روز سه شنبه مورخه 9/9/95 اعضای انجمن نجات شعبه خوزستان با خانواده داریوش کریمی از اسیران دربند فرقه رجوی در منزل شخصی آنها واقع در شهرستان شوشتر دیدار کردند.
در این دیدار ابتدا اعضای انجمن نجات ضمن ارائه گزارشی از آخرین وضعیت اعضای دربند فرقه رجوی ساکن درکشور آلبانی گفتند سرکردگان فرقه جنایتکار رجوی بعد ازاخراج ازعراق و استقرار درکشور آلبانی بازهم بدنبال این هستند تا به هرقیمت اعضای اسیر را همچنان دراسارت ذهنی فرقه نگه دارند وبرای این منظورعلاوه بکارگیری مجدد روش های قبلی کنترل ذهن ازترفند کثیف مالی هم استفاده می کنند.برای اطلاع عموم براساس توافق صورت گرفته بین فرقه رجوی وکمیساریا فرقه موظف شد که بعد ازاستقرارتمامی اعضایش درآلبانی بطور ماهانه حقوق آنها را پرداخت نماید حال با توجه به هزینه های بالای زندگی درکشور آلبانی سران فرقه رذیلانه ازاین موضوع برای جلوگیری ازجدایی اعضای اسیر و یا به سکوت وا داشتن آنها سوء استفاده می کنند.اما علیرغم تهدیدهای فرقه دراین زمینه خوشبختانه عده ی قابل توجهی ازاعضای اسیرهم توانستند صف خود را ازفرقه جدا کرده ودرهتلی جدا زندگی کنند.وموضوع امیدوارکننده دیگر اینکه تعدادی ازاین اعضا توانستند به هرزحمت با خانواده های خود ارتباط برقرارکنند وامیدواریم که این روند گسترش بیشتری پیدا کند چون ما معتقدیم که این مسئله می تواند درآگاه وامیدوارکردن اعضای اسیربرای جدایی آنها ازفرقه وکسب یک زندگی برای خود موثر باشد.
آقای سیروس کریمی به اعضای انجمن نجات گفت قبل ازهرچیز از شما بسیارممنون هستیم که تشریف آوردید منزل ما وازاینکه درهمه حال به فکرما خانواده هستید نهایت تشکررا داریم. واقعا ما ازاینکه برادرمان ازعراق جان سالم بدربرد بسیارخوشحال شدیم وامیدواربودیم که او و امثال وی با رفتن به آلبانی با فهم این حقیقت که طی سالیان بیهوده زندگی خودرا در گروه منفور رجوی هدردادند بتوانند ازاین گروه جداشده والباقی عمرشان را بدون دغدغه بگذرانند و واقعا بروند برای خودشان زندگی کنند.خبرتماس برخی نفرات با خانواده های خود هم نشانه بسیارخوبی است که ای کاش برادرما هم تماس بگیرد تا حداقل بعد ازسالیان صدای اورا بشنویم چون الان که رفته آلبانی بیشتر نگران او هستیم واقعا سرکردگان گروه رجوی دیگرازجان امثال برادرمن که الان هرکدام سن وسال بالایی دارند چه می خواهند؟! ولی اگررهبران این گروه خودکامه فکر می کنندکه ما خانواده ها با انتقال دادن عزیزانمان به کشورآلبانی بی خیال آنها شدیم سخت دراشتباهند.درآخر می خواهم به برادرم داریوش این پیام را برسانم که ما اورا دوست داریم وازاو خواهش می کنیم که هرطورشده با ما ارتباط بگیرد.
درپایان اعضای انجمن ضمن تشکر ازمهمان نوازی خانواده آقای کریمی گفتند ارتباط اعضای اسیربا خانواده های خود خواست قلبی همه ما است.همچنین ما هم بعنوان اعضای انجمن به دوستان سابق اسیر درفرقه این پیام را می دهیم که باید ازاین فرصت برای جدایی ازفرقه رجوی استفاده کنند وبدانند که اگر مصمم باشند تهدیدهای سران فرقه علیه آنها نمی تواند مانند دورانی که درعراق بودند کارساز باشد.