نامه خانواده های خراسان رضوی به آقای فیلیپو گراندی

جناب آقای فیلیپو گراندی ریاست محترم کمیساریای عالی پناهندگان
احتراما به عرض می رسانیم ما جمعی از خانواده های اعضای سازمان مجاهدین از استان خراسان رضوی در ایران هستیم. با توجه به خبرهایی که از آلبانی از اتفاقات درون سازمان مجاهدین و جدا شده ها از سازمان مجاهدین در آلبانی می رسد ما را به شدت نگران کرده است. آخرین خبر مرگ مشکوک علی اکبر کلاته می باشد که به گواهی دوستان دوران اسارت و دوستان او در اشرف و لیبرتی و آلبانی بیماری حادی نداشته است ولی سازمان مجاهدین به تازگی خبر فوت او را بدون ذکر بیماری او اعلام کرده است.
خبر نگران کننده دیگر که باعث تعجب ما خانواده ها شده اعلام کمسیاریا عالی پناهندگی در البانی مبنی بر اینکه، در ماه آینده میلادی کمیساریا در آلبانی بسته می شود و جدا شده ها در آلبانی بدون پشتیبان و حامی رها می شوند. و این خبر بدون تردید باعث خوشحالی رجوی ها خواهد شد. البته بى دلیل نیست که مسعود رجوی بسته شدن دفتر کمیساریا را دستاوردى گرانبها تر از اخراج سفیر جمهوری اسلامی ایران از آلبانى دانسته، چون تنها ارگانى که میتوانست مانع خودکامه گی هاى سازمان مجاهدین بشود از ماه آینده میلادى بسته خواهد شد. و همین امر دال بر این است که در آینده وضعیت جدا شده ها بمراتب وخیم تر از گذشته خواهد شد و سازمان مجاهدین بنا دارد با قربانی کردن جداشده ها در آلبانی باعث ترساندن هر چه بیشتر فرزندانمان در داخل اشرف 3 بشود تا آنها به فکر جدا شدن از سازمان مجاهدین و بیرون آمدن از اشرف 3 نیفتند و این ترفندی است برای هر چه بیشتر فشار آوردن به عزیزان مان که در اشرف3 گرفتار سازمان مجاهدین هستند.
جناب آقای فیلیپو گراندی ریاست محترم کمیساریای عالی پناهندگان
شما مطلعید که فرزندانمان در آلبانی چه آنهایی که در اشرف3 گرفتارند و چه آنهایی که از سازمان مجاهدین جدا شده اند و هم اکنون در آلبانی هستند زیر نظر و حمایت کمیساریای عالی پناهندگان که شما ریاست آنرا به عهده دارید، هستند.این نظارت و حمایت در عراق شکل گرفت، وقتی در کمپ لیبرتى بودند توسط کمیساریا عالی پناهندگان با تشکیل پرونده و تکمیل مصاحبه بعنوان پناهجو شناخته شدند که خوشبختانه در یک اقدام انساندوستانه توسط کشورآلبانى پذیرفته شدند، آنها از عراق به آلبانى منتقل شدند و قرار بر این بود که آلبانى بعنوان یک سر پل امن براى انتقال آنها به کشور ثالث باشد که متاسفانه طبق خبرهایی که از آلبانی به ما رسیده است با تبانى هاى پشت پرده و زد و بندهایى که سازمان مجاهدین سر این موضوع انجام داده است آنرا تبدیل به یک استاتوى انساندوستانه جمعى کرده، که به نوعی کیس پناهندگی که در عراق منعقد شده بود را به بن بستى کشانده است. بدون تردید این دقیقا همان خواسته رجوی رهبر سازمان مجاهدین است.
جناب رئیس
باتوجه به اینکه فرزندانمان طبق کنواسیون 4 ژنو و مصاحبه هایی که در عراق- لیبرتی با کمیساریا عالی پناهندگان انجام دادند تحت نظر کمیساریا عالی پناهندگان سازمان ملل می باشند. ولی متاسفانه فرزندانمان از موقعی که به آلبانی آمده اند هنوز هیچگونه مصاحبه اى از طرف دولت آلبانى با آنها نشده. چه با نفرات در مناسبات سازمان مجاهدین، چه با نفرات جدا شده ای که در آلبانی هستند.
بنابراین ما موکداً از کمیساریاى عالی پناهندگان، سازمان رمسا و سازمان ملل و دولت آلبانی می خواهیم به مسئولیت قانونی و انسانی خودشان نسبت به فرزندانمان پایبند بماند و همچنان نظارت و حمایت خود را بر فرزندانمان داشته باشند و اجازه ندهند سازمان مجاهدین با استفاده از فساد دولتى که در کشور آلبانی رایج است سوءاستفاده کند و بدینوسیله سازمان مجاهدین خود را در مقابل مسائلى مانند خودکشى و مرگ افراد و حتی اجازه دیدار با عزیزانمان در آلبانی به مقامات ذیصلاح پاسخگو نداده! کما این که در حادثه ناگوار مرگ مالک که گفته شد در دریاچه غرق شده، سازمان هیچگونه پاسخگویى انجام نداد و وقتى جداشده ها در این رابطه از کمیساریا و رمسا سوال کردند که آیا این جسد توسط شما رویت شده؟ آیا گواهى فوت صادر شده؟ آیا کالبد شکافی شده؟ در حالیکه شرمنده بودند گفتند: بصورت غیر رسمى به آنها گفته شده که در این قضیه دخالت نکنند و الان هم می بینیم هنوز از علت فوت على اکبر کلاته اطلاعى در دست نیست، علت مرگ او چه بوده؟ آیاما خانواده ها که از بیرون به این قضیه نگاه می کنیم حق نداریم به این مسائل شک کنیم، آنهم زمانى که این سازمان انبوهى از این مسائل در کارنامه سیاه خود دارد.
ریاست محترم
به هرحال براى هر بیننده و ناظر بیطرف شکى باقى نمى ماند که یک جاى کار می لنگد و یک عدم شفافیت در آن موج میزند و اینک یک زد و بندهایی وجود دارد که دست سازمان مجاهدین را باز می گذارد، که در کشور آلبانی به راحتی حتی قوانین بین الملل و حقوق بشر را زیر پا بگذارد.
در پایان ما خانواده ها از شما ریاست محترم استدعا داریم:

1. هم چنان فرزندانمان را تحت نظارت وحمایت کمسیاریا عالی پناهندگان سازمان ملل نگه دارید چرا که این تعهد قانونی، حقوق بشری و اخلاقی سازمان شما نسبت به فرزندانمان می باشد.
2. امکان نظارت و تحقیق درباره فوت هایی که در سازمان مجاهدین در اشرف3 و فشارهایی که به فرزندانمان در سازمان مجاهدین اتفاق می افتد را فراهم کنید. در این رابطه به حرف های دردمندانه آنهایی که سالیان در سازمان بودند و حالا جدا شده اند گوش کنید.
3. از شما استدعا داریم اولاً: از سازمان مجاهدین بخواهید اجازه تماس با فرزندانمان را به ما بدهد چرا که این حق ما خانواده ها می باشد که با آنها حرف بزنیم.
   ثانیاً: از دولت آلبانی بخواهید تا به ما اجازه ورود به کشورش را بدهد تا ما بتوانیم تحت نظارت سازمان شما با فرزندانمان بعداز بیش از 3 دهه دوری و فراق دیدار داشته باشیم.
   با سپاس فراوان: جمعی از خانواده ای استان خراسان رضوی
   رنوشت به:

• معاون اول کمیسر عالی
• معاون دوم کمیسرعالی
• بخش رسانه ای کمیساریای عالی پناهندگان – ژنو
• رئیس کمیساریای البانی
• معاون کمیساریای البانی
• اداره رمسا در آلبانی
• وزارت کشور آلبانی