همه آگاهان سیاسی بخوبی می دانند از چند دهه قبل سازمان مجاهدین از یک سازمان سیاسی – اجتماعی مخرب به یک فرقه آلت دست سرویس های اطلاعاتی کشورهای مخالف ایران تغییر ماهیت داده است. این نوکری و خیانت روزگاری در دربار صدام حسین، بعد ها هم عربستان سعودی، اسرائیل و آمریکا بوده است! بنابراین یقین بدانید که بخش بزرگی از بقایای فرقه رجوی که در آلبانی مستقر می باشند قابلیت بهره برداری توسط سرویس های اطلاعاتی مختلف را دارا می باشند.
اما لازم است توضیح دهم که به علت عدم پایگاه سیاسی – اجتماعی در داخل ایران، فرقه حتی این پتانسیل را ندارند که”جاسوس” نامیده شوند، اما از آنجا که در مزدوری و آلت دست شدن برای کشورهای بیگانه ید طولایی دارد و از این منظر صاحب تجربه و قابل اتکا برای این مورد هستند. بنابراین نیروهای فعلی فرقه در آلبانی ابزار مناسبی برای سرویس های اطلاعاتی خواهند بود و شاید به همین دلیل است که فعالیت های سیاسی و دیپلماتیک اسرائیل با کشور آلبانی در این اواخر گسترش پیدا کرده است تا با نفوذ در این کشور ارتباط نزدیک و فیزیکی بین موساد و فرقه رجوی بهتر از گذشته تبادل گردد تا در صورت چالش های احتمالی با حکومت ایران و تضادهای منطقه خاورمیانه مورد استفاده قرار گیرند.
مزدوری و جاسوسی توسط سران مجاهدین از قدیم مسبوق به سابقه است. از ارتباط محمد رضا سعادتی عضو مرکزیت سازمان با کا گ ب، در چهار دهه قبل گرفته تا ارتباط گسترده و سیستماتیک مسعود رجوی و مهدی ابریشمچی با سرویس اطلاعاتی رژیم صدام حسین و همچنین ارتباطات مریم رجوی با سرویس اطلاعاتی عربستان سعودی در دهه های اخیر.
اما اینک آلبانی، به مرکز و میدان اصلی ارتباط عریان سرویس اطلاعاتی اسرائیل(موساد) با سازمان مجاهدین تبدیل شده است. به نظر می رسد این هماهنگی برای ارتباط عمیق تر موساد با فرقه بعد از سفر جان مک کین سناتور آمریکایی در سال گذشته به آلبانی صورت گرفته باشد. سناتور مک کین به موازات این دیدار ها همچنین دیدارهای مهمی را با مقامات دولت آلبانی صورت داد که بی ارتباط با دیدار رهبران مجاهدین نبوده است.
در همین راستا به گزارش رسانه های آلبانی در ماه می 2018 سفر وزیر دفاع اسرائیل به آلبانی صورت گرفته است و رسانه های آلبانی این دیدار را در ارتباط با مسائل ایران و مجاهدین خلق ارزیابی کرده اند. اگر موضوع مسئولیت مقام اسرائیلی که نظامی و امنیتی بوده را مورد توجه قرار بدهیم، ارزیابی رسانه های آلبانی بیراه نمی باشد که محور سفر عضو ذکر شده مجاهدین و چگونگی بکارگیری آنان در فعالیت های جاسوسی بوده است.
مطلب مستند دیگری که به این بحث کمک می کند گزارش یکی از رسانه های آلبانی است که با عنوان” موساد یک دفتر در تیرانا راه اندازی می کند” درج شده است.
اکنون که پروژه توهم زای اعتراضات فانتزی مردم را کلید زده اند نقش محوری جاسوسی سازمان با راه اندازی کانونهای به اصطلاح شورشی جلوه می نماید. اما اینبار هم تاریخ اثبات خواهد کرد کسانی که خود را از بدنه ملت جدا می کنند سرنوشت محتوم نابودی در انتظار آنها می باشد.