وقتی سایت ها و خبرها را دنبال می کنیم چند مورد از تبلیغاتی که فرقه رجوی با جار و جنجال از داخل کشور تعریف نموده به چشم می خورد که هم به غایت مسخره و هم کاملاً روشن است که فرقه رجوی به چه حال نزار و فلاکتی دچار شده که سعی می کند با نشان دادن چند عکس تبلیغی از داخل کشور وانمود نماید که هنوز کسی آنان را تحویل می گیرد.
شاید بد نباشد به چند نمونه از این به اصطلاح فعالیت تبیلغاتی فرقه در داخل کشور اشاره نمائیم تا ببینیم که مریم قجر و تشکیلاتش به چه روزی دچار شدند. مثلاً در یکی از شهرهای شمالی در روی شن و ماسه دریا شعاری به تعریف و تمجید از فرقه رجوی نوشته بودند که بعد با آمدن آب دریا همه این شعارها از بین رفت و یا نشان می دهند که روی کف دست خود شعار می نویسند و از آن فیلم می گیرند آیا این نشانه داشتن به اصطلاح هوادار در داخل کشور است؟ نمونه دیگر فردی با نوشتن شعار روی کاغذ و گذاشتن آن روی داشبورد خودرو و یا به فردی به کوه رفته و در جایی که هیچ انسانی وجود ندارد از شعار نوشته خود عکس گرفته و یا کاغذ آن شعار را در آب می اندازد تا نشان دهند که در داخل کشور به اصطلاح هوادارانی دارند.
اگر همه این نمونه ها را کنار هم بگذاریم به اندازه یک ریال هم ارزش ندارد چرا که نه در دید همگان است و نه اینکه کاربرد اجتماعی دارد ولی نکته ای که در این شوی مسخره تبلیغاتی وجود دارد ترس و وحشت و منفور بودن فرقه رجوی در داخل ایران است.
برای فرقه رجوی و دستگاه تبلیغاتی آن اصلاً مهم نیست که این گونه شعارهای کشکی نوشته و یا فیلم گرفته شود. برای سران فرقه مهم است که با نشان دادن این گونه فیلم ها هم نزد اربابان جدید خود پولی دریافت کنند و هم به اعضای نگون بخت و وارفته خود بقبولاند که در داخل کشور فعالیتی به نفع آنان انجام می شود!!!.
اگر کسی هم قدری شم سیاسی داشته باشد متوجه خواهد شد این گونه تبلیغات، همش کشکی و سرکاری می باشد و اکنون که دستگاه تبلیغاتی فرقه اقدام به پخش آن می کند نشان از اوج فلاکت و درماندگی فرقه رجوی است. البته پخش این گونه فیلم ها نشان می دهد که دشمنان مردم ایران چقدر کوته بین هستند و خوش خیال که دلخوش این چنین تبلیغات سطحی می شوند.
هادی شبانی