مرگ گوهر بی بدیل مجاهد خلق و قصاب ویتنام بر مریم رجوی مبارک

مریم قجر و شوهر فراریش بجای شعار به اصطلاح مبارزه با امپریالیسم اکنون سر در آخور آنان نموده و برای قصاب ویتنام و سوریه و عراق عزا گرفته است و ناراحت از اینکه چرا وی زود مرده است و یکی از لابی های خود را از دست داده است.
البته باید به بنیانگذاران سازمان تبریک گفت که مریم قجر و شوهر فراریش خوب آنان را رو سفید کردند و اکنون عکس گرفتن با قصاب ویتنام برایشان افتخار محسوب می شود. البته باید به اعضای نگون بخت تشکیلات فرقه تروریستی رجوی هم تبریک گفت که تا کجا مغزهایتان گچ گرفته است که این دم جنباندن مریم قجر و سازمان برای آمریکا را متوجه نمی شوند البته آنان از بس در منجلاب تشکیلات رجوی فرو رفتند که قدرت بیرون آمدن هم ندارند و هنوز فکر می کنند که مبارزه خیالی رجوی ادامه دارد.
اکنون در برنامه های تلویزیون فرقه تروریستی رجوی شاهد هستیم که چگونه به تعریف و تمجید از مک کین جنایت کار می پردازند و عکس های یادگاری او با مریم قجر را نشان می دهند که جای بسی تاسف دارد. البته باید برای خودمان هم متاسف باشیم که سالیان عمر خود را در کنار چه جنایت کارانی گذراندیم، روزی شعار مبارزه با آمریکا برای ما با ارزش بود اکنون جای خود را به سازش و همکاری همه جانبه با غرب داده است. سئوالی که وجود دارد این است: شعاری که رجوی در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57 می داد، چه بود؟ همه این شعارها اکنون مشخص می شود که برای سرکار گذاشتن مردم ایران بوده است. چون این فرقه از ابتدا در راستای منافع غرب حرکت می کرده است و اکنون بعد از اخراج از عراق مجبور می شوند این همکاری همه جانبه را نشان دهند و دیگر مرزی از خیانت و وطن فروشی باقی نگذارند.
حال باید نه برای مریم قجر بلکه برای نیروهای وارفته و درمانده فرقه تروریستی رجوی در آلبانی گریست که این گونه هنوز بر طبل توخالی سران فرقه تروریستی می کوبند و هنوز فکر می کنند با عوض کردن ارباب جدید می توانند به نوکری خود ادامه بدهند.
اگر این گونه بود سالیان قبل رجوی می توانست به قدرت خیالیش برسد ولی وقتی فرقه ای روی شیادی و حقه بازی و فریبکاری سوار شده باشد هرگز نخواهد توانست به قدرت برسد.
عبدالله افغان