در واکنش به پیام اخیر مسعود رجوی

در ادامه پیام های خنده داری که از سوی سازمان مجاهدین خلق و به نام مسعود رجوی منتشر می شود. موضوعات اخیر در ایران دست مایه پیام دیگری قرار گرفته است. متن پیام مانند پیام های دیگر به لحاظ نگارشی و ادبیاتی دارای اشکالات بنیادین و اساسی است. حجم اطلاعاتی که در آن بیان میشود آنقدر زیاد است و پراکنده که مخاطب به هیچ وجه با آن ارتباط برقرار نمی کند. شرق را به غرب دوختن و ربط دادن موضوعات بی ربط به یکدیگر تلاشی است مذبوحانه که نشان دهنده ذهن بیمار پیرمرد پرحاشیه ای است که مانند کودکان لجباز به هیچ صراطی مستقیم نیست. پیامی صوتی و تصویری 1 ساعته ای که در ان از هر دری ناله ای و سخنی به میان آمده است. از یک سو برای سربازان آمریکایی که در بیروت و عربستان کشته شده اند دلسوزی می کند و از سوی دیگر همان امریکا و سیاست هایش را به نقد می کشد و عامل بدبختی مجاهدین می داند. در یک جا شاهزاده روان پریش پهلوی را می کوبد و در جایی دیگر با تفسیرهای شخصی از آیات قرآن به دنبال گفتن حرفی است که به یقین خود او هم نمی داند چیست؟! از یک سو برای هم وطنان عزیز سیل زده ناله سر می دهد که چرا کسی به انها کمک نمی کند و پول ها توسط سپاه و اخوندها و دولت حیف و میل شده اند و از سوی دیگر قرارگرفتن سپاه در لیست تروریستی آمریکا را می ستاید. اگر خود انها هم فراموش کرده باشند تاریخ از یاد نخواهد برد که آنها و اربابانشان رکورددار ترور و قتل و خونریزی هستند. حافظه تاریخ 17000 نفر انسان بی گناهی که توسط مجاهدین در ایران به خاک و خون کشیده شده اند را فراموش نخواهد کرد که بدترین جنایت ها هم وطن کشی است. حال چه شده که گرگ ها دایه عزیزتر از مادر شده اند؟ خائنانی که بیرون از کشور نشسته و برای ملت شریف ایران نسخه می پیچند. کور باد چشمانی که نمی تواند اتحاد و همبستگی مردم و ارگان های نظامی و دولتی را برای عبور از بحران سیل ببیند. مردم خادم و خائن را به خوبی از هم باز می شناسند. شما را چه به دلسوزی برای خلق. اولین کسی که علیه همین خلق قیام کرد خود شما بودید. مگر آن خانواده هایی که پشت سیاج اشرف برای لحظه ای ملاقات و دیدار با بستگان شان ضجه میزدند خلق نبودند؟ پاسخ شما جز توهین و سنگ بود؟ مگر آن هم وطنانی که به دست شما به قتل رسیدند خلق نبودند؟ اما شما با انها چه کردید؟ این حرفها دیگر برای خود اعضای سازمان جعلی مجاهدین هم قابل باور نیست چه برسد به جوانان غیور ایران که دست در دست هم برای آبادی کشورشان به پا خواسته اند.
محمود آسمان پناه