برای عقب نماندن از قافله ی ای که با حنجال وهوچی گری تمام برپا شده،سعید سجادی بعنوان یک قلم بدست وتحلیلگر؟! فرقه ی رجویه هم وارد میدان شده تا تحلیلی بنام " دوران سرنگونى و نقش بى همتاى رفسنجانى " ارائه دهد و رسانه های رجوی هم آنرا منتشر کند.
در قسمتی از متن این تحلیل گونه! آمده است:
" هویت و جایگاه یگانه رفسنجانى در دو دهه گذشته، اساساً در رابطه با نقش آخر- بعنوان سوپاپ اطمینان در داخل و محلل براى غرب، در جهت از صحنه خارج کردن گزینه سرنگونى بعنوان راه حل براى معضل رژیم شکل و معنا یافته. یعنى اینکه منهاى این نقش آخر، دیگر رفسنجانى، رفسنجانى نمى بود. از این زاویه است که نبود رفسنجانى در دوران سرنگونى، که رژیم در محاط بحرانهاى مرگ آور اسیر و گرفتار است بیش از همیشه محسوس و جبران ناپذیر است".
دراینکه آقای رفسنجانی یکی از رهبران اصلی جمهوری اسلامی بوده، شکی نیست!
اما رهبران- ولو هرچه برجسته وکم نظیر- به تنهائی وبدون داشتن پایگاه اجتماعی محکم، قادر به انجام کارهای مهم نمی باشند واتفاقا رهبران باهوش و ورزیده، حاصل مبارزات مردم است و اگر مردمی برای عملی بپا نخیزند، این رهبران هرچند بی نظیر وتیز هوش، قادر به انجام کارهای مهمی نیستند.
مثلا اگر مردم هندوستان وارد مبارزات ضد استعماری نمی شدند، گاندی باین اشتهار دست نمی یافت وقادر به بیرون راندن استعمار انگلیس ازکشور خود نبود!
خود آیت اله هاشمی درزمانی اعلام کرد که ازابتدای انقلاب، همواره بعنوان شخصت شماره 2 حضور داشته واین زمانی بود که امام خمینی دست ازدنیا شسته بود ودیدیم که پایگاه وسیع اجتماعی ایشان، نگذاشت که رژیم نوپای جمهوری اسلامی ازهم بپاشد!
با این وجود، چرا فکر میکنید که بعد ازدرگذشت آقای هاشمی، حکومت ودولت ایران به وضعی گرفتار خواهد شد که بعداز وفات بنیانگذار اصلی آن نشد؟
لابد خواهید گفت که پایگاه امام خمینی قوی بود!
بسیار خوب!
حضور سه میلیونی مردم تهران و اشک تاثری که برای این درگذشت ریختند، حکایت ازپایگاه اجتماعی آقای رفسنجانی بعنون مرد شماره 2 نظام نمیکرد؟!
پس لاف نزنید وبدانید که این مردم باهوش درصحنه، باوجود رهبرانی که حالا باندازه ی کافی دارند، رهبران دیگری را هم سطح این رهبر ازدست داده ی خود کشف خواهند کرد.
سعید سجادی مینویسد:
" به اختصار، مرگ رفسنجانى و تحلیل کیفى جریان وابسته به او، باعث تسریع رادیکالیزه تر شدن جامعه ایران حول اهداف و خطوط مقاومت در داخل (لازم)، و تضعیف کیفى خط مماشات غرب (تسهیل کننده) در جهت شتاب بخشیدن به پروسه سرنگونى رژیم است ".
به اطلاع تان می رسانم که مردم حاضر درصحنه، عکس العملی مانند ازدست رفتن پدر ویا بزرگ خود نشان میدادند واظهار تاثر زیاد آنها ابدا به معنی دست وپا گم کردن آنها نبود!
اتفاقا آنها با حرکت وشعارهای خود نشان دادند که خواهان پیشرفت هرچه بیشتر کشور در قالب جمهوری اسلامی ایران هستند وکسی ازرجوی ودیگران نخواست که به یاری آنها بشتابد!!
شما بازهم نقش غرب را در سرنگونی وعدم سرنگونی رژیم برجسته کرده ونشان داده اید که ابدا مانند ما داخل نشینان و مردم میلیونی به خیابان آمده درتشییع جنازه ی مرحوم رفنسجانی، تعیین مقدرات کشور را بدست مردم ومسئولینی که بدرستی باین نقش بی مثال مردم واقفند، عملا نفی میکنید!
فرید