این خانم که نوشته هایش را با عکس بی حجاب خود دررسانه های رجوی منتشر میکند و یا درستتر آنکه میکنند، تا صفت سکولار را به باند فرقه گرای رجوی با این چسب ناچسب متصف کند، در نوشته ای بنام " فاتح تاریخ نوین فردا " پس از فضل فروشی ها و شعاردهی های معمول درباند رجوی مینویسد:
"… پس از آتش افروزی جهانسوز امریکا در عراق و سپردن صمیمانه این کشور به تروریسم هار ملایان، اینک اما بگمانم تعریف دوباره و دیگری از واژه های "مجاهد" و "رهبری" دست میدهد و اینکه پرواز غرورآمیز و ققنوس وار همه اشرفیها از دایره گسترده آتشهای افروخته ملایان و دست آموزان تروریست شان در پیرامون آنان در اشرف و هم لیبرتی نه تنها با زحمت و مرارت بی وقفه "مریم" ممکن و انجام گردید بلکه حضور بی همتای او بعنوان زنی مسلمان در رأس مقاومت سترگ ضد بنیادگرایی ایران نیز انگیزه و امید مردم میهن را به قیام و برپایی اشرفی نمونه در ایران افزوده و گسترش خواهد داد. برای همین یادآوری نقش بی شباهت او در هدایت جنبش مقاومت طی چهارده سال گذشته بخصوص با پایان آخرین فراز پرواز اشرفیها نه تنها ضروری، بلکه در شأن و شایسته اوست که گفته شود "مریم فاتح تاریخ نوین فردای ایرانست".
البته کار آمریکا به عراق محدود نشد واگر بتواند، این کار را با تسلیم تمامی جهان انجام خواهد داد و محتمل تر اینکه اگرمردم آمریکا واروپا دیر بجنبند، یک جنگ اتمی را به سراسر جهان تحمیل خواهد کرد که مردم خود را به همراه تمامی مردم جهان به کشتن خواهد داد!
وانگهی، اگر ازکار آمریکا دراین مورد انتقاد دارید، چرا اینقدر ملتمسانه وعاشقانه به دامن او فرو می غلطید و ازآنها تقاضا میکنید که این جنایت را درسوریه و… ونهایتا درایران انجام داده و گروه مافیایی رجوی را به قدرت رساند!
بی شرمی دیگر شما دراین است که تا آخرین لحظه از ماندن اسرای رجوی در کمپ اشرف وسپس لیبرتی دفاع نمودید وزمانی که اوضاع بروفق مراد نشد و آن تخلیه های خفت بار ازراه رسید، آنرا پیروزی اعلام میکنید!!
این فرار مذبوحانه که شما آنرا غرور آمیز وققنوس بار معرفی کرده اید، اگر برنده وقهرمانی داشته باشد، کسی جز خانواده های این اسرا و نجات یافتگان از اسارت رجوی نبوده و بنابراین نمی شود هم آنها را که قهرمان واقعی این نبرد 13ساله هستند، قهرمان نامید وهم خانم مریم رجوی را که با شرکت موثر خود درقلع وقمع خانواده ها به دشمن خونخوار انها تبدیل شد!
شماها این لقب فاتح و… را به مسعود می دادید ومریم هم شخصا خود را بیشتر ازپر کاهی پیش مسعود نمی دید وحالا چگونه شد که بدنبال اظهارات ترکی الفیصل عربستانی دایر بر مرگ مسعود- که شما جرات قبول ویا رد رسمی این خبر را هرگز بخود نداده اید – تمام افتخارات منتسب به مسعود را به مریم ارزانی می دارید؟؟!!
مریم که همواره گفته است که بدون مسعود هیچ است، آیا با عدم وجود او میتواند افتخار؟! آفرینی بکند؟!
راستی رمز و راز سخنان ترکی الفیصل و به فراموشی سپردن تدریجی مسعود که آفتاب بخاطر او طلوع وغروب میکرد، چیست؟
فرید