نامه خانم پیروز مهربانی به فرزند اسیرش عبدالکریم کریمی

به نام خدای مهربان
به خدمت فرزند عزیزم و نور چشمانم عبدالکریم کریمی
سلام علیکم
من مادرت پیروز مهربانی ساکن استان کرمانشاه شهرستان پاوه ضمن عرض سلام و احوالپرسی، سعادتمندی آن عزیز سفرکرده را از خداوند متعال خواستار وخواهانم و اگر از لطف و مرحمت جویای حال این مادر پیرت خواهید بود؟ بد نیستم و شب و روز به ذکر ودعاگویی آن عزیزم مشغول هستم. دلبندم مادرت هر روز برای رهایی و دیدارت به هجیج میروم وخالصانه دعا می کنم.

باری ای فرزندم امیدوارم به خدا که این سلام و درد دل مرا که مدت 30 سال است در انتظارآن پسرم که وی را با هزاران زحمت و مشقت بزرگ کردم از دل و جان پذیرا باشی. اکنون خودت اطلاع کامل داری که مادرت از هجران دوری تو قدش خمیده.
پسرم از سی سال پیش تابحال هر سال در هر دو جشن وعید تمام اهل آبادی خودت به خانه ما می آیند وبرایت دعا می کنند و منتظرت هستیم.
حال ای نوردیدگانم با توجه به اینکه سالهاست دوری شما را تحمل می کنم به لطف خدا سرنوشت تو برایم مشخص شده است که زنده هستی و ای سفرکرده ام قدری به خودت فکر کن.چند دقیقه ای ماها را دریاب که چقدر زحمت و زجر برای تو کشیده ایم و بزرگت کردیم.
خودت می دانی که هیچ فرزندی پاسخ زحمات پدرومادر خود را جبران نمی کند ای نورچشمانم اگر از راه لطف و مرحمت جویای حال برادرانت و خواهرانت را خواسته باشید همگی سلامت هستند وهیچ ناراحتی ندارند بجز دوری دیدار شما آنهم امید است هرچه زودتر روشن گردد و من در پایان هیچ انتظاری از شما ندارم و تنها تقاضایی که دارم آن است که ثانیه ای با من تماس بگیری که صدای شما را بشنوم و دیدارم به قیامت نیفتد…
با تشکرفراوان
مادرت پیروز مهربانی
ای نامه که می روی به سویش به جای من ببوس گل رویش