ترویج فرهنگ دروغ گویی در مناسبات سازمان به دستور مریم رجوی
نشست های عملیات جاری و غسل هفتگی در راستای تخلیه ذهن اعضا از ابهامات سیاسی نسبت به استراتژی فرقه و تمایلات و کشش جنسی نسبت به جنس مخالف درتشکیلات فرقه و باشیادی مسعود ومریم به اجرا گذاشته شد. مسعود رجوی که از میزان مسئله داری اعضا نسبت به شکست استراتژی وخط وخطوط سیاسی اش بخوبی اگاهی داشت ومی دانست اعضا این مخالفت ها را بصورت علنی درتشکیلات بخاطر عمق بی اعتمادیشان بروز نمی دهند باشیادی وفریب کاری نشست های موسوم به عملیات جاری را دردستور کار قرار داد وشرکت دراین نشست ها را برای اعضا اجباری نمود.
دراین جلسات که بصورت همه روزه وعمدتا شب ها درتمامی ستادها و قرارگاهها برگزار میشد تمامی اعضا مجبور بودند انچه درطی روز از ذهن انها گذشته را در دفتر مخصوص یادداشت و در جلسه همگانی و متناسب با سطح وسطوح تشکیلاتی شان بخوانند. از آنجایی که شرکت دراین جلسات اجباری بود وهمه اعضا می بایست فاکتی از عملکردهای خطاگونه خود درجریان کارهای جاری و یا ابهامات ذهنی نسبت به خطوط سیاسی فرقه بخوانند ودرغیر این صورت به شدیدترین صورت تحت برخورد قرار می گرفتند.
اکثرا نفراتی که اشتباه خاصی درجریان کارجاری روزانه نکرده بودند مجبور می شدند گاها بدروغ مواردی (فاکت هایی) را از خود تولید کرده و درجلسه بخوانند تا مورد مواخذه قرار نگیرند. بعد از اتمام صحبت های سوژه نفرات حاضر درجلسه باز هم به اجبار می بایست نسبت به صحبت های سوژه مورد نظر موضع گیری نمایند. دراینجا هم چون ساکت و بی تفاوت ماندن جرم محسوب میشد مورد دروغی را به فرد سوژه نسبت می دادند. تا اینجا تشکیلات رجوی سوژه را وادار می کرد به دروغ گناه واشکالی را بخود نسبت دهد وجمع حاضر درجلسه راهم تحت فشار قرار می دادند تا به فرد سوژه شده دروغ هایی نسبت دهند.
نکته جالب مورد سوم دراین داستان تولید و ترویج دروغ است که باز سوژه جلسه می بایست علیرغم اینکه برایش مشخص بود نفرات موضع گیری کننده در رابطه با او دروغ می گویند طبق قانونمندی حاکم براین جلسات که مریم رجوی تدوین کرده بود مجددا دروغ های انها را تایید کند. مریم رجوی تاکید کرده بود که اصالت ودرستی با نقطه خارج فرد است و او باید حرف های جمع شرکت کننده در جلسه را هرچند دروغ باشد را اثبات کند و بر آن صحه بگذارد. برخی اوقات نمونه هایی که اعضای شرکت کننده درجلسه در مورد سوژه می گفتند جنبه طنز ومسخره به خود می گرفت.
مثلا درموردی به یکی از سوژه های جلسه انتقاد شد که سینی غذای خود را نشسته روی میز بحال خود رها کرده است درحالیکه این حرف دراساس دروغ بود سوژه درجلسه که بشدت از این دروغ عصبانی وبهم ریخته بود با اشاره انگشت خطاب به مسئول نشست گفت این مجید که ان شب مسئول چک سینی های غذاخوری بود حاضراست شهادت بدهد که سینی شسته من را خودش چک کرده وحتی تشویقم کرد که چقدر تمیز شستی. مسئول نشست صدایش بلند شد که چرا بجای اثبات حرف جمع و بردن روی خود باجمع تقابل می کنی؟! توباید حرف اسد را اثبات کنی که سوژه گفت چطور اثبات کنم که سینی را نشسته روی میز رها کردم درحالیکه مسئول چک ظروف درجلسه حاضراست.دراین لحظه با تحریک مسئول جلسه اعضای شرکت کننده بر سر او ریخته وخواستند که حرف جمع را اثبات کند.
مورد دیگر ترویج فرهنگ دروغ گویی درمناسبات فرقه مربوط به نشست های غسل هفتگی بود.
یکی از سوژه ها که یک دروغ سرهم بندی کرده بود تا بخواند و از انتقاد درامان باشد خواند”وقتی یکشنبه شب گوینده زن سی ان.ان را با اون وضعیت نامناسب پوشش دیدم نسبت به اوکشش پیدا کردم.” هنوز خواندن فاکتش تموم نشده بود که یکنفر از اخرجلسه خطاب به مسول نشست گفت سی.ان.ان اصلا روزیکشنبه برنامه نداشت. با این حرف شلیک خنده درجلسه بلند شد ونشست بهم ریخت تا اینکه مسئول نشست با توپ وتشر اعضا را ساکت کرد وگفت برفرض هم دروغ گفته باشد شما باید اثبات کنید درست می گوید.
بدین سان فرهنگ دروغ گویی وجعل و سرپوش گذاشتن بر واقعیت ها بعنوان یک ارزش وملاک ومعیار مجاهد خلق مریمی بودن درتشکیلات به رسمیت شناخته شد. سازمانی که روزی ادعا می کرد برسر در ورودی اش کلمه فدا وصداقت نوشته شده ودروغ گویی وعدم صداقت موضوعی زشت ونکوهیده شمرده میشد به لطف انقلاب ضد اخلاقی وضد ارزشی مریم رجوی در تاروپود تشکیلات تنیده شد وهرکس جنبه وظرفیت دروغ گویی وتملق وچاپلوسی بیشتری داشت در مدار بالاتر تشکیلات باشاخص اثبات دروغ های مسعود ومریم قرار می گرفت.
اکرامی