مریم رجوی ما مزدوریم یا شما!

زمانی که در عراق مستقر بودید ما مادران با مشکلات جسمی و روحی به عراق سفر می کردیم و در کنار پادگان اشرف چند روزی مستقر می شدیم. فقط به این امید که بعد از چندین سال بتوانیم فرزندانمان را در آغوش بگیریم. بجای اینکه با فرزندانمان دیداری داشته باشیم بد و بیراه نصیب ما می کردید و برچسب مزدوری به ما می زدید.

مادران اراکی
نامه خانم مهین حبیبی مادر پروانه ربیعی عباسی… خانم صدیقه نجفی مادر محمد جعفر نجفی…. خانم منتهی زهرایی مادر مصطفی قاعدی…

مادری که فرزندش را از شما طلب کند مزدور است. ما با دشمنان مردم ایران در ارتباط هستیم یا شما.. ما با اسرائیل و عربستان و آمریکا و….. در ارتباط هستیم یا شما.. ما خون چندین هزار از مردم بی گناه ایران ریختیم یا شما. ما در دوران جنگ اطلاعات مردم ایران را به صدام اربابتان می دادیم یا شما. فرزندان ما را چندین سال به اسارت گرفته اید. ظاهراً ما به شما بدهکار هم هستیم!
زمانی که در عراق بودید فیلمی از گذشته در سایت های شما مشاهده کردیم. پدران و مادران را مزدور خطاب کرده بودید ما نه سیاسی هستیم و نه به سیاست کاری داریم. این بر چسب ها لایق شماست. شما یک تشکر به ما بدهکار هستید از اینکه فرزندان ما را چندین سال به اسارت گرفته اید و به نفع خودتان از آنها سو استفاده می کنید پس به ما نگوئید مزدور لطفا” خفه خون بگیرید.. فکر کردی ما مثل شمائیم شما از عواطف مادری بوئی نبردی به گذشته ات مراجعه کن.. ما مادریم و تا به آخر مادر خواهیم ماند و به فرزندانمان عشق می ورزیم و تا جان در بدن داریم پیگیر آزادی فرزندانمان هستیم فرزندانمان را از چنگ تو خون خوار در می آوریم. هر جا که بروی دنبالت خواهیم آمد خاری که بنام خانواده در گلویت گیر کرده هیچ علاجی ندارد آه ما مادران تو را گرفته باز هم تو را خواهد گرفت چنان خواهد گرفت که نتوانی از جایت بلند شوی خدا لعنت کند شما را که جندین سال ما را در حسرت دیدن جگر گوشهایمان گذاشتی اگر به خداوند اعتقاد داشتی این کا را با ما نمی کردی. ما قبلا” گفتیم و باز هم می گوئیم ما تا آخر ایستاده ایم دیرو زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد فرزندانمان را آزاد خواهیم کرد بترس از آن روزی که تمامی مادران درد کشیده و رنج کشیده مثل آوار روی سرت خراب شوند آن روز نزدیک است.
چند تن از مادران استان مرکزی ( اراک )

منبع

یک دیدگاه

  1. من از خواندن این مطالب ناراحت شدم به نظر من پدر مادرهای اینا خود را ناراحت نکنند و اونا را رها کنند چون به نظر من فقط مشکل اونا را بیشتر می کنند و یک وقت جدی اون گروه لج می کنند و اونا را می کشند به نظر من فقط براشون دعا کنند به نظر من بیشتر از گروه خود بچه هاشون مقصر هستند ماشاالله بچه نیستند ولشون کنند الانم که دیگه جنگ نیست که منافق باشند اونا الان فقط سیاسی هستند نه منافق به نظر من خودشون می ترسندکه برگردند و حق هم دارند چون اگه بیایند مردم حرف و حدیث زیادی دنبالشون می گویند از خدا برای خانواده هاشون آرزوی صبر دارم و فکر کنند امتحان الهی بوده اصلا فکر کنند فوت شدند البته نشدند اما آخرین مرز را فوت فرض کنند و فقط براشون دعا کنند چون هیچی مثل منتظر ماندن ومعلق ماندن اعصاب آدم را خرد نمی کنه پس فردا مریض می شوندو اما با توکل به خدا هم بچه هاشون عاقبت بخیر می شوندو هم خودشان از نظر روحی روانی آرام می گیرند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا