خواست این قهرمانان چه بود و حالا چی؟!

” صدای بی‌صدایان باشیم” نام نوشته ایست که با امضای محمد قرائی در رسانه های رجوی منتشر شده است ودر پاراگراف هایی از آن میخوانیم:
” قریب بیست تن از قهرمانان درزنجیربیش از بیست روزاست در اعتراض به انتقال اجباری از سالن دوازده زندان گوهردشت به سالن وحشتناک و فوق امنیتی، دست به اعتصاب غذا زده‌اند. بند مخوف تازه تعمیر شده فاقد امکان تهویه هوا است و به دلیل عدم اجازه انتقال دستگاه‌های تصفیه آب که زندانیان با هزینه خود تهیه کرده بودند از دسترسی به آب آشامیدنی سالم محروم شده‌اند”.
هویت ووابستگی گروهی این” قهرمانان” چیست وکم وکیف رابطه ی شان با باند رجوی چگونه است؟
چگونه است که تعدادی ازاین” بی صدایان” این امکانات را درزندان دراختیار دارند تا عضو شبکه های اجتماعی شوند، شب و روز قربان صدقه ی رجوی بروند وبرای کارناوال ویلپنت مریم رجوی – که این کارناوال صرفا درراستای دعوت از دشمنان مردم ایران برای برهم زدن نظم کشور وکشتار مردم ایران بود – پیام های آتشین فرستاده وخود را شریک جرم مریم در این مسئله کنند!
بدتر اینکه، باند رجوی که مانند غریقی به هر خس وخاشاکی چنگ میزند و سیاست” از این ستون به آن ستون” به برنامه ی استراتژیک شان تبدیل شده، پیام های آنچنانی این زندانیان را در بوق و کرنا بدمند و اهمیتی ندهند که این جار و جنجال ها میتواند برای این رجوی پرست ها مشکل آفرین باشد!
یادش بخیر؟!
زمانی که ما درزندان بودیم، خبری از دستگاه تصفیه ی آب- که اکثر مردم حالا هم آنرا درخانه هایشان هم ندارند- نبود و شکر باید کرد که زندانیان ازاین نعمت برخوردار بوده اند!
درنوشته ی موردتنقید ما، این اعتصابیون، اینگونه معرفی میشوند:
” سربداران گوهردشت و اوین خواهان پیوستن مردم به مجاهدین و مقاومت عادلانه مردم ایرانند. جانها بر کف دست، به جانیان و جلادان بیا بیا میگویند وبیچاره شب‌پرستان، آب و هوا ودارو و درمان را هم از زندانیان دریغ می‌کنند. می‌خواهند با شکنجه‌های روحی و جسمی، قهرمانان را زجرکش کنند. برماست که برخیزیم و دنیا را برعلیه این جنایت آشکار، بشورانیم. می باید بانوشتن نامه به جوامع حقوق بشری، آنهارا دربرابرایفای وظایف انسانی وقانونیشان قراردهیم. با شرکت فعال درتظاهرات خیابانی، افکارعمومی را به جنایت درحال وقوع درزندانهای آخوندهای تشنه بخون، به اشراف برسانیم. نباید اجازه بدهیم جلادان عمامه بسرفرزندان رشید خلق را زجرکش کنند”.
کسی که خواستن پیوستن مردم به باندرجوی تروریست، دشمن ملک وملت وبراندازتمام عیار است، دراصل مردم را به شورش مسلحانه دعوت میکند و مسلما شامل اتهامی بنام” تحریص مردم به مسلح شدن وایجاد شورش وبلوا” میشودکه درقوانین هرکشوری مجازات سختی برعلیه چنین طالبین درنظر گرفته می شود!
آیا گروه رجویه، راستی راستی میخواهد با درگیر کردن این قربانیان خود که زودتر ازبین بروند که این هندوانه های بزرگ را زیر بغل آنها قرار میدهد!
و چرا که نه، زمانی که رجوی گفت” مجاهد مرده” ارزشی بیش از” مجاهد زنده” برای او دارد!
اما توصیه ام به گرداننده ی باندرجوی آنست که بگذارند این زندانیان عقیدتی؟؟!!، آب گوارای خود را – که من هنوز باوجود تقلای زیادم برای نرفتن به زیر خط فقر هنوز آنرا نچشیده وتجربه نکرده ام – داشته باشند وتهویه ی مطبوعشان را نیز!
این توصیه شامل این زندانیان نیز میشود که با عبرت گیری ازتاریخ 40 ساله ی سازمان مجاهدین خلق، خود را درگیر مسائلی نکنند که ربطی به مشکلات” خلق قهرمان” ندارد وصرفا برای قدرت گیری رجوی آفریده شده است!
سعید