چند روزی است شاهد شکل گیری اعتراضات و در پی آن اغتشاشاتی در کشور عراق هستیم. این حوادث شباهت بسیاری از لحاظ نحوه شکل گیری، تبدیل روند اعتراضات صنفی به اغتشاشات سیاسی و جریان سازی رسانه ای به حوادث دی ماه 96 در ایران دارند. این تظاهرات بر پایه نارضایتی ها و مطالبات اقتصادی گروهی خاص آغاز شده و با ایجاد شکاف اجتماعی و دو یا چند قطبی سازی جامعه مسیر خود را در تبدیل این اعتراضات به اغتشاشات سیاسی و براندازی نظام حاکم ادامه می دهند. این فرآیند هم در ایران و هم در عراق مشاهده می شود. در ایران شعارها ابتدا در اعتراض به مسائل و مشکلات اقتصادی بوده و سپس به فاصله کوتاهی رنگ و بوی سیاسی گرفته و سمت و سوی شورش اجتماعی ، مبارزه مدنی و براندازی به خود گرفتند. در عراق نیز دقیقا همین مسیر طی شده است. هدایت کنندگان این اعتراضات عمدتا به دنبال چند پاره کردن جامعه هستند اما به همین مقدار اکتفا نکرده و وحدت مردم دو کشور ایران و عراق را نیز هدف قرار می دهند. همان طوری که در سال 96 نیروهای عراقی عامل سرکوب و کشتار مردم معرفی می شدند. امروز نیز در عراق بوق های رسانه ای، با همان بهانه نیروهای ایرانی را در برابر مردم عراق قرار داده و در تلاش هستند موج ایرانی ستیزی در بین مردم عراق ایجاد کنند و مردم دو کشور را در برابر یکدیگر قرار دهند. این کار با هدف ایجاد فشار از سوی افکار عمومی بر حکومت های ایران و عراق صورت می گیرد.
نکته قابل توجه دیگر اینکه در این گونه اعتراضات مردم عادی و عمدتا مستضعف به صحنه کشانده شده و در برابر نیروهای امنیتی قرار داده می شوند در حالی که صحنه گردان این حوادث گروه ها و جریان های دیگری هستند که با موج سواری بر مطالبات به حق مردم اهداف سیاسی خود را دنبال می کنند.
پوشش رسانه ای گسترده این تحولات در رسانه های فرقه رجوی تامل برانگیز است. همان طور که در سال 96 رسانه های فرقه( سیمای آزادی و کاربری های عناصر وابسته به فرقه در شبکه های اجتماعی مختلف مانند توئیتر، فیس بوک، اینستاگرام و …) تحولات را لحظه به لحظه پوشش داده و با آمیزه ای از دروغ و بزرگ نمایی به خورد مخاطبان خود می دادند این روزها نیز فعالیت رسانه های مجاهدین را در برجسته کردن مشکلات و تبدیل نارضایتی ها به تنش و بحران اجتماعی بسیار پررنگ می یابیم.
از سویی عربستان، آمریکا و اسرائیل از نفوذ ایران در منطقه و قدرت گرفتن دولت عراق و اتحاد دو ملت مسلمان، بسیار بیمناک بوده و بهترین راه برای بر هم زدن این معادله را به جان هم انداختن مردم مسلمان و شیعه ایران و عراق و تحت فشار قرار دادن دولتها یافته اند و چه کسی را بهتر از دست نشانده استکبار، رجوی ملعون برای انجام این کار سراغ دارید؟ با توجه به ارتباطاتی که مجاهدین از زمان حضور در عراق داشته اند چه با حذب بعث و چه با قبایل طرفدار صدام به نظر می رسد مجاهدین بهترین گزینه برای ایجاد نفوذ در بین جریان های مردمی و هدایت آنها به سمت شورش و آشوب هستند.
مجاهدین که روزگاری با سرکوب مخالفان صدام و کشتار مردم عراق، به صاحب خانه و ارباب خود خوش خدمتی می کردند به نظر می رسد امروز نیز با برهم زدن آرامش مردم عراق، ارادت و تسلیم خود رانسبت به اربابان و صاحبان امروزشان نشان می دهند همانهایی که تا دیروز دشمن می خواندندشان.