بعد از ناکامی رجوی در عراق و شکست در عملیات فروغ جاویدان و خراب بودن مناسبات تشکیلاتی؛ مدتی بود که مریم رجوی بندهای انقلاب طلاق را راه انداخته بود. اما هر چیزی که رجوی مطرح می کرد چیزی برای افراد انگیزاننده نبود.
رجوی به این فکر افتاد که دوباره فیلی هوا کند تا بتواند تشکیلاتش را جمع و جور کند و به افراد انگیزه بدهد به همین خاطر تمام افراد شورایی را از اروپا و آمریکا به عراق آورد تا بتواند با عوامفریبی فیلی را که قرار بود هوا کند به آنان نشان دهد.
این نمایش مسخره در تاریخ شش شهریور 72 در بغداد انجام گرفت و رجوی سعی نمود با بررسی مسائل سیاسی و اینکه جنبش وی رو به پیشرفت است و برای ضرورت مبارزه باید ما برای دوران انتقال رئیس جمهوری انتخاب کنیم! او فکر می کرد که دیگر زمانی به سرنگونی باقی نمانده است و هول شده ابتدا مریم رجوی را به عنوان رئیس جمهور مادام العمر انتخاب نمود. البته قبلاٌ این سناریو از قبل توسط رجوی با مسئولین و مریم رجوی هماهنگ شده بود و مریم رجوی در انتها با فیگور و ادا و اطوار که انگار تصمیم خودش نیست این مسئولیت را قبول نمود ولی بعد از قبول حرف رجوی دیگر آن مریم رجوی چند دقیقه پیش نبود و فکر می کرد که دیگر تمام است و مفت و مجانی به ریاست جمهوری ایران منصوب شده است و اکنون بعد از 26 سال هم چنان لقب کشکی رجوی را با خود حمل می کند و جز اسمی چیز دیگری برایش نداشته است.
البته رجوی برای انتخاب زن سومش سنگ تمام گذاشت و اینگونه آن را توصیف نمود که برای مبارزه و استفاده از انرژی و پتانسیل زنان این کار لازم بود چون حکومت ایران ضد زن می باشد ما باید مقام زن را بالاتر ببریم تا نشان دهیم که در مسیر مبارزه خود ثابت قدم هستیم البته این کلمات همش شعار بوده که رجوی سالیان آنرا برای اعضای خود مصرف کرده بود و چیز جدیدی نبود این در حالی بود که خودش اصلاٌ مسائل مربوط به زنان را اجرا نمی کرد به طوری که بعداٌ دستور داد که پمپ بنزین باید زنانه و مردانه شود ، مردان نباید بعد از تراشیدن صورت از اودکلن استفاده کنند و دستورات مسخره ای که برای همه خنده دار بود.
رجوی برای تعریف کردن از این کار عنوان داشت که ما مریم رجوی را مانند موشک به قلب بورژوازی فرستادیم تا بتواند با انقلاب خود همه را پاک نموده و این موشک استراتژیک است که باعث تلاطم در میان حکومت ایران و زنان خواهد شد.
تا اینکه بعد از نزدیک به دو ماه یعنی در مقطع سی مهر 72 رجوی زن باره این خبر یعنی فرستادن مریم رجوی به فرانسه و اعلام انتخاب وی به عنوان رئیس جمهوری مادام العمر را بیرونی نمود. رجوی برای اعلام این خبر همه را جمع نمود و عنوان داشت که خبر مهمی است و مریم رجوی هم در کنارم نیست و بعد متنی را خواند که مشخص شد مریم رجوی طی یک شوی مسخره با حضور اعضای شورای بی خاصیت که دو تن مخالف داشت به ریاست جمهوری منصوب شده ولی از آنجایی که رجوی از قبل فکر همه چیز را کرده بود تعدادی از اعضای سازمان را در شورا وارد نمود تا بتواند از طریق تعداد آرا خطش را پیش ببرد.
انتخاب مریم رجوی به عنوان رئیس جمهور موقت بازتاب خودش را داشت مسئولین فرقه سعی نمودند با جعل خبرهایی از داخل کشور این گونه وانمود کنند که همه زنان ایران از این اقدام حمایت کردند تا از این طریق به اعضای خود روحیه بدهند که کار رجوی درست بوده است.
از طرف دیگر مجموعه نشست هایی در این رابطه شروع شد که آیا ریاست جمهوری مریم رجوی را قبول دارید یا خیر ؟ هر کسی باید از این بحث با نوشتن تعدادی فاکت عبور می کرد تا بتواند در کار و مسئولیت انرژی بیشتری در نبود مریم رجوی در اشرف و مناسبات بگذارد.
شروع این بحث و رفتن مریم رجوی به فرانسه باعث شد که تغییراتی در سازماندهی سازمان بوجود بیاید و تعدادی از اعضای سازمان برای کمک به مریم رجوی به فرانسه و کشورهای دیگر اروپایی بروند که خوشبختانه تعداد زیادی از نفرات اعزامی دیگر حاضر نشدند به اشرف و عراق بازگردند و خط شان را با سازمان عوض کردند.
رجوی برای اینکه انتخاب مریم رجوی را مهم جلوه دهد دستور داد که به مدت یک هفته با سی مهر برنامه جشن و مراسم های مسخره فرهنگی راه اندازی شود که البته آن قدر از نفرات کار می کشیدند که دیگر کسی حالی برای برگزاری مراسم نداشت ولی حداقل یک هفته از کار و مسئولیت و نشست های عملیات جاری خبری نبود که این نتقطه مثبت انتخاب مریم رجوی و جشن هایی به نام هفته سیمرغ بود. رجوی سعی نمود که نام سیمرغ را بر روی مریم رجوی بگذارد چون پرنده افسانه ای ایران باستان بود ولی هر چقدر که زمان می گذشت خبری از آن سیمرغ افسانه ای نبود و بعد از مدتی خود همان سیمرغ عامل اجرای رقص رهایی برای شوهر دومش شد. البته باید به مریم رجوی گفت که دوره ریاست جمهوری موقت شما تا کی ادامه دارد ؟ آیا شما هم قصد دارید با این حربه به فریبکاری خود ادامه دهید ؟ این اسم یعنی رئیس جمهور مادام العمر برای مصرف بیرونی است چون دیگر برای داخل مناسبات کارآیی ندارد و همه می دانند که این انتخاب دروغی بیش نبوده است تا رجوی بتواند با فریبکاری نفراتش را در تشکیلات نگهدارد.
اکنون بعد از گذشت 26 سال هنوز مریم رجوی دلش را صابون می زند که شاید روزی به رئیس جمهوری برسد ولی او نمی داند که از گندم ری نخواهد خورد و بهتر است هم چنان در خوابهای خود به دنبال ریاست جمهوری باشد.
هادی شبانی