وقتی که نوبت به پوشش دادن اعتراضات در کشورهای دیگر می رسد، گویی که هر تصویر مبهمی از یک عده تیره پوست در حال اعتراض می تواند نماینده کسانی باشد که واقعاً در خیابان ها، در حال ابراز خواسته ها و شکایاتشان هستند. از زمان آغاز اعتراضات درایران سه هفته پیش {پیش از ده ژانویه} چندین رسانه ی خبری اصلی تصاویری از اعتراضات در فرانسه، امریکا و انگلیس استفاده کرده اند که توسط گروه فرقه گرای بی اهمیت مجاهدین خلق راه افتاده بود – به جای تصاویری از اعتراض کنندگان کاملاً بی ارتباط با مجاهدین خلق که 6000 مایل آن طرف تر در ایران، موضوع بحث بودند. فاکس نیوز، ساینتیفیک امریکن، وکس،سالن، نشنال اینترست و آکسیوس، از خبرگزاری هایی بودند که برای پوشش اعتراضات ایران از عکس های بدون شناسنامه ای استفاده کردند که از اعتراضات داخل ایران نبودند.
این ها همه تصاویری هستند که توسط مجاهدین خلق (یا نام خوش ظاهرش شورای ملی مقاومت) به عنوان اعتراضات ایران منتشر شده است. چندین خبرگزاری دیگر از این تصاویر استفاده کرده اند و به سادگی با عنوان تظاهرات” همبستگی” در امریکا یا اروپا،به آن ها اشاره کرده اند. در حالی که به لحاظ فنی درست است اما در عین حال شدیداً گمراه کننده است، باید در نظر داشت که بیشتر مردم نمی دانند که سازمان دهندگان این تظاهرات ها بخشی از یک گروه گمنام با وابستگی های امریکایی و اسراییلی هستند که ربطی به کارگران و جوانانی که در خیابان های ایران هستند، ندارند.
صفحه ی اول واشنگتن پست درمورخ چهارم ژانویه عکسی از گردهمایی مجاهدین در پاریس گذاشت که تنها با عبارت زیر شرح داده شده بود:”تظاهرات کنندگان… در همبستگی با کسانی که در ایران علیه حکومت تظاهرات می کنند.”
این حد از بی مبالاتی در انتشار تصاویر مجاهدین خلق برای تصویر کردن ناآرامی ها در ایران بدترین نوع ترکیب سوءاستفاده و هرج و مرج است. شبیه به آن خبرگزاری چینی که در سال 2012، تصاویر اعتراضات کلیسای باپتیست در وست برد را در گزارشی درباره ی اشغال وال استریت استفاده کرد، چون هر دو مخالف حکومت امریکا بودند. ایدئولوژی دقیق کسانی که در ایران اعتراض می کنند صد در صد مشخص نیست – به نظر می رسد که آن ها ترکیبی از گروه ها و اعتراض کننده ها هستند – اما مجاهدین خلق تقریباً از هیچ حمایتی در ایران برخوردار نیستند، در سال 2009 جنبش سبز هم آن ها را رد کرد، این گروه به دلیل همکاری با سازمان های جاسوسی اسرائیل و همدستی با ارتش عراق در جنگ ایران و عراق در دهه ی هشتاد که نیم میلیون ایرانی را به کشتن داد، شدیداً مورد تنفر است. مجاهدین خلق چندین حمله ی بمب گذاری انجام داده است و حتی برای 16 سال رسماً در فهرست سازمان های تروریستی خارجی وزارت امور خارجه ی امریکا بود تا این که در سال 2012 وزیر امورخارجه وقت هیلاری کلینتون پس از یک سال لابی گری نیروهای امریکایی ضد رژیم ایران، آن را از فهرست خارج کرد.
تنها رسانه های مهمی که حتی ادعا می کنند که مجاهدین خلق در ایران مشروعیت دارد، از گروه رسانه ای مرداک هستند که اساساً تریبون دروغ پردازی های فاحش مجاهدین خلق (فاکس نیوز) هستند و سرمقاله هایی در حمایت از تغییر رژیم در ایران (وال استریت ژورنال) منتشر می کنند، در حالی که حتی طرفداران پر و پا قرص تغییر رژیم در ایران مثل الی لیک در بلومبرگ درباره ی حمایت از مجاهدین خلق هشدار می دهد: رهبر مجاهدین خلق مریم رجوی یا طرفداران سلطنت پهلوی که در سال 1979 سقوط کرد، نباید به عنوان رهبران یا سخنگویان این قیام مردمی محسوب شوند. آن ها در پی تحمیل دستور کار خود بر جنبشی هستند که خود خلق نکرده اند. نگذارید که این کار را انجام دهند.
هیچ انسان روشنفکر صادقی مجاهدین خلق را جایگزین مناسبی برای حکومت فعلی ایران نمی داند. این که این گروه در بیرون سفارت های ایران خوراک تبلیغاتی بزرگی فراهم می کند برای سردبیران بی تفاوت و غیرصادق این رسانه ها –که نیاز به عکس های با کیفیت از” تظاهرات ایران” دارند، بدون زحمت پول دادن به عکاسان ایرانی یا بدون آن که واقعیت سیاسی داخل مرزهای ایران را از مجاهدین خلق متمایز کنند.
آدام جانسون
وب سایت” انصاف و صحت در خبر” FAIR