باند رجوی نمیخواهد مردم بدانند که داعش تا 100 کیلومتری مرزهای ما با عراق جلو آمده بود والبته جلوی این پیشرفت برق آسای داعش که یک شاخه اش هم دروازه های بغداد بود، بدون تحمل هزینه ی مالی وجانی ممکن نبود وارتش آمریکا ساخته ی عراق، چنان نبود که بخواهد مانع پیشروی داعش گردد.
اگر ضربات سختی برداعش و در جوار خاک میهن مان وارد نمیشد، آنها با قدرت وامکانات بیشتر به مرزهای کشورمان میرسیدند و…
البته قضیه بدان پیچیدگی نیست که ذهن رجوی ها آنرا درک نکند واگر تظاهر به عدم درک دارد، از سر شیطنت است.
این باند جیره خوار صهیونیزم، درنوشته ای چنین مدعی شده است:
” هزینه های سنگین ماشین جنگی در سوریه علیه مردم بیدفاع و کودکان این کشور که به بروز بیش از ۵ میلیون آواره و کشتار قریب نیم میلیون انجامیده اکنون نیز تبعات خود را بر مردم میهن ما و اقشار بهشدت ضربه پذیر بجای گذاشته است”.
هزینه های جنگی ایران در سوریه، باندازه ی مخارج مانورهای نظامی عربستان وشیوخ ومرتجع منطقه وآمریکا نیست که برای ترساندن مردم ازجمله ما، صرف میشود.
مگر مبارزه با تروریزم که وظیفه ی هرکشور وملتی است، بدون پرداخت هزینه ممکن است؟
ما درسوریه با تروریزمی مبارزه میکنیم که برای پهناورترین استان ما (خراسان) خلیفه تعیین کرده است.
آیا ازایران میخواهید که این خلیفه را بپذیرد یا منتظر باشد پس ازحمله به خراسان – زمانی که ممکن است کار ازکار بگذرد- اقدامی صورت دهد؟
شما اگر براستی برای مردم سوریه دل میسوزانید، باید که دست وپای رزمندگان ما را بخاطر جلوگیری ازکشتار این مردم ببوسید واینطور نباشد که علاوه بر اجتناب ازاین کار، جنایات تروریست ها (عشایر انقلابی رجوی وشرکاء) را به گردن دولت ایران بیاندازید.
درادامه ی این نوشته که مشحون از دروغ است، چنین آورده شده:
“… رژیم خونریز سوریه، حکومتی بیثبات، بدون هرگونه پشتوانه مردمی و همچنین بهطور مطلق ورشکسته میباشد. بر این منطق نیز از هم اکنون میتوان بهخوبی دریافت که در پشت چنین «حاتمبخشیهای»… دلارهای نفتی ایران و درآمدهای ملی میهن امان برای سرپا نگداشتن یک دیکتاتور خونریز دیگر در منطقه خوابیده است”.
رژیم اسد یکی ازباثبات ترین رژیم های منطقه بود وبا بکار بردن سکولاریزم، مانع منازعات فرقه ای ومذهبی بود و تنها این بد شانسی را داشت که در چهارچوب نقشه ی شوم ” ایجاد خاورمیانه ی بزرگ” قرار داشت که با این شدت و وسعت مورد تجاوز تروریزم ساخته شده توسط آمریکا قرار گرفت.
با وجود اینکه بشار اسد دیکتاتوری هایی داشت، اما بلحاظ انعطاف دربرخورد با اپوزیسیون و اقوام ملی ومذهبی، بهتر از تمامی کشورهای عربی بود واین مسئله سوریه را به کشوری توریستی باامنیت کافی بدل کرده بود.
بدین ترتیب، با بیرون رفتن آمریکا ازسوریه، این کشور مجددا خواهد توانست موقعیت خوب خود را بازیافته و کمک های مالی مارا اعاده نموده وپشتوانه ی قابل توجهی برای ما شده ونقشی در تلاشی جهان تک قطبی خواهد داشت که پدیده ای مبارک است.
نوید