمپ لیبرتی که خواستار دیدار با عزیزانشان هستند ولی رهبری فرقه مانع آن می شود و ضرورت ترتیب دادن این دیدار از سوی کمیساریا با صحبت با تک تک افراد و فشار بر روی رهبری فرقه جهت رفع ممنوعیت دیدار و عواطف خانوادگی خطاب به آقای آنتونیوگوترز رئیس کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در ژنو را جهت ارسال به ایشان تسلیم این دفتر کردند. مسئولین دفتر قول دادند که نامه را به رئیس کمیساریا در ژنو برسانند. در زیر هر دو متن فارسی و انگلیسی نامه را ملاحظه می کنید:
آقایان حسین نژاد، فتاحیان و کرمی، دفتر کمیساریا، پاریس
ریاست محترم کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد – ژنو
ما گروهی از جداشدگان از سازمان مجاهدین خلق ایران مقیم اروپا با پیگیری اخبار حضور سری دیگری از خانواده های ساکنان کمپ لیبرتی در بغداد دریافتیم که بار دیگر رهبران این سازمان به بهانه های واهی و کاملا غیر معقول مانع دیدار این خانواده ها با عزیزانشان می شوند. ما که هر یک بین بیست تا بیش از سی سال در داخل تشکیلات این سازمان بودیم و انواع ترفندهای فرقه ای بویژه قطع ارتباط افراد با بیرون برای باوراندن همۀ تلقینات رهبران در فضایی بسته را تجربه کرده ایم به خوبی واقفیم که اگر مسئولین کمیساریا طبق قوانین پناهندگی و مقررات بین المللی و حقوق بشری به جای تماس و مذاکره با نمایندگان تشکیلات سازمان مجاهدین خلق ایران مقیم کمپ لیبرتی در رابطه با امور مربوط به کمپ و انتقال و تماس و دیدار با خانواده با خود افراد ساکن کمپ به صورت انفرادی و مخصوصا با حضور خانواده شان صحبت کنند بسیاری از آنان که دهها سال است از دیدار خانوادگی محروم می باشند خواهند توانست خواست واقعی و ارادۀ آزاد خودشان را که همانا ارتباط با دنیای بیرون و تماس و دیدار با افراد خانواده و انتقال از عراق می باشد بیان کنند.
ما تأکید می کنیم افرادی که تحت عنوان نمایندگان ساکنان کمپ لیبرتی با شما صحبت می کنند فقط رهبران تشکیلات سازمان مجاهدین خلق ایران را نمایندگی می کنند و نه افراد ساکن کمپ را.
ما طی سالها حضورمان در این سازمان مطلقا شاهد هیچگونه انتخابات و رأی گیری برای حتی انتخاب اعضای رهبری و مسئولین این سازمان نبودیم و هیچکس در داخل این سازمان حق انتخاب آزادانه افکار و اعمال و رفتار خودش را هم ندارد تا چه رسد به حق انتخاب مسئولین و رهبران و یا حتی نماینده ای از جانب خودشان.
لذا به عقیده و تجربۀ ما کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد که مسئولیت قانونی و بین المللی امور مربوط به کمپ موقت لیبرتی و مشخصا امور مربوط به حقوق انسانی ساکنان کمپ از جمله حق دیدار خانوادگی را برعهده دارد حقی که حتی در زندانهای دنیای امروز از زندانی دریغ نمی شود باید طرف گفتگوی خود را تک تک افراد کمپ به عنوان پناهجو قرار بدهد و به جای گفتگو با رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران بر آنان فشار وارد بیاورد که دست از القاءات فرقه ای بر افراد و ساکنان کمپ مبنی بر عدم ارتباط با دنیای بیرون و با افراد خانواده و ایجاد فضای دروغین و منفی موهوم علیه خانواده ها و تحریک افراد به توهین و ناسزا به افراد خانواده هایشان بردارند.
انجمن های:
فریاد آزادی
پیوند رهائی
یاران ایران