تسلیم و انهدام تشکیلات فرقه رجوی در صحنه بورژوازی

بعد از اخراج نیروهای فرقه رجوی از عراق و رفتن به کشور آلبانی می خواهیم بیان کنیم که این فرقه به پیروزی رسیده یا در بورژوازی غرق شده است؟
همیشه رجوی گور به گور شده در مناسبات تشکیلاتی بیان می نمود که بورژوازی تهدید و انهدام تشکیلات است. برگردیم خلاصه ای به تاریخچه این فرقه در شکست عملیات دروغ جاویدان یعنی مرداد 67.
بعد از شکست در عملیات دروغ جاویدان رجوی گور به گور شده شکست خودش را با فلسفه بافی خاتمه داد تا بتواند نیروهای شکست خورده اش را سرپا نگهدارد و بحث این بود در ذهن اعضای تشکیلات یک حایلی بوده که باعث شکست فرقه شده و آن حایل خانواده بوده است چه در زنان و مردان متاهل و چه در مجردها. به همین خاطر رجوی دستور از هم پاشیدن خانواده را داد و برای اینکار دستور طلاق اجباری را صادر نمود و در سال 1369 دیگر تمام خانواده های موجود در مناسبات از هم پاشیده شد بورژوازی به عنوان تهدید یک تشکیلات معرفی شد این مسئله در نشست های سال 1380 یعنی بحث طعمه به نهایت خود رسید و عملا همه افراد باید در فاکت های خود بیان می نمودند که بورژوازی تهدید یک بوده و به این شیوه عملاً مرحوم رجوی ماهها افراد را در نشست های باقرزاده مشغول کرد در آنجا به همه گفته شد که معنی بورژوازی یعنی بویی از زن و زندگی دارد و این برای ما تهدید است و یک مرز سرخ برای تشکیلات محسوب می شود و باید با این تهدید مبارزه کرد بین ما و بورژوازی یک مرز سرخ می باشد و با این حربه سالیان افراد را درگیر خود نمود و در کاکل این بحث هم بحث پرچم سرخ حسینی بود که باید مانند روز عاشورا همه برای به اصطلاح آزادی مردم ایران کشته شویم و این یعنی جاودانگی فرقه. ولی در روزش که قرار بود این زن و شوهر در کنار افراد خود باشند یکی راهی فرانسه شد تا در کنار رود سن آب و هوایی عوض کند و دیگری هم به سوراخی خزیده و جرات بیرون آمدن ندارد.
بعد از اخراج از عراق دیگر شعار مبارزه با بورژوازی به پایان کار خود رسید و اکنون اعضای نگون بخت فرقه باید در کنار بورژوازی به زندگی خود ادامه دهند و رجوی گور به گور شده به جای انتقاد از خود و نقد گذشته فرقه به دستور مریم قجر باز هم بعد از اخراج از عراق نعره پیروزی سر می دهد.
این شعار وی فقط برای دل خوش کردن خودش می باشد چرا که به خوبی می دانیم اکنون کوه تناقض در آلبانی هستند و مسئولین فرقه باید به اعضای خود جواب بدهند که مرز سرخ با بورژوازی چه شد؟ چرا به جای عراق ما باید در آلبانی به دنبال به اصطلاح سرنگونی بگردیم؟ یعنی این همه سال رجوی گور به گور شده ما را سر کار گذاشته بود؟ از ابتدا هم خبری از سرنگونی مورد ادعایی فرقه رجوی نبود.
اکنون باید منتظر ماند و شاهد بود که فرقه رجوی چگونه سراشیبی فروپاشی را با سرعت هر چه تمامتر طی کند و نامی از جنایت کاران تاریخ ایران زمین باقی نماند.
مجید محمدی