این روزها مصادف است با سالگرد جنگ تحمیلی. جنگی که درشهریورسال 59 صدام به نمایندگی از طرف استعمارگران و برخی ازکشورهای مرتجع منطقه به منظور نابودی انقلاب نوپای مردم ایران درسال 57 برکشورما تحمیل کرد.قطعا جنگ تحمیلی با تمامی حوادث و اتفاقات آن چه درزمینه عرصه میدانی وچه درزمینه صحنه های سیاسی درسینه تاریخ وحافظه مردم ایران ثبت شده است جنگی که هزارتن ازمردم ما اعم بزرگ وکوچک قربانی گرفت، صدها کودک درخیلی ازمدرسه ها بخاطر اصابت موشک های اسکاد عراقی به خاک وخون کشیده شدند، خیلی از تاسیسات زیربنایی کشورمان را نابود کرد. جنگی که اگر رشادت ها وجوانمردی مردم بخصوص جوانان این مرز و بوم نبود شاید علاوه برنابودی انقلاب نوپا کل کشور به اشغال بیگانه درمی آمد و یا صدها تکه می شد واموال آن به یغما برده می شد.
اما در دوران جنگ تحمیلی موضوع دردناکتر دیگری که وجود داشت خیانت عوامل داخلی همسو با سیاست های متجاوزین به کشور بود یعنی مردم ما علاوه بر دفع حمله متجاوزمی بایست درمقابل زخم خنجرهای گروهای خائن داخلی هم ایستادگی می کردند.دربین خائنین داخلی نقش فرقه مجاهدین ضدخلق ازهمه پررنگ تر بود. اوج خیانت رجوی آنجا بود از موقعیت تمرکز نیروهای مردمی برروی دفع متجاوز بیرونی سوءاستفاده وبا انجام حملات کور تروریستی خواست به اهداف رذیلانه خود برسد وخیانت بزرگتر او اینکه می دانست اقدامات تروریستی اش درایران به نفع دشمن متجاوزتمام می شود اما درنهایت با رفتن تمام عیار به آغوش دشمن متجاوز وبا استقرارنیروهایش درعراق عملا این را اثبات کرد.رجوی درطول دوران جنگ تحمیلی عملا لباس دشمن را پوشید ودوش تا دوش سربازان بعثی به مرزهای ایران حمله نظامی کور کرد و تعداد زیادی ازمدافعان وطن رابه کشتن داد، اطلاعات موقعیت نیروهای ایرانی درمرز را به طرق مختلف کسب وبه فرماندهان ارتش بعث می فروخت، به موشک های اسکاد عراقی برای اصابت دقیق تر در داخل کشور گرا می داد. رجوی تا مرفق درخیانت فرود رفت تا اولا هرچه بیشترارادتش را به صدام متجاوز اثبات کند وازطرف دیگرهم ازمردم ایران بخاطراینکه دست رد به سینه او زدند انتقام بگیرد.رجوی مست ومغرور ازحمایت صدام فکر می کرد که می تواند برسرقدرت ایران بنشیند که این نشان از کوته بینی وکودنی رجوی بود که فکر می کرد ازاین طریق به گندم ری خواهد رسید.
اما بنازم به دست روزگار که بالاخره درزمان معین و آنطور که کسی فکرش را نمی کند چهره پلید خائنین و جنایتکاران را برملا و به وضعیت فلاکت باری می رساند.وبدون شک سرنوشت فلاکت بارکنونی فرقه رجوی نتیجه سالها خیانت،مزدوری برای بیگانگان وریختن خون بی گناهان درایران است قطعا دست وپا زدن های مزورانه سران این فرقه درآلبانی ودل بستن به جناح های جنگ طلب درآمریکا،شیوخ مرتجع عرب منطقه نمی تواند سرنوشت رو به اضمحلال این فرقه را تغییر دهد.
حمید دهدار