متن پاراگراف های زیر از رسانه های باند رجوی گرفته شده است:
” سران سه قوه روز شنبه 4 آذر برای سومین بار طی کمتر از یک ماه جلسه مشترک برگزار کردند. اقدامی که فی نفسه بیانگر شرایط حساس و خطیر رژیم است. حسن روحانی در پایان این جلسه، طی اظهارات کوتاهی به مهمترین و عاجل‌ترین بحرانهای رژیم که در این جلسه مطرح شده بود اشاره کرد،. روحانی افزود: «اولویت و ترجیح ایران، تعامل، مذاکره و حل معضلات پای میز گفتگو است از همین اشارات جسته گریخته می‌توان فهمید که موضوع تحولات منطقه‌یی به‌عنوان یک مسأله به‌شدت حاد روی میز رژیم قرار گرفته…”.
یعنی سران دیگر کشورها چنین جلساتی را برگزار نمیکنند و برگزاری این نوع جلسات، لزوما بمعنی خراب بودن اوضاع کشور مفروض است!
جلسه هم که برگزار نکنند، باند رجوی دربوق وکرنا خواهد دمید که سران سه قوه درایران کاری نمیکنند وبیهوده از بیت المال ارتزاق میکنند!
درهر صورت، نقل وقولی که از زبان رئیس جمهور ایران کرده، یک حرف کاملا عقلانی، منطبق با شرایط ایران و تصویر خواست اساسی مردم است!
به موضوعات منطقه ای هم که برسیم باید گفت واقعا خطیر است!
چرا که بدلیل پیروزی تاریخی ایران برداعش و بانیان آنها، خشم این سلطه گران و متحدان مرتجع منطقه ای اش با شدت تمام فوران کرده و بیم دیوانه بازی هایی ازطرف آنها مشهود است و برای رفع خطرات بالقوه ی این حوادث احتمالی، نشست سران سه قوه، کاری کاملا عادی وضروری است!
همچنین:
“تمام تلاش رژیم این است که این عقب‌نشینی با چراغ خاموش و با حداکثر اختفا و حداقل اطلاع‌رسانی صورت گیرد؛ بخشی از این سیاست، با امساک خبری که رژیم در پیش گرفته تأمین می‌شود؛ اما این هنوز کافی نیست و به‌ویژه رژیم در رابطه با نیروهایش، اعم از پاسداران و بسیجیها در داخل و نیروهای برون مرزی اش مانند حزب‌الله و غیره، بایستی این عقب‌نشینی را زیر پردة ضخیمی از دود و دم، با نمایش اقتدار و با رجزخوانیهای پوشالی، از انظار مخفی کند…”.
عقب نشینی ازچه؟
آیا درسوریه وعراق شکست خوردند تا آنرا توجیه کرده وعقب نشینی کنند؟!
چون اینطور نیست، لابد عقب نشینی ای درکار نیست واتخاذ سیاست های تنش زا وپرهیز از درگیری منطقه ای، ازطرف هرکس که باشد، عقب نشینی محسوب نشده ونام آنرا بکار بردن عقل وتدبیر میگذارند!
من بنوبه ی خود، از اتخاذ چنین سیاستی ازطرف دشمنان مردم ایران هم استقبال میکنم وابدا حسودی ام نمی شود!
درخاتمه:
” آری، این یک واقعیت است و تازه همه واقعیت نیست! اگر رژیم دست به این عقب‌نشینی‌ها نزند، طناب دار تحریمها و قطعنامه‌های شورای امنیت خفه‌اش می‌کند و رژیم با منطق «از این ستون به‌آن ستون» تلاش می‌کند از آن بگریزد یا فاصله بگیرد و فرجام محتوم خود را چند صباحی به‌عقب بیندازد. اما در هرحال هیچ گریزی از فرجام و سرنوشتی که مردم و مقاومت ایران برایش رقم زده‌اند، ندارد. این فرجامی است که مقاومت ایران برایش رقم زده و به‌چنین بن‌بست مرگباری کشانده است”.
اولا این قسمت نوشته بار دیگر نشان داد که دار ودسته ی رجوی چقدر واژه ی طناب دار را بصورت جغد وار دوست دارند!
اینقدر عاشق طناب دارکه حرف گذائی خود دررابطه با لغو اعدام را که دراصل اعتقادی هم بدان ندارند، بکلی فراموش کرده اند
ثانیا اجماع جهانی در شورای امنیت وجود ندارد و درست آنست که” آن سبو بشکست وآن پیمانه ریخت”!
وضع مردم واینکه چه سرنوشتی را برای حکومت رقم زده اند، ابدا روشن نیست و رقم زدن های باند رجوی، پر کاهی را دراین مملکت به حرکت درنخواهد آورد!
دلخوشی شما برچه پایه ایست، معلوم نبوده واین بار هم باید با توسل به سعدی بزرگ، باید گفت:” عاقلان دانند”!
صابر